به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در یزد، خانم سکینه ساروخانی صبح امروز در جمع طلاب جدیدالورود مدرسه علمیه معصومیه یزد اظهار داشت: همه طلاب با نیت خالص وارد حوزه می شوند ولی مهم تر از آن حفظ این روحیه است.
وی با بیان این که علم به زیاد خواندن و زیاد یادگرفتن نیست، افزود: به حضرت زینب(س) می گفتند شما دانشمند بدون معلم هستی که در واقع علم نوری است که خداوند به قلب هر کس که بخواهد وارد می کند.
استاد حوزه علمیه خواهران یزد اصل ورود به حوزه را «تقوا» دانست و گفت: تا پرهیزگار نباشیم آن نور به ما وارد نمی شود و ما باید همیشه دعا کنیم خدایا عاقبت ما را ختم بخیر کن.
ساروخانی تصریح کرد: هر چه را یاد می گیریم اگر برای نمره باشد فایده چندانی نخواهد داشت و نباید در هیچ حالی خود را برتر از دیگران بدانیم.
وی به داستانی از زندگی حضرت موسی(ع) اشاره کرد و گفت: «خداوند به حضرت موسی فرمود این دفعه که به کوه طور می آیی کسی که بد است را همراه خود بیاور، موسی(ع) هر چه در میان افراد گشت، با خود گفت: شاید بهتر از من باشد و در حین رفتن به کوه طور لاشه سگ مرده ای را دید ولی گفت شاید این هم از من بهتر باشد، وقتی به کوه طور رسید خداوند فرمود: ای موسی چه کسی را با خود آوردی و او پاسخ داد کسی را ندیدم، خداوند فرمود: اگر آن لاشه سگ را آورده بودی تو را از پیامبری عزل می کردم».
استاد حوزه علمیه خواهران یزد یادآور شد: مرحوم آیت الله مشکینی می گفتند «دنیای الآن ما دنیای تمدن است نه توحش، از نظر تکنیک پیش رفتیم ولی از نظر عمل پس رفتیم» و باید ببینیم وظیفه ما چیست؟
خانم ساروخانی بیان کرد: در وقت ظهور اگر حضرت از ما چیزی بخواهد باید بتوانیم انجام دهیم، یعنی اول درد خودم را بشناسم بعد خانواده و بعد هم جامعه تا بتوانیم مشکلی راحل کنیم.
وی خاطرنشان کرد: باید برای ظهور برنامهریزی و تلاش مضاعف همراه با افزایش نورانیت باطن و اخلاص داشته باشیم و آدم خودش باید به دنبال رشد باشد وگرنه شیطان قوی است و هر کس باید موعظه گر خودش باشد.
استاد حوزه علمیه خواهران استان یزد گفت: حضرت صاحب الزمان(عج) خطاب به جد بزرگوارشان می فرماید: من صبح و شام بر شما گریه می کنم، اگر امام زمان(عج) می فرمایند: من صبح و شام برای شما گریه می کنم پس من به عنوان یک طلبه باید لااقل صبح و شب به امام حسین(ع) سلام بدهم و ارتباط با آن حضرت را وسیله تقرب به خدا بدانیم.
خانم ساروخانی تصریح کرد: بهترین وسیله تقرب به خدا، اشک برای امام حسین(ع) است، حتی اگر گریه مقدور نیست باید یک یا دو جمله مصیبت اباعبدالله(ع) و یارانش را به خاطر بیاوریم و توسل بجوییم.
انتهای پیام/۳۱۳/۴۷