به گزارش خبرگزاری حوزه یکی از مؤلفه های مهم فرهنگ اسلامی ایرانیان درهم تنیدگی همه جانبه اش با نظامات آیینی-شیعی است. این زیر ساخت آیینی، فارغ از کارکردهای عمومی ایرانیان، همچنین از زمینه های اجتماعی و فرهنگی اصلی تحقق انقلاب اسلامی در ایران به شمار می آید، چنان که مناسک خیابانی عاشورایی، که مهمترین و چشمگیرترین آیین فرهنگی کشور است، در جریان تحولات معاصر ایران به باز تولید پدیده راهپیمایی های انقلابی انجامید و ادامه راهپیمایی ها نیز به سقوط حکومت پهلوی و تشکیل حکومت اسلامی منجر شد.

راهپیمایی به همان اندازه که علت اجتماعی ایجاد انقلاب در ایران است از علل اصلی بقای انقلاب اسلامی در طول سال های بعد از پیروزی نیز محسوب می شود. این اَبر آیین، که سالیانه در ترازوی ملی در جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود، یکی از پدیده های اجتماعی مهم و چشمگیر ایران و جهان است.

این کتاب با تلاش حجت الاسلام علی جعفری و با مقدمه دکتر حسین کچوئیان توسط انتشارات سوره مهر به زیور تبع آراسته شده است.

نگارنده این کتاب به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که، در عصر حاضر که در آن از مرگ سیاست سخن گفته می شود و این دقیقا به معنای بی میلی و عدم رغبت مردم به درگیری در سیاست های رسمی و نهادینه دولتی است، چگونه مردم ایران هر سال در راهپیمایی 22 بهمن، در حمایت از جمهوری اسلامی علی رغم همه شیطنت های دشمنان حماسه ای می آفرینند که جهانیان از درک آن عاجزند.

نویسنده برای پاسخگویی به این سوال در 6 فصل «زمینه ها و رویکردها در راهپیمایی پژوهی»، «جامعه شناسیِ جامعه شناسی ۲۲ بهمن»، «راهپیمایی ۲۲ بهمن و تبیین های علّی»، «راهپیمایی ۲۲ بهمن و رویکردهای پدیدار شناختی»، «راهپیمایی ۲۲ بهمن و تحلیل های نمادین و مطالعۀ بازنمایی ها» و «راهپیمایی ۲۲ بهمن و مطالعات سیاستگذارانه» پدیده راهپیمایی 22 بهمن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار می دهد.

برشی از فصل چهارم:

تفاوت های «راهپیمایی» و «کارناوال»

برخی از کارشناسان غربی پدیده راهپیمایی 22 بهمن را در قالب یک کارناوال توجیه و تفسیر می کنند. وجه اشتراک این دو پدیده در دو مؤلفه است: اول «پیاده روی» است و مؤلفه دوم «ازدحام جمعیت» است. اما میان دو پدیده «راهپیمایی» و «کارناوال» تفاوت های جدی هم وجود دارد.

اولین تفاوت این است که کارناوال ها یک ریشه مسیحی- کاتولیکی دارند که بعد ها به پرتستان ها هم سرایت کرده است. کارناوال ها اساسا پدیده ای مسیحی است، یعنی مسیحیانی که می خواستند وارد «ماه روزه» شوند، از آنجا که وارد شدن به چنین ماهی نیازمند تمهید الزاماتی(مثل نخوردن گوشت، تخم مرغ، غذاهای چرب و ...) بود، قبل از وارد شدن به این محدودیت ها، در خیابان جشن مفصلی برگزار می کردند و از آنچه در چله مسیحی و ایام و روزه مسیحی ممنوع بود، مصرف و شادی می کردند.

ویژگی اصلی کارناوال ها «ضد نظم بودن» آن ها است، کارناوال ها نه تنها نظمی ندارند، بلکه مخالف نظم موجودند. طبق نظر باختین به چالش کشیدن نظام اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هدف اصلی کارناوال است، این تفاوت عمده ای که میان کارناول ها با راهپیمایی 22 بهمن وجود دارد.

313/60