به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، در میان تمام فعالیت های جهادی طلاب در ایام کرونایی اعم از ضدعفونی معابر عمومی، تهیه و توزیع بسته های معیشتی، تولید و توزیع ماسک، و ...، تغسیل اموات کرونایی بسیار دشوارتر است
از این رو برای تهیه گزارش راهی دارالرحمه شیراز شدم تا با یکی از طلاب مشغول تغسیل اموات کرونایی به گفتگو بنشنم، به دنبال یکی از این عزیزان بودم که دیدم جوانی با جنب و جوش فراوان مشغول فعالیت است، جلوتر رفتم و گفتم:
سلام و علیکم، خودتان را معرفی می کنید؟
سلام، به نام خدا، امیرحسین عباسی، طلبه پایه پنجم و ۲۰ ساله ام که به خانواده های متوفیان کرونایی خدمت می کنم.
در خصوص فعالیت های خود در دارالرحمه و تسغیل اموات توضیح می دهید؟
از روز نخست فروردین ماه که بحث تیمم و کفن اموات در بیمارستان آغاز شد تا امروز در غسالخانه حضور داشتم و در واقع حدود ۹ ماه است که مشغول خدمت هستم.
از ابتدا که با خودم فکر می کردم گفتم که اگر دکتر یا پرستار بودم، باید طبق وظیفه اخلاقی در بیمارستان خدمت می کردم، اکنون که طلبه و سرباز امام زمان(عج) شدم، وظیفه دارم که نگذارم احکام شرعی الهی بر روی زمین بماند.
به هر حال نخستین شاید نخستین کسانی که واجب شرعی بر عهده آنان بوده است، طلاب و روحانیون هستند که در این راه به صورت جهادی قدم برداشتند.
فعالیت شما به چه صورت است؟
ما در گروه جهادی شهید مسرور حدود ۵۰ نفر هستیم که به دلیل خستگی و طاقت فرسا بودن ، به صورت شیفت بندی اموات کرونایی را تغسیل می دهیم؛ اکنون حدود ۹ ماه است که در این جا مشغول فعالیت هستیم.
فضای غسالخانه و دارالرحمه با مکان های دیگر متفاوت است و یکی از آن تفاوت ها این است افرادی که در این جا فعالیت می کنند جان خود را در طبق اخلاص گذاشته اند و بدون هیچ چشم داشتی مشغول فعالیت هستند.
با چه تفکری وارد مشغول فعالیت در بخش تغسیل اموات کرونایی شدید؟
قبل از اینکه بخواهم برای بحث تیمم اموات کرونایی وارد بیمارستان شوم خود را برای همه چیز آماده کرده بودم، جتی مردن، در واقع حساب های خود را جمع آوری کرده بودم که دینی بر گردنم نماند.
با توجه به اینکه دوستان ما نیز می دانستند امکان درگیری با بیماری کرونا است، اما با اخلاص آغاز به کار کردند و هدفی جز خدمت به خلق خدا، فی سبیل الله نداشتند.
دید مردم در دارالرحمه نسبت به طلاب و روحانیون چه طور است؟
برخی خانواده های اموات که طلاب و روحانیون را می بینند تعجب می کنند و می گویند چند میلیون می گیرید، غسل می دهید، هنگامی که می دانند طلاب و روحانیون به صورت جهادی خدمت می کنند، تعجب می کنند.
برخی از خانواده ها حاضر نیستند جنازه ها را برای تدفین بر عهده بگیرند، اما طلاب از صفر تا صد حتی کارهای مستحب را برای اموات کرونایی انجام می دهند که خیال خانواده ها از این بابت راحت باشد.
چند نفر از اموات کرونایی را غسل داده ای؟
تاکنون بیش از ۷۰۰ میت کرونایی را غسل داده ام.
گفت و گو: حجت کهیاری