به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از آذربایجان غربی، فاطمه ابراهیمی امروز در مراسمی که به صورت مجازی در مدرسه علیمه الزهرا (س) خوی برگزار شد، حضور قلب را معیار قبولی نماز دانست و اظهار داشت: به مقدارِ حضور قلب، نماز مقبول واقع می شود و این مسئله در صفای باطن و قرب الی الله مؤثر است و بی دلیل نیست که انبیاء و ائمه اطهار (علیهم السلام) و اولیاء خدا، این امر را مورد تاکید قرار داده اند.
وی ادامه داد: منشأ حضور قلب در هر عمل آن است که قلب، آن عمل را بزرگ تلقی کند و مهم بشمارد و اگر ما مناجات با حق تعالی را حتّی به اندازه مکالمه با یک مخلوق اهمیت دهیم هرگز این قدر غفلت و سهو و نسیان نمی کنیم.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی افزود: مادامی که آرزو و حب دنیا در قلب آدمی وجود دارد، به حضور قلب نمی رسد و با ریاضت و مجاهدت، و تفکر در عواقب و معایب دنیا، قلب، ساکن و مطمئن می شود.
وی ادامه داد: اگر انسان مدتی در نماز، مواظب اذکار و ادعیه خود باشد و آن چه را که مقدمه حضور قلب قبل از نماز است فراهم سازد و موجبات هواس پرتی را از خود دور کند نفس عادی می شود.
ابراهیمی تصریح کرد: قدم اول در به دست آوردن حضور قلب این است که نمازگزار، اهمیت و ارزش نماز را درک کند و هر اندازه این معنا را دریابد، به همان اندازه در نماز توجه حاصل می کند.
وی بیان داشت: اگر شرایطی که برای نمازگزار به عنوان امور مستحب بیان داشته اند، رعایت شود، به طور قطع در تحصیل حضور قلب افراد عادی مؤثر است.
استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی اضافه کرد: برخی خدا را از ترس جهنم و خوف از ورود در آتش پرستش می کنند و عده دیگر خدا را برای رفتن به بهشت و منعّم شدن به نعمتهای الهی به راز و نیاز با پروردگار می پردازند تا در جهان آخرت، زندگی آسوده و توأم با انواع خوشی ها، لذائذ و نعمت ها داشته باشند و قلیلی از بندگان، خدا را نه برای بهشتش و خوف آتش جهنمش، بلکه برای خود خداوند عبادت می کنند و ذات او را شایسته پرستش و خود را سزاوار بندگی آن معبود می دانند، و این نوع، عبادت موحدان است.
وی با بیان این که نمازگزار باید در همه ارکان نماز به این نکته توجه کند که در مقابل خدای متعال ایستاده است، افزود: این که انسان در همه حالات نماز خود را در مقابل پروردگار بداند، بهترین مرحله حضور قلب است.
انتهای خبر./