به گزارش خبرگزاری حوزه، خانم اسماء غلامی، طلبه مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(س) شهرستان اسلام آباد غرب استان کرمانشاه، با اشاره به تحقیق پایانی برگزیده خود در جشنواره علامه حلی با عنوان «راههای درمان اضطراب از دیدگاه اسلام»، اظهار داشت: این تحقیق با راهنمایی خانم سارا صادقی و داوری حجت الاسلام والمسلمین اباذر کافی موسوی نوشته شد.
وی افزود: تحقیق حاضر شامل کلیات و دو فصل است که در بخش کلیات به مباحث مقدماتی و مفهوم شناسی درمان اضطراب از دیدگاه اسلام پرداخته شده و در فصل اول با عنوان «راههای درمان علمی اضطراب از منظر اسلام» بُعد اعتقادی و بُعد اثربخشی درمان علمی تشریح شده است.
برگزیده جشنواره علامه حلی از کرمانشاه ادامه داد: در فصل دوم این تحقیق نیز «راههای درمان عملی اضطراب از منظر اسلام» مورد بررسی قرار گرفته که شامل سه سرفصل «راههای درمان عملی اضطراب در بعد اعتقادی»، «راههای درمان عملی اضطراب در بعد رفتاری» و «راههای درمان عملی اضطراب در بعد جسمی» است.
وی با بیان این که خداوند انسان را موجودی دوبعدی یعنی دارای بعد جسمی و و روحی آفریده است، خاطرنشان کرد: همان طور که انسان از لحاظ جسمی دچار بیماری میشود و برای درمان آن به دنبال دارو می رود، همانگونه نیز در بعد روحی دچار بیماری میشود و بیماری روحی بسیار مهم تر از بیماری جسمی است، زیرا جسم انسان را نیز اثر دچار آسیب می کند؛ از این رو تشخیص بیماریهای روحی و درمان آن بسیار مهم تر از بیماریهای جسمی است.
خانم غلامی بیماری های روحی را دارای انواع و اقسام گوناگونی مثل سوء ظن، بدگمانی، وسواس فکری و... دانست و بیان داشت: اضطراب نیز یکی از بیماریهای روحی است که اثرات متعددی به وجود میآورد و اگر کنترل نشود ریشه دار خواهد شد و اگر ریشه دار شود آثار بسیار مخربی را در زندگی فردی و اجتماعی افراد به وجود خواهد آورد.
وی گفت: برای درمان اضطراب از همان ابتدا باید اقدام کرد و اسلام برای درمان اضطراب راههای متعددی را بیان کرده است، مثل درمان علمی و عملی، که درمان علمی با توجه به شناخت آثار مضر و مخرب اضطراب است و درمان عملی با توجه به رفتارهایی است که فرد درون خود تقویت میکند و فطرت آدمی بر زندگی کردن همراه با آرامش و به دور از سختی است
طلبه مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(س) شهرستان اسلام آباد غرب با اشاره به این که برخی از انسانها از این فطرت پاک یعنی زندگی کردن همراه با آرامش و به دور از سختی انحراف پیدا کرده و آسایش را در جای دیگر جست و جو میکنند، افزود: این افراد غافل از این هستند که آرامش انسان در ایمان به خدا، باور وعدههای او، عمل به برنامههای زندگی ساز اسلام و گام برداشتن در راه رضایت الهی است.
وی خاطرنشان کرد: دین مبین اسلام به عنوان یک برنامه جامع و کامل بشری روشهای بنیادی را برای مقابله با هرگونه استرس و اضطراب پیش روی انسان قرار داده است که عمل به این روشها مایه آرمش در زندگی و دوری از آنها سرمنشأ تمام اضطرابها است.
خانم غلامی اظهار داشت: طبق آیات و روایات و یافتههای علم روانشناسی میتوان چنین گفت که با به کار بستن راهکارهای علمی و عملی که دین مبین اسلام آنها را بیان کرده است میتوان هیجانات درونی انسان را تعادل بخشید و اضطراب را درمان کرد.
وی با بیان این که در بُعد علمی با ایمان و اعتقاد راستین به خداوند و توجه به شناخت آثار مضر اضطراب و آثار مفید آرامش، اضطراب در زندگی فردی و اجتماعی کاهش مییابد، گفت: با داشتن تقوا و ارتباط صحیح با خداوند در قالب نیایش و همچنین صبر و تحمل در برابر فشارها و مشکلات زندگی و حفظ روابط اجتماعی سالم نیز میتوان اضطراب را در بعد عملی نیز کاهش داد.
چکیده تحقیق:
اضطراب از صفات روحی است که از زمان خلقت ریشه در نهاد انسان داشته است. اضطراب یک نوع حالت هیجانی در مقابل موقعیتهای ناراحتکننده یا ترسآور یا تنش زا است. اضطراب از صفات روحی منفی است که عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارد.
اضطراب به گونهای در سلامت روان انسان نقش دارد که اگر کنترل یا درمان نشود زندگی انسان را دچار اختلال میکند به گونهای که یک انسان تیزهوش اگر دارای اضطراب شدید باشد به جایی نخواهد رسید. اما بر عکس انسانی که دارای کمترین اضطراب است میتواند در حرفه و نقش خود فرد موفقی باشد؛ از این رو شناخت علل اضطراب و درمان آن از اهمیت بسزایی برخوردار است.
دین مبین اسلام در برخی آیات و روایات علل اضطراب و راههای درمان آن را بیان کرده است. علل ایجاد اضطراب میتواند ژنتیکی، فردی، اجتماعی باشد. اما آنچه که مهم است راههای درمان اضطراب است. دین مقدس اسلام در ابعاد مختلف راههایی برای درمان اضطراب بیان کرده است.
درمان اضطراب از طریق درمان علمی و عملی امکان پذیر است. منظور از درمان علمی درمانی است که برای شخص مضطرب از طریق علم بوجود می آید. منظور این است که شخص مضطرب با توجه به شناخت آثار مضر اضطراب سعی میکند از آنها دوری کند. در بحث درمان علمی با توجه به شناخت اعتقادی و اثربخشی این مسئله مطرح شده است. یعنی شناخت آسیبهای که اضطراب میتواند داشته باشد تا از این طریق شخص با شناختی که حاصل میکند از اضطراب دوری کند.
در بعد عملی شخص باید یک سری رفتارها را در عمل انجام دهد تا از اضطراب دور باشد، رفتارهایی مثل نیایش، دعا نمازخواندن، توبه و استغفار، ترک حسادت، ارتباط با خویشاوندان(صلهرحم)، کنترل عواطف و احساسات، روابط اجتماعی، ورزش کردن، تغذیه مناسب، انجام تفریحات سالم و... .
نظر شما