به گزارش خبرگزاری حوزه، زهرا داورپناه در نشست نقش زنان در استقرار و استمرار انقلاب اسلامی که ظهر امروز در سالن جلسات خبرگزاری ایسنا برگزار شد، با مقایسه اجمالی وضعیت زنان قبل و بعد از انقلاب اظهار کرد: در حوزه زنان نکته ای که انقلاب اسلامی را مهم کرد نقض آینده پژوهی های قبل از خودش بود. در پارادیم های غربی پیوند زنان و دین پیوند نامبارکی تلقی میشد اما انقلاب اسلامی این مفهوم را تغییر داد.
معاون و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده با اشاره به جمله یاسر عرفات « انقلاب ما انفجار نور بود»، افزود: انقلاب وضعیت را به گونه ای تغییر داد که شبیه همین انفجار پیوند زنان و دین را از آن به بعد مبارک تلقی میشد.
به گفته وی در تصویری که الگوی شرقی از زن ارائه می داد زن یا فریب خورده است یا تحت سیطره مردان نمیتواند حرکتی کند و آرمان فمینیستی به همین منظور ایجاد شد و به زنان این وعده را داد که ما شما را نجات می دهیم.
داورپناه با اشاره به جریان های متفاوت فمینیستی، خاطرنشان کرد: در انقلاب اسلامی زنان در دینداری خودشان آگاه و آزاد بودند و حق انتخاب داشتند و فردیت خود را ارتقا دادند.
وی با اشاره به تفاوت فردگرایی و فردیت تصریح کرد: در فردیت مهم این است هر فردی برای خودش برنامه داشته باشد اما در فردگرایی افراد مسیر را نمیتوانند به صورت جمعی طی کنند. زنان در جریان انقلاب اسلامی فردگرا نبودند اما فردیت داشتند نفسشان در ارتباط با عناصر دیگری تعریف نمیشد.
زنی که دکور نیست
داورپناه با اشاره به جمله امام خمینی(ره)« اسلام میخواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانی جدی و کارآمد بسازد»، تاکید کرد: آرمان هایی که به آزادی زنان وعده می دهند همیشه این را ذکر میکنند که زن هیچ وقت جدی گرفته نشده است اما امام خمینی(ره) این را مطرح میکند که نقش زن در متن دین و از قالب یک گفتمان دینی مطرح شود.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده با تاکید بر اینکه پیش از انقلاب زن جدی گرفته نمی شد، خاطرنشان کرد: زن در جایگاه همسر و مادری جایگاه بسیار مهم و تاثیرگذاری دارد اما همیشه تا پیش از این در ارتباط با اعضای دیگر خانواده تعریف می شد.
به گفته وی در بسیاری از مواقع حتی این روزها از زنان به عنوان یک دکور استفاده میشود صرفا برای اینکه وانمود شود که حضور زنان هم با اهمیت است.
داور پناه با تاکید بر اینکه انقلاب اسلامی مهمترین کاری که کرد این بود که انسان را جدی گرفت، تصریح کرد: انقلاب اسلامی هم افق شکن و هم کلیشه شکن بود. کلیشه اینکه زن صرفا خانه دار است را شکست و زنان اصیل ما را به میدان آورد و با زنان مدرن تر پیوند داد و به آنها وعده داد که میتوانند جهان را عوض کنند و حتی افق شهادت و جهاد را پیش روی زنان باز کرد و این دو امر باعث شد که توجه همه را جلب کند.
به گفته وی در دنیا از دهه ۱۹۷۰ به بعد موج تحقیقات با موضوع «زنان دیگر» راه افتاد و در این تحقیقات بود که حتی فمنیست ها با تحسین و حیرت به زن ایرانی دوره انقلاب نگاه کردند. ظهورات این اتفاق را بعد از انقلاب هم داریم و چیزی نیست که بشود آن را انکار کرد.
به اعتقاد داورپناه در این سالها قوانینی تصویب شد که بسیاری از آنها به نفع زنان بود. نهادهای اختصاصی زنان که توسعه پیدا کردند که البته توسعه برخی از آنها سوری بوده است و از سوی دیگر توسعه حضور نامرئی زنان عامه در جامعه را داشته ایم که حضور زنان در حلقه های مطالعاتی و خیریه ها نمونه هایی از آن است که همه این ها برکات انقلاب اسلامی است.
انقلاب، گفتمانی تمدنی
به گفته معاون مرکز تحقیقات زن و خانواده فعالیت و ظهور سیاسی زنان را در مراحل مختلف ایران داشتیم اما این حضور در زمان انقلاب چند ویژگی داشت که یکی از آنها توده ای بودن و فراگیر بوده است. در انقلاب اسلامی همه زنان میتوانستند شریک باشند و از سویی این حضور استمرار پیدا کرد و در عین حال مشروعیت داشت.
وی با اشاره به مطرح شدن نفس زن به عنوان یک عنصر مهم و تاثیرگذار در جامعه خاطرنشان کرد: با استفاده از آرمان ها و الگوهای زنانه مانند حضرت زینب که پیش از این تنها خواهر امام حسین(ع) بوده است اما در دوره انقلاب خود حضرت به عنوان الگوی زن مسلمان مطرح شد.
داور پناه انقلاب اسلامی را یک گفتمان تمدنی خواند و تصریح کرد: تمدن جایی رخ میدهد که یک چالش سختی وجود دارد و یک اقیلتی می آیند و برای آن راهی ارائه می دهند و انقلاب در پاسخ به چالش زن شرقی زن غربی بوده است.
۳۱۳/۶۱ پ
