به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین عبد الحسین خسروپناه صبح امروز در مراسم رونمایی از کتابهای جدید مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه های علمیه که در سالن جلسات این مرکز در قم برگزار شد، به تشریح اهمیت و نحوه پاسخگویی به شبهات و سوالات پرداخت.
وی با اشاره به پیشینه تشکیل مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه گفت: این مرکز تحت حمایت های بزرگان و علمایی همچون آیات عظام سبحانی، جوادی آملی، مکارم شیرازی، آیت الله مصباح یزدی و دیگر بزرگان حوزه شکل گرفت و در طول این مدت منشاء خدمات و برکات زیادی بوده است.
عضو هیات علمی پزوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی خاطر نشان ساخت: در آن زمان یکصد نشست سه شنبه شب ها در مدرسه فیضیه شکل گرفت و در آن نشست ها طلاب با مکاتب غربی و شبهات مربوط به آن آشنا می شدند و پاسخ های لازم و مناسب را نیز دریافت می کردند و بعد از پایان کرونا باید این گونه نشست ها به خوبی برای طلاب و فضلای حوزه در موضوعات جدید برگزار و مفاهیم و شبهات جدید برای طلاب حوزه تشریح شود.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه در ادامه سخنان خود به تبین دو نکته مهم و اساسی پیرامون پاسخ به شبهات و سوالات پرداخت و خاطر نشان ساخت: نکته اول اینکه در بحث پاسخ به شبهات و سوالات اولا باید توجه داشت که بین شبهه و سوال فرق گذاشت؛ در تولید یک شبهه قدری از حق و باطل با هم مخلوط می شوند و فرد باورمند می شود که این کار خطرناک است.
وی افزود: باید دانست که فردی که شبهه را باور کرده است عموما به دنبال فهم حقیقت نیست اما کسی که سوالی را مطرح کرده است در اکثر اوقات به دنبال فهم حقیقت می گردد و در صورت پاسخ مناسب او می پذیرد اما فردی که به شبهه ای مبتلا شده است اینگونه نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه پرسش بسیار خوب و مفید است گفت: باید فرهنگ پرسشگری و سوال پرسیدن را راه انداخت و از آن استقبال کرد چرا که موجب تبیین حقیقت برای مردم و سوال کننده می شود.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در تبیین نکته دوم در باب پاسخ به شبهات و سوالات، روش شناسی فهم سوال و شبهه را ضروری دانست و گفت: ما دو سنخ روش در این مرکز داریم، یک سنخ روش پاسخگویی به سوالات و شبهات است و یک سنخ نیز روش شبهه شناسی و سوال شناسی است و این دو نباید با هم مخلوط شوند.
وی با بیان اینکه باید روش شبهه شناسی و سوال شناسی را به خوبی فراگرفت خاطر نشان ساخت: در مورد پاسخگویی به شبهات و سوالات باید به این نکته مهم توجه داشت که روش شبهه شناسی و سوال شناسی را باید خوبی فراگرفت و دانست که اساسا شبهه چیست؟ سوال چیست؟ چه روش هایی برای پاسخ به این دو وجود دارد و اینگونه نباید تصور کرد که به محض اینکه یک شبهه ای آمد باید به او فورا و بدون تامل کافی پاسخ گفت چرا که اساسا برخی افراد دنبال جواب نیستند بلکه به دنبال تخلیه هیجانات و حرف های خود است و به چیزهایی که می گوید اعتقادی ندارد بلکه به دنبال گوش شنوایی برای درد دل است.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه افزود: گاهی برای پاسخ به یک شبهه باید تبارشناسی آن شبهه را دانست تا بتوان به خوبی به آن پاسخ داد، به عنوان مثال وقتی یک شبهه ای از سوی وهابیت مطرح می شود باید به دنبال تبارشناسی آن شبهه رفت و فهمید که آن شبهه در چه بستر تاریخی به وجود آمده است و متناسب با آن پاسخ گفت.
این استاد حوزه و دانشگاه ابراز داشت: نکته بعدی در باب پاسخگویی به شبهات و سوالات این است که باید دانست که سوال کننده در چه فضایی قرار دارد و اگر یک سوال به صورت چهره به چهره مطرح شود و در این بین واسطه ای نباشد بهتر می توان به آن سوال یا شبهه پاسخ گفت.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی استفاده از ابزارهای نو در پاسخگویی به شبهات و سوالات را مهم دانست و گفت: کتاب و سایت در جای خود بسیار خوب است و ابزار انتقال مفاهیم هستند اما نباید از ابزارهای نو مثل فضای مجازی، موشن گرافی، انیمیشن؛ کلیپ های کوتاه و جذاب و چیزهایی از این قبیل در پاسخ به شبهات غافل شد.
وی در پایان با اشاره به ایجاد شبهات مربوط به کرونا و فعالیت های خوب حوزه در پاسخ به این شبهات گفت: با توجه به این که پس از شیوع ویروس کرونا در کشور عده ای با شایعه پراکنی و ایجاد شبهه تلاش کردند تا با سخن و رفتار خود تعارضی بین علم و دین ایجاد کنند، ما می توانیم با فعالیت های تبیینی به این شبهات پاسخ دهیم و بگوییم که میان علم و دین تعارضی وجود ندارد و خوشبختانه تالیف این دو کتاب مهم و مفید در باب شبهات مربوط به کرونا گام مهمی در این زمینه است که واقعا جای تقدیر و تشکر دارد.
