به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد مقدس، آیت الله سید احمد علمالهدی، ظهر امروز در مراسم عزاداری حضرت زینب کبری (سلامالله علیها) در حرم امام رضا (علیهالسلام)، با بیان اینکه وفات شهادتگونه حضرت فاطمه صغری، زینب کبری (سلامالله علیها) را تسلیت عرض میکنم، اظهار کرد: ما در تمام زیارات، عنوانی را داریم با این مضمون که «با معرفت زیارت کنید».
وی ادامه داد: در سوگواری و عزاداری نیز در مقام عرض ارادت به ساحت مقدس اولیاء خدا، این عرفان بهحق نقش موثری دارد مخصوصأ نسبت به وجود زینب کبری (سلامالله علیها)، وجود مقدسی که تالیتلو مقام عصمت و ولایت است، دارای عظمت است که متأسفانه از عظمت ایشان فقط در موقعیت خاصی به نام صبر و بهعنوان صبر منعکس است.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه تصویر از حضرت زینب (س)، تصویر از یک وجود مقدس است که با مشکلات زیادی روبرو شده است، اضافه کرد: اینطور تصویر شده که ایشان در برابر پیشآمدها و رویدادهای فوقالعاده ناگوار تحمل ورزیده است در حالی که این مسئله برای یک انسان با فضیلتی مثل زینب کبری (س) نمیتواند بهعنوان یک فضلیت مورد توجه قرار بگیرد زیرا هر زن و مردی وقتی در چنگال مصائب قرار میگیرد ناچار به تحمل است.
صبر مقاومت در برابر مصائب
وی با تأکید بر اینکه صبری که حضرت زینب (سلامالله علیها) تحمل کردند، صبر انفعالی نبود، خاطرنشان کرد: آن صبری که ایشان داشت صبر مقاومت بود، در جریان عاشورا و کربلا وجود مقدس امام حسین (علیهالسلام)، یاران و فرزندانشان به شهادت رسیدند، دشمن جبار نابکار از کربلا تا کوفه و از کوفه تا شام انواع و اقسام سنگدلیها و ظلمها را نسبت به اهل بیت (علیهمالسلام) انجام دادند و این ظلم برای ما غیر قابل تحمل است، دوست داریم در هر زمانی برای آن اشک بریزیم در صورتی که این تصویر، تصویر واضحی از شخصیت زینب کبری (سلامالله علیها) نیست.
آیتالله علمالهدی تصریح کرد: واقعیت مطلب این است که آن چیزی که در کربلا و روز عاشورا برای امام حسین (علیهالسلام)، اهل بیت و یارانشان اتفاق افتاد، غافلگیری نبود بلکه برای آن فکر کرده بودند، از ابتدا وجود مقدس امام حسین (علیهالسلام) برای اهل بیت و تمام یارانشان همه اتفاقات آن روز را شرح دادند و همه آگاه بودند که مسؤولیت و وظیفهشان در برابر این حادثه چیست.
وی ادامه داد: محمد حنیفه دم دروازه مدینه به امام حسین (علیهالسلام) فرمود که شما میخواهی بروی و مبارزه کنی، لااقل زن و بچههایت را با خودتان نبر که امام حسین (علیهالسلام) در جوابش فرمودند «جدم رسول خدا فرمود به عراق برو زیرا خداوند میخواهد تو را کشته ببیند»، این جمله که خداوند میخواهد تو را کشته ببیند چه مفهومی دارد؟ یعنی مصلحت، عزت دین، خواست خداوند و بقا دین، آنچه که در مشیت پروردگار برای بقای اسلام است، کشته شدن امام حسین (علیهالسلام) است.
زینب کبری، قهرمان دشت کربلا
عضو مجلس خبرگان رهبری با طرح این سؤال که «آیا مشیت خدا به درد، شکنجه و زجر عزیزترین عزیزانش است؟»، بیان کرد: خداوند در قرآن میفرماید «عزت برای مؤمنین است» یعنی کسی که نزدیک به خداست دارای عزت است پس چطور میشود که مشیتش برای عزیزترین مخلوقاتش، اتفاقات روز عاشورا باشد؟
وی افزود: این همان حکمتی است که پیغمبر به امام حسین (علیهالسلام) فرموده بودند که خداوند میخواهد اهل بیتت را اسیر ببیند، زینب کبری (سلامالله علیها) قهرمان و پهلوان دشت کربلا بود و باید مراقب عنوانهایی که به ایشان نسبت میدهیم، باشیم؛ اگر زینب کبری (سلامالله علیها) نبود این استیصال برای دشمن به وجود نمیآمد، امروز کشندگان امام حسین (علیهالسلام)، یاران و اهل بیتشان، منفورترین و پستترین انسانها برای کل مردم دنیا هستند و این بزرگترین شکست برای آنها بود که امام حسین (علیهالسلام) بهواسطه زینب کبری (سلامالله علیها) انجام دادند.
انقلاب کربلا، انقلابی برای شکلگیری انقلابهای ضد ظلم بود
آیتالله علمالهدی یادآور شد: این درست نیست که وجود مقدس عمه سادات را فقط به زجر و مصیبت و اسارات نسبت دهیم بلکه ایشان قهرمان دشت کربلا بودند و با درایتشان همه چیز را پیش میبردند، قیام برای انقلابی بود که تا نسلها و سالها رمز بقای دین شود، این انقلاب برای این بود که در همه نسلها الگو بشود، انقلابی که از عاشورا شروع شد و دنباله این انقلاب، همه انقلابهای ضد ظلم و ضد ستم در جوامع دینی به وجود بیاید؛ این هدف قیام عاشورا بود که در همه مکانها و همه جوامع اثرگزار باشد تا در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنند.
وی افزود: در این انقلاب، نقش اهل بیت (علیهمالسلام) بهعنوان اسیر نقش سازندهای بود، این اسارات عزت قیام عاشورا را بیان کرد، آن چیزی که این حرکت را انقلاب کرد، جریان بعد از شهادت امام حسین (علیهالسلام) بود که دگرگونسازی در اندیشهها، فرهنگ، آرمانها و ارزشها به وجود آمد اما نیاز ثبیت کننده این انقلاب بود که این کار را زنان و فرزندان امام حسین (علیهالسلام) با سروری و امیری زینب کبری (سلامالله علیها) انجام دادند.