به گزارش خبرگزاری حوزه، دکتر سید محمد باقر برقعی، مدیرکل روابط عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در یادداشتی در سوگ حسین شیخ الاسلام به بیان نکاتی درباره مشی و منش و سیره شخصیتی دکتر شیخ الاسلام، معاون فقید مجمع پرداخته است که در ادامه می خوانیم:
مرحوم حسین شیخ الاسلام دیپلمات برجسته و قائم مقام سابق وزارت خارجه به دیار باقی شتافت.
همین هفته پیش بود که در جلسه شورای معاونین مجمع در کنار ما بود و با وجودی که اندکی ناخوشی داشت، اما همچنان شوخ طبعی می کرد و مثل همیشه در عین مداقه فراوان و ریزبینی در مسائل، گشاده رویی و حسن خلق در رفتارش موج می زد.
شهریورماه امسال بود که درباره نگارش نامه دعوت از ماهاتیر محمد نخست وزیر وقت مالزی به کنفرانس وحدت صحبت می کردیم.
نامه ای تنظیم کردیم و بعد از آنکه خط به خط نامه را خواند، درباره تک تک کلماتش ملاحظاتی بیان کرد. سه یا چهار بار نامه را با هم بازنویسی کردیم تا به نسخه نهایی رسیدیم. هیچ کس بیش از او به مسائل منطقه ای مسلط نبود و حتی پس از آنکه با استعفای دکتر متکی، معاونت بین الملل مجمع را پذیرفته بود، همچنان مشاور ارشد وزیر خارجه بود و ارتباط تنگاتنگی با دکتر ظریف داشت.
او علاوه بر اینکه نماینده دوره هفتم مجلس شورای اسلامی بود، سوابقی همچون مدیرکلی بین الملل مجلس و معاونت بین الملل دانشگاه آزاد را نیز در کارنامه داشت.
همیشه در جلسات، متواضعانه دورترین جایگاه را برمی گزید و تمایلی به دیده شدن در قاب دوربین ها نداشت. وقتی مطلبی در جلسات مطرح می کردم بی هیچ ملاحظه ای تشویق می کرد و متواضعانه درخواست می کرد مطالب را با او به اشتراک بگذارم. گرچه همکاری با مهندس شیخ الاسلام برای من فرصتی ناب فراهم ساخت تا از او درسهای فراوانی در حوزه بین الملل بیاموزم، ولی بزرگترین درسی که از او آموختم، منش متواضعانه و خاضعانه او در همکاری با جوانترها بود.
شاید یافتن دوباره همچون اویی برای نسل من چندان تکرار شدنی نباشد. خدایش بیامرزد.
از شمار دو چشم یک تن کم // وز شمار خرد هزاران بیش
