به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین تهرانی در مراسم قدردانی از زحمات و تلاش‌های کادر درمان و پرستاران بیمارستان کامکار، گفت: اگر تلاش جدی این عزیزان نبود، وضعیت کشور به نحو دیگری بود. اینگونه ایثارگری پرستاران، از فرهنگ اسلام و تشیع و عشق به اهل بیت(ع) و همنوع نشأت می گیرد و خوشبختانه همه عزیزان به خوبی عمل کردند و نتیجه خیلی خوبی رقم خورد و شاهدیم که شرایط کشور در مورد فراگیری بیماری کرونا رو به بهبود است.
وی با اشاره به حضور طلاب جهادی در بیمارستان ها اظهار داشت: برخی از طلاب در مدارس علمیه، در زمینه تهیه وسایل و دوخت ماسک و لباس مخصوص بیمارستان و نیز در پخش مواد غذایی و تهیه آبمیوه، بسیار فعال بودند. برخی نیز در کنار بیماران بوده و به آنان روحیه می‌دادند. بیماران به دلیل نداشتن همراه، احساس تنهایی می کردند. با حضور طلاب جهادی در کنار بیماران و کمک رساندن به آنان، احساس امید به ادامه زندگی در بیماران بیشتر شد.
مدیر حوزه های علمیه خواهران قم، یکی از سند های افتخار ملی را حضور خالصانه خواهران طلبه در صحنه مبارزه با بحران کرونا دانست و یادآورشد: حضور در بیمارستان در این روز، بهانه ای است برای تبریک به پرستاران برای اینکه از خدمات خالصانه آنان تجلیل شود.
وی با اشاره به نامگذاری روز میلاد حضرت زینب(س) با نام روز پرستار، این نامگذاری را حرکت فرهنگی بسیار شایسته دانست و افزود: این نامگذاری، بدین معناست که باید از حضرت زینب(س) درس بگیریم. حضرت زینب(س) در دو بعد می تواند الگوی عالی برای همگان باشد، یکی صبر و استقامت ایشان در مشکلات؛ که در جریان کربلا بی نظیر است و در تاریخ بشر، بانویی تا به این حد صبر و مقاومت و تلاش نداشته است.
حجت الاسلام والمسلمین تهرانی افزود: آن حضرت در عین اینکه به شدت مصیبت دیدند، اما خودشان هم محرک بودند و دست از تلاش بر نداشته و روشنگری می کردند. حضرت زینب(س) خودشان اسب امام حسین(ع) را آماده کرده و اباعبدالله(ع) را سوار بر مرکب کردند. چون می دانستند این مسیر، مسیری ارزشمند و مهم و در راستای فرمان خدا و بندگی ایشان است. در نتیجه مصیبت ها و سختی ها برایشان ناچیز می شد.
مدیر حوزه های علمیه خواهران قم یادآور شد: مردم ما از همان اوایل انقلاب همیشه در هر زمان که حس می کردند کاری برای خداست، خستگی برایشان جلوه نداشت وچون آن را برای خدا می‌دانستند مطمئن بودند نصرت و عزت الهی شامل حال مومنین خواهد شد. این همان درسی است که ما در کربلا و زندگی حضرت زینب(س) شاهدیم.
۳۱۳/۶۱
