به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام محمدداوود محمدی در نشست علمی «واکاوی گفتمان تولید در پرتو اقتصاد مقاومتی» به برخی از مفاهیم این موضوع اشاره نمود و اذعان داشت: در واکاوی گفتمان تولید در پرتو اقتصادی مقاومتی به دنبال بحث و بررسی و نیز کند و کاو علمی هستیم تا با بازتعریف و بازبینی پژوهشی، فضای فکری خاصی را که از آن به گفتمان یاد می‌شود، تبیین نماییم.
وی با بیان اینکه در گفتمان تولید، فضای فکری رایج در جامعه به سمت و سوی تولید و ایجاد ارزش افزوده سوق پیدا می‌کند، خاطرنشان کرد: ارزش افزوده، در خلق و ایجاد کالا یا در ارائه خدمات پیگیری می‌شود.
حجت‌الاسلام محمدی با بیان اینکه در اندیشه‌های اقتصادی ارزش افزوده چیزی است که مشتری و مصرف‌کننده حاضرند بابت کالای تولیدشده یا خدمات ارائه‌شده هزینه‌ای متحمل شوند، خاطرنشان کرد: در هر کشور جهت‌گیری‌های اقتصادی ناظر به شرایط سرزمینی، سیاست‌گذاری‌های متفاوتی به خود می‌بیند و این رویه نشان‌دهنده حالت خاصی است که کشور با آن روبه‌روست.
وی با اشاره به اینکه شرایط و فضای ایران و جوامع اسلامی فعلاً به گونه‌ای به سمت و سوی غیرعادی بودن حرکت نموده، این شرایط ایجاب می‌کند تا سیاست‌های متناسب با فضا در دستور کار قرار گیرد، ابراز داشت: سیاست‌های کلی اقتصادی مقاومتی و برنامه‌های ناظر آن، که برخاسته از شرایط و اقتضائات و ویژگی‌های جامعه ایرانی است، به ما کمک می‌کند وضع موجود نامطلوب و غیرعادی را به سمت وضعیت مطلوب و پایدار حرکت دهیم.
سخنران این نشست با بیان اینکه ایران اسلامی در منطقه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده، از توانمندی‌های بی‌شمار اقتصادی برخوردار است، خاطرنشان کرد: متأسفانه، علی رغم تلاش‌ها هنوز از ظرفیت‌ها و فرصت‌های بی‌شماری استفاده نکرده‌ایم.
حجت‌الاسلام محمدی به اهمیت سرمایه‌های فیزیکی، انسانی و اجتماعی در پارامترهای اقتصادی اشاره نمود و ابراز داشت: سرمایه اجتماعی مفهومی نو در نظریه‌های اقتصادی است؛ سرمایه اجتماعی، مهم‌ترین سرمایه اقتصادی هر جامعه به شمار می‌رود.
وی افزود: اعتماد و پشتیبانی همگانی و فراگیری آن در جامعه، از مهم‌ترین مقوم‌های فعالیت اقتصادی هر جامعه موفق است؛ در عین تمام کاستی‌ها و ضعف‌ها، ایران همچنان از سرمایه اجتماعی بالایی در مقایسه با کشورهای دیگر برخوردار است، که باید آن را قدر بدانیم.
حجت‌الاسلام محمدی ضمن اشاره به پیچیدگی‌ها، تغییرات و تحول علوم انسانی، به ویژه علم اقتصاد، خاطرنشان کرد: مشکل ما در نظام اقتصادی، بهره‌گیری از اقتصاد متعارف بین‌المللی و غفلت از ظرفیت‌ها و بایسته‌های سرزمینی و بنیه‌های اندیشه‌ای است.
