حجت الاسلام و المسلمین غلامرضا حیدری ابهری در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با بیان این که یکی از مسایل بسیار مهم در بحث سبک زندگی ناظر به اهمیت و لزوم مهارت آموزی نسل جدید و آماده کردن آنان برای اداره زندگی و نقش آفرینی هر چه بهتر در این خصوص است، اظهار داشت: واقعیت امر آن است که ما به دشواری در این اوضاع و احوال اقتصادی، بچه ها را به مدرسه و سپس دانشگاه می فرستیم تا بلکه مهندس و دکتر شوند و یا هر شغل دیگری داشته باشند اما چه بسا این ها نتوانند شایستگی پدر یا مادر شدن را پیدا کنند، چرا که ما به آن ها نقش های مختلف زندگی را آموزش نداده ایم و فقط برایشان زمینه پیدا کردن شغل را فراهم نموده ایم.
وی افزود: به نظر می رسد که آموزش ما بیشتر شغل محور است چه آن که در روزگار فعلی، سرمایه و پول و مادیات محور توجهات است و این ایرادی است به نظام آموزشی که متاسفانه کمتر به ابعاد مهم تربیتی و اخلاقی نسل جدید، توجه نشان می دهد و لذا ما باید به سمت اصلاح این فرآیند و بازنگری در آن حرکت کنیم.
این نویسنده و محقق حوزوی همچنین گفت: آموزش سبک زندگی و آموزش مهارت های بهتر زندگی کردن، به سان حلقه مفقوده ای در نظام آموزشی کشور ماست و برای تغییر و تحولات در این باره قدم اول این است که رویکرد و نگاه خود را تغییر داده و بدانیم که تمام ارزش ها و لذت های زندگی در دنیا نباید به مادیات و پول ختم شود.
وی یادآور شد: در وضعیت فعلی آنچه قابل توجه است این که اکثریت دانشگاه های ما بچه ها را برای اشتغال در کارخانه آماده می سازند اما برای مدیریت خانه و زندگی آماده نمی کنند و لذا چه بسا دختر و پسر ما در آینده یک مهندس و یا پزشک خوب شود اما اصلاً معلوم نیست که بتواند پدر و مادر خوبی هم باشد و وظایف خود را در این باره بر اساس شاخصه های سبک زندگی ایرانی و اسلامی به نحو شایسته ایفا کند.
حجت الاسلام حیدری ابهری گفت: متأسفانه ما آن طور که باید و شاید در اندیشه تعمیق و بسط آموزش مهارت های زندگی به بچه ها نیستیم و این در حالی است که وقتی کودکان و نوجوانان امروزی، سنشان به بیست سال و سی سال می رسد و می خواهند ازدواج کرده و تشکیل خانواده دهند، تازه به فکر چاره اندیشی برای مشکلات و معضلاتشان می اُفتیم و خب طبعاً بسیاری از این مشکلات ریشه در عدم مهارت ها و کم توجهی به این مقوله در دوران کودکی و نوجوانی دارد.
وی افزود: علاوه بر بحث نظام آموزشی که می بایست تغییراتی در روند آن انجام شود، خود والدین نیز با ارتباط گیری صمیمانه و فعالانه با فرزندان خود باید تجربیات ارزشمند زندگی شان را به بچه ها انتقال دهند و چنانچه این مهم با جدیت و البته با درنظر گرفتن شرایط و اقتضائات زمانه صورت بگیرد، بی شک دستاوردها و برکات بسیاری برای بچه ها به همراه خواهد داشت، چرا که به این وسیله به تدریج آن ها را در مسیر درست زندگی کردن با مهارت لازم بار می آورد.
۳۱۳/۸
