به گزارش خبرگزاری حوزه، در آثار حضرت آیت اللّه نوری همدانی آمده است: هر کس در آیات قرآنی تدبر نماید ناگزیر است اعتراف کند به این که آیات شریفه دلالت دارند بر این که قرآنی که به تدریج بر نبی اکرم صلی الله علیه و آله نازل شده متکی به یک حقیقتی است بالاتر از آن که چشم خرد بتواند، روی آن را ببیند و دست اندیشههای آلوده به هوسها و پلیدیهای مادی به وی برسد و خداوند این حقیقت را یک مرتبه بر پیامبر اکرمصلی الله علیه و آله نازل کرد و به این وسیله منظور اصلی کتابش را به وی آموخت.آنچه از تدّبر در آیات قرآن به دست میآید، مطلب دیگری است، و آن این است که در آیاتی که دلالت بر نازل شدن قرآن در ماه رمضان یا در شبی از شبهای آن دارد تعبیر به «انزال» شده است نه «تنزیل» مثل این آیات « شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ »، « حم وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ» و« إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ » «وانزال» در واژه عرب معمولاً به نزول دفعی گفته میشود یعنی نازل شدن قرآن در ماه رمضان دفعی بوده است نه تدریجی.
و این تعبیر از این نظر است که قرآن دارای حقیقتی است غیر از آن چه ما به فهم عادی میفهمیم و برحسب آن خیال میکنیم که آیاتش جدا جدا و پراکنده و تدریجی است و به حسب آن حقیقت واحد بوده، و نزولش دفعی و بدون تدریج است و آیاتی در قرآن این موضوع را تأیید میکند مثلاً در اول سورۀ هود میفرماید: « الر کِتَابٌ أُحْکِمَتْ آیَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ » این آیه دلالت دارد، بر این که قرآن قبل از آن که فصل فصل و جدا جدا شود، یک مرتبه احکامی را داشته که در آن مرتبه اجزاء آن از یکدیگر جدا نبوده است و این تفصیلی که فعلاً در آیات قرآنی مشاهده میشود بر آن عارض شده است.
البته گاهی از اوقات دربارۀ چیزی که به تدریج نازل میشود مانند آبی که از آسمان فرو میریزد کلمه انزال به کار برده شده و فرموده است « کَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ » ولی این اطلاق را باید گفت مجازی است و حقیقت انزال این است که دفعی باشد.
خلاصه: هر کس در آیات قرآنی تدبر نماید ناگزیر است اعتراف کند به این که آیات شریفه دلالت دارند بر این که قرآنی که به تدریج بر نبی اکرم صلی الله علیه و آله نازل شده متکی به یک حقیقتی است بالاتر از آن که چشم خرد بتواند، روی آن را ببیند و دست اندیشههای آلوده به هوسها و پلیدیهای مادی به وی برسد و خداوند این حقیقت را یک مرتبه بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل کرد و به این وسیله منظور اصلی کتابش را به وی آموخت و پس از آن به تدریج این الفاظ و تعبیرات در زمانهای متعدد بر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل گردید.
کتاب ما و مسائل روز صفحه 237_ 238.