به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در آذربایجانغربی، حمیده حسنپور امروز در مراسمی که به صورت مجازی در مدرسه علمیه الزهرا(س) شاهیندژ برگزار شد، با اشاره به اینکه ارتباط با خداوند در قالب دعا و مناجات، در کنار رعایت مسائل پزشکی تأثیری مثبت در مبارزه با کرونا دارد، اظهار داشت: دعا و نیایش سبب آرامش روحی و روانی است و در بینش اسلامی و جهان بینی توحیدی همه کاره عالم، خداوند متعال است، بنابر این توسل و تضرع نقش مهمی در برطرف شدن بلاها و مشکلات جامعه دارد.
وی بیان داشت: بیان حوائج و مشکلات و به زبان آوردن خواستهها امری مطلوب و پسندیده است و ذکر نیازمندیها و خواستههای مادی و معنوی نشانگر فقر ذاتی و ناچیز بودن ما در برابر خداوند و نوعی تمرین بندگی می باشد و توحید افعالی انسان را محکم تر می کند.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی تصریح کرد: خداوند سامع و شنونده همه دعاها و خواستههای ماست و یکی از وعدههای امیدبخش پروردگار عالم در قرآن، وعده برآوردن حاجات بندگان است، اما این وعده دارای شرایط و ضوابطی است که با مهیا بودن آن، حاجات برآورده می شود.
وی گفت: استجابت دعا به معنی این نیست هر آنچه ما میخواهیم به همان شکل رقم بخورد، بلکه گاهی دعای ما به اشکال دیگر برآورده می شود، در حالی که متوجه نیستیم و نظام جهان، حکیمانه و بر مبنای سبب و مسبب است، بنابراین در دعا کردن نباید انتظار داشته باشیم که خداوند نظم عالم را برای ما به هم بزند تا امری که به صلاح نیست را تبدیل به مصلحت نماید.
حسن پور اضافه کرد: گاهی انسان نسبت به صلاح خوبش آگاه نیست، به گونهای که آنچه به خیر خود میداند، شرّ اوست و آن چه شر می پندارد، خیر اوست و آزمایش در دنیا، سنت خداوند است و برای مومن و غیرمومن همواره بساط امتحان گسترده است، فلذا سختیها و بلاها ممکن است زندگی او را تحت تاثیر قرار دهند و هیچ گروه و فردی نیست که مورد آزمایش و امتحان قرار نگیرد.
وی بیان داشت: همه انسان ها لحظه به لحظه مورد آزمایش قرار میگیرند، البته بین ابتلاء و گرفتاری اهل ایمان با دیگران تفاوت وجود دارد، چرا که بلا و گرفتاری برای سایر افراد ممکن است نوعی عذاب و بازتاب عمل منفی آنها در دنیا باشد، در حالی که به تعبیر قرآن این ابتلا برای مومن بلاء حسن است و در سایه این امتحانات مومن عزیزتر می شود.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایحان غربی افزود: فلسفه شدائد و بلایا فقط سنجش میزان ایمان نیست، بلکه زیاد کردن ایمان را هم به دنبال دارد، پس با نگاه کردن از این زاویه نه تنها بلاها شر محسوب نمیشود، بلکه جز خیر برای مومن نتیجه ای ندارد و علاوه بر این تحمل و صبر بر آن موجبات ترفیع درجه مؤمن را فراهم میآورد و کفاره گناهان او خواهد بود و باعث ریزش گناه او می گردد.
وی با بیان این که آنچه که ما از جانب خداوند بدان دستور داده شدهایم استفاده و بهره بردن از ابزارهای مادی و معنوی برای رفع مشکل است، گفت: گاهی انسان از ابزارهای مادی و معنوی بهره میجوید، اما ممکن است نتیجه دلخواه را نگیرد، در این حالت نا امیدی جایگاهی ندارد، چرا که ما به وظیفه خود به عنوان یک بنده عمل کردهایم.
حسن پور در پایان تاکید کرد: برخی افراد نگاهشان به زندگی نگاه توحیدی است، اما برخی دیگر نگاه معاملهای دارند، در دیدگاه توحیدی اگر شخص به حاجات خویش اعم از مادی یا معنوی دسترسی پیدا نکرد خود را تسلیم خداوند دانسته و شکرگزار است و لب به گله و شکایت باز نمیکند، اما در دیدگاه معاملهای به محض عدم دریافت حاجت، شخص نه تنها شکرگزار نیست، بلکه گاهی گله مند هم میشود. وقتی انسان خداوند را خیرخواه خویش بداند و به این باور برسد که هر آنچه او برایم رقم میزند، خیر محض است، دیگر نسبت به برآورده شدن یا نشدن حاجت نا امید و ناراحت نمی شود.
انتهای خبر/