به گزارش خبرگزاری حوزه، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزههای علمیه در کانال ایتای خود به سؤالی پیرامون حجاب پاسخ داد که متن آن بدین شرح است:
سؤال:
چرا با وجود اینکه حجاب در دیگر کشورهای مسلمان اختیاری است در جامعه ما از طرف حکومت اجباری است؟
پاسخ:
۱. اصل وجوب حجاب از ضروریات دینی است که آیات و روایات فراوانی دلالت بر آن دارند، از جمله آیه ۵۹ سوره احزاب و نیز آیات ۳۰ و ۳۱ نور که به پوشش گردن و سینه و نیز مخفی کردن زینت از نامحرم (به غیر از زینت هایی که خود به خود آشکار است) دستور می دهد.
حضرت زهرا (س) نیز هنگام بیرون رفتن از منزل، از پوشش خاصی مثل چادر و روپوش استفاده میکردند. با عنایت به این آیات، روایات و سیره زنان متدین در تاریخ اسلام، فقها حکم به وجوب پوشیده بودن تمام بدن زن در مقابل نامحرم و گناه بودن بی حجابی نموده و فقط دستها تا مچ و گردی صورت را استثنا کردهاند.
۲. در تمامی سیستمهای حکومتی، دولت میتواند نسبت به رفتارهایی که به خودی خود امور شخصی محسوب میشوند، ولی در یک بازه زمانی و شرایط خاص، آثار اجتماعی مهمی دارند، قوانینی وضع کند که دامنه اختیارات فردی را به سود منافع اجتماعی، تنگتر کند، نظیر خرید و فروش و مصرف مواد مخدر که ابتدائا جزو امور فردی هستند اما به دلیل عواقب اجتماعی که دارد، در اکثر کشورهای دنیا ممنوع شده و جرم تلقی میشود.
بی حجابی نیز اگر چه در ظاهر یک امر شخصی به نظر می رسد ولی به دلیل تبعات و مفاسد اجتماعی ناشی از آن، برای مردان، زنان و خانواده ها و نیز با توجه به وقوع آن در بستر جامعه و حریم عمومی در واقع از امور اجتماعی بوده و از این رو دولت اسلامی حق دارد با جعل قوانینی الزامی، از آن جلوگیری کند.
۳. بی اعتنایی کشورهای اسلامی به این واجب الهی، نمی تواند توجیهکنندۀ بیحجابی باشد، همچنانکه در این کشورها شاهد آزادی بسیاری از ناهنجاری ها و مفاسد، فحشا، شرب خمر و دیگر گناهان هستیم که اگر بخواهیم عمل آنها را ملاک قرار دهیم باید درها را به سوی این آسیبها و زشتی های اجتماعی نیز باز کنیم.