به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، از آنجا که خانواده به عنوان اولین نظام اجتماعی بشریت از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار است، کتاب «فرهنگ خانواده» نوشته حجت الاسلام علی اکبر مظاهری با بررسی همه جانبۀ مسائل خانواده به تبیین بایدها و نبایدهای زندگی خانوادگی می پردازد؛ در شماره های مختلف بخشی از متن این کتاب با هدف ارتقای دانش مخاطبین در مدیریت هرچه بهتر خانواده ها منتشر می شود:
پردازشی همه سویه
در بررسی و پژوهش مسائل خانواده، «پردازش همه سویه»، ضرورتی است؛ حتماً با بهره‌گیری از آموزه‌های دینی، دانش روان‌شناسی، تجربه‌های اجتماعی. باید مکانت و حقوق و وظایف هرکدام از اعضای پنجگانۀ خانواده، شناخته و نمایانده شود.
امّا افسوس که گاهی این «ضرورت»، به آفتِ «غفلت» مبتلا می‌شود؛ به این گونه که با پرداختن به برخی، از توجه به برخی دیگر، غفلت می‌شود.
این جانب تاکنون ندیده‌ام (ادعا نمی‌کنم که نیست، بلکه سراغ ندارم) که در جایی، به هر پنج رکن خانواده، چنان که باید و شاید، پرداخته شده باشد و حق هرکدام، چنان که سزاوار است، ادا شده باشد. نه تنها در یک کتاب، به همۀ اعضای پنجگانۀ خانواده، به گونۀ جامع و کافی پرداخته نشده، بلکه در هیچ مجموعه‌ای در باب خانواده، این کار انجام نگرفته است.
اگر همه کتاب‌ها، مقاله‌ها، کلاس‌ها، سخنرانی‌ها، سمینارها، فیلم‌ها، سریال‌ها، داستان‌ها، رمان‌ها و همۀ گفتارها و نوشتارها و کردارهای یک سال و یک دهه را که به گونه‌ای به خانواده پرداخته‌اند، جمع آوریم و آن‌ها را بر پنج رکن خانواده تقسیم کنیم، سهم هر کدام، چنان که بایسته و شایسته است، داده نمی‌شود.
آیا در آموزه‌هامان آنقدر که ـ مثلاً ـ دربارۀ فرزند سخن رفته، دربارۀ والدین نیز سخن گفته شده است؟ و یا آن مقدار که از وظایف زن و شوهر در قبال یکدیگر بحث کرده‌ایم، از وظایف ایشان در قبال فرزندان نیز سخن گفته‌ایم؟ آیا به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها توجه کافی داشته‌ایم؟ آیا آنجا که از احترام برادر بزرگتر سخن می‌گوییم، از مسئولیت او در برابر برادران و خواهران کوچک‌تر سخن می‌گوییم و یا زیان‌های «برادرسالاری» را نیز بیان می‌کنیم؟
ایجاد خانواده‌ای فرخنده، نیازمند فرهنگی غنی و گسترده است و طرحی موزون و سلوکی متعادل و دانشی فراگیر و کرداری عاقلانه را می‌طلبد.
نظر شما