به گزارش خبرگزاری حوزه ، حضرت آیت الله جوادی آملی در خصوص صلوات شعبانیه امام سجاد علیه السلام و نیز اهمیت و عظمت این ماه فرخنده بیان داشتند: شب و روز ماه شعبان با عبادت پیغمبر(ص) زینت گرفت، یعنی سنّت او و عادت مستمرّ او این بود که شبها را زنده می داشت و روزها را روزه می گرفت، و لذا این پیامبر است که این ماه را ماه رحمت کرده است.
ایشان در ادامه با اشاره به فرازهایی از صلوات شعبانیه که در آن بندگان از درگاه خداوند همراهی و تبعیت از وجود مبارک پیامبر رحمت(صلوات الله علیه) را می خواهند، اظهار داشتند: در همین دعای نورانی، وجود مبارک امام سجاد(سلام الله علیه) به ما آموخت که بگوییم خدایا اولاً ما را همراه و در کنار پیامبر قرار بده ، ثانیاً نبوّت، رسالت و وحی او را برای من یک طریق باز قرار بده که من اگر بخواهم آن را بپیمایم هیچ کسی مزاحم من نباشد.
در صلوات شعبانیه، انسان خود را در سایه رحمت بیانتهایی که خدا نصیب پیامبر میکند مشمول ادعیه سِعه رحمت ذات اقدس الهی مینماید. در این دعا به خداوند عرض می کنیم که پیامبر (ص)را شفیع ما قرار بده؛«وَاجْعَلْهُ لی شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیکَ مَهیعاً»، در این جمله حضرت سجاد (علیه السلام) به خدا عرض میکند: خدایا این ماه ماه پیامبر و صدر و ذیل این ماه، رحمت است و رحمت بودنِ صدر و ذیل این ماه برای این است که نبی رحمت شبها را به نماز و روزها را به روزه میگذراند. یعنی این زمان را این متزمّن پربرکت کرد، همانطوری که مکان را این متمکّن پربرکت میکند.
ایشان با بیان اینکه خدمت به وحی و نبوت بهترین راه رسیدن به مقصد الهی است، اذعان داشتند: اگر کسی واقعاً در خدمت وحی و نبوّت بود این شخص یک طریق مهیعه و راحت دارد، که نه بیراهه میرود نه راه کسی را میبندد و اگر ـ خدای ناکرده ـ مشکلی داشت این راه بسته می شود و این راهِ بسته به مقصد نمیرسد همان که فرمود: ﴿فَهُمْ فِی رَیبِهِمْ یتَرَدَّدُونَ﴾؛ شک و تردید باعث عجز است، ولی اگر انسان وارد یک طریق مهیعه شد مرتب بدون مزاحمت به مقصد میرسد.
معظم له با بیان اینکه انسان در این ماه شایستگی آنرا دارد که هم مهمان خدا شده و هم مهماندار او گردد، ابراز داشتند: این دعاهای ماه رجب و شعبان برای آن است که انسان را هم شایسته کند که مهمان خدا بشود هم شایسته کند که مهماندار خدا بشود؛ در این معامله سود کلا مال انسان است چون گاهی خدای سبحان مبایعه میکند خرید و فروش میکند و با انسان گفتگو دارد چه اینکه در مناجات شعبانیه همین است. اما خدا مهمان ما باشد یعنی چه؟ ما چه داریم که او را مهمان کنیم یک و چه وقت او مهمان ما میشود دو؟! این در حدیث قدسی آمده است که «انا عند المنکسرة قلوبهم» یعنی خدای سبحان مهمان دلهای شکسته است و آن انکسار را آن فقر را آن خضوع را آن خشوع را آن بندگی خالص را خدا میپذیرد این «انا عند المنکسرة قلوبهم» جزء مصادیق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است.
حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کردند: این ماهی است که شبش, روزش, سحرش, بینالطّلوعینش, صبحش, عصرش, ظهرش محفوف به رحمت است «شَعْبانُ الَّذی حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ» اگر چیزی را آدم بپیچد این از هر طرف پوشیده و پیچیده رحمت است. در همین صلوات عندالزوال میخوانیم و وجود مبارک امام سجاد(سلام الله علیه) به ما آموخت این ماه محفوف به رحمت است پیچیده است به رحمت؛ از هر طرف یک رحمت است صبحش رحمت, عصرش رحمت, ظهرش رحمت, سحرش رحمت ماه شعبان تقریباً نشانه بسط است گرچه ماه رجب ماه پربرکت است آن با قبض همراه است این با بسط همراه است؛ آثار رحمت در این شهر هست.
نظر شما