عبدالله باکیده کارگردان سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرگزاری حوزه، با بیان اینکه نتوانستهایم در سینما الگوسازی درستی برای خانوادهها داشته باشیم اظهار کرد: آنچه در تلویزیون و سینما از خانواده ایرانی میبینید تصویری سنتی است که امروز نمود آن را کمتر در جوامع شهری شاهدش هستیم. برای همین مخاطب احساس میکند چیزی که میبیند یا دروغ است یا اینکه او به سبک زندگی دسترسی ندارد. در چنین وضعیتی با آن ارتباط برقرار نکرده و فیلم یا سریال مربوطه را پس میزند.
وی افزود: سینما قادر بود بسیاری از مشکلات خانوادگی را شناسایی کرده و آن را در معرض دید مردم قرار دهد. این کار نیز حتماً نباید به شکل پرخاشگرانه در کارهای مورد نظر مد نظر قرار گیرد، زیرا رواج خشونت در خانواده خود نوعی قبحزدایی از این رفتار ناشایست است.
این کارگردان توصیه کرد: برای ساخت فیلم خانوادگی باید هم باورهای دینی را مدنظر داشت هم باورهای بومی، چون ملت ما با فرهنگ و آیین دینی بزرگ شدند، پس اگر اثری به درستی این مفاهیم را مد نظر داشته باشد مطمئناً با استقبال تماشاگر نیز مواجه خواهد شد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تلویزیون تصویر واقعیتری از خانواده نشان میدهد یا سینما، گفت: به نظرم سینما توانسته بیشتر به خانوادهها نزدیک شود، چون تصویری که میبینیم با جامعه همخوانی بیشتری دارد، اما تلویزیون به دلیل ملاحظات و خطوط قرمزی که دارد به خود اجازه نمیدهد که بسیاری از آسیبها را شناسایی کرده و به صورت واقعی مدنظر قرار دهد. ترجیح تلویزیون این است تصویری خیالی از خانواده نشان دهد و آن را دائم تکرار کند.
باکیده ادامه داد: نقد دیگر به تصویرسازی تلویزیون به کلیشه بودن رهنمودهایش مربوط میشود. در آثار تلویزیونی همیشه خانوادههای موفق یک شکل و خانوادههای غیر موفق شکلی دیگر هستند این تکرار باعث شده تماشاگر دیگر با کارهای اینچنینی ارتباط برقرار نکند.
کارگردان فیلم «پوتین» اضافه کرد: اگر خواهان این هستیم که در آثار نمایشی مروج تعالیم اسلامی در خانواده باشیم، باید مسیرهای جدیدی را هم پیش رویمان قرار دهیم. آنچه در تلویزیون دیده میشود کلیشههایی است که سالها تکرار شده و هیچ چیز جدیدی در خود ندارد، درصورتیکه در دین مبین اسلام روشهای بسیاری برای درستکاری وجود دارد که ما تنها سعی داریم به یکی از آنها بسنده کنیم.
این فیلمساز در پایان اعلام کرد: فیلم الگو در سینمای «مادر» علی حاتمی است. در این فیلم جاودانه به زیبایی گرایشات مختلفی که در خانوادهها وجود دارد به تصویر کشیده است، اما کانون اصلی را مادر قرار داده و نشان داده هر گرایشی که داشته باشیم میتوانیم در یک مرکز گردهم آییم و باهم زندگی خوبی را پیش بگیریم.
انتهای پیام