دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳ |۲ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 4, 2024
زندگی پس از زندگی

حوزه/ در "زندگی پس از زندگی" خبری از دکورهای سنگین و استودیوهای خاص و مجری های معروف نبود، اما با این حال محتوا و نیز فرم خاص برنامه به گونه ای بود که هم مورد توجه بسیاری از مردم قرار گرفت و هم این که تحسین منتقدان و کارشناسان فن را به همراه داشت.

خبرگزاری حوزه/ هر چند که سریال های رمضانی امسال به جهت ضعف مشهود در فرم و محتوا، چندان چنگی به دل نزدند و به تبع آن، با اقبال بالای مخاطبان رسانه ملی مواجه نشدند اما انصافاً ویژه برنامه های پیش از افطار شبکه های مختلف تلویزیون خوب و نسبتاً موفق از آب درآمدند به ویژه برنامه "زندگی پس از زندگی" که با وجود پخش از شبکه چهارم سیما و ایضاً تبلیغات اندک رسانه ای، توانست نظر مخاطبان و منتقدان رسانه را به خویش جلب کند، به طوری که بازتاب بخش های جذابی از این برنامه در فضای مجازی و نیز پرداختن به آن در رسانه ها و روزنامه ها، گواه این مدعاست.

پیشتر در یادداشت های پیشین بر این نکته متذکر شده بودیم که مسئولان تلویزیون باید فکری برای جبران اُفت کیفی سریال های مناسبتی از جمله در ماه مبارک رمضان کنند، اما از آن سو باید به نقاط قوت رسانه ملی از جمله همین برنامه "زندگی پس از زندگی " به عنوان یک برنامه شاخص و موفق نیز اشاره کرد، چه آن از قدیم گفته اند و ما نیز قائل به این مسأله هستیم که "چو عیبش بگفتی، هنرش نیز بگوی".

از این نکته هم غافل نشویم که تا سال ها برنامه "ماه عسل" احسان علیخانی، برند ویژه ماه رمضان تلویزیون محسوب می شد به طوری که عملاً سایر برنامه ها زیر سایه آن قرار می گرفت. سریال ها که البته جایگاه خاص خودشان را دارند و تجربه نیز ثابت کرده که آثار طنز و کمدی و یا ماورایی و با موضوع مرگ و ارواح همیشه مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته اند، تا آن جا که امسال نیز بر اساس نظرسنجی های صدا و سیما، سریال احضار با موضوع ماورایی در صدر پربیننده ترین سریال های رمضانی تلویزیون بود.

هر چند برخی ویژه برنامه های مناسبتی سیما از جمله در زمان پیش از افطار، به نوعی کپی برداری از ماه عسل به شمار می رفتند، اما برنامه "زندگی پس از زندگی" نشان داد که ماه ها مطالعه و کار پژوهشی جدی برای آن صورت گرفته و ماحصل کار نیز انصافاً با وجود برخی انتقادهای جزیی، شایسته تقدیر بوده است.

نکته جالب این که "زندگی پس از زندگی" که به داستان زندگی پس از مرگ مهمان برنامه به عنوان یک «تجربه گر» می پردازد، یک برنامه ضبطی و تولیدی بوده است که در آن خبری از دکورهای سنگین و استودیوهای خاص و یا مجری های معروف هم نبوده، اما با این حال محتوا و نیز فرم خاص برنامه به گونه ای بوده که هم مورد توجه بسیاری از مردم قرار گرفته و هم این که تحسین منتقدان و کارشناسان فن را نیز به همراه داشته است.

امسال البته دومین فصل این برنامه از شبکه چهارم سیما به روی آنتن رفت و این امید در بین مخاطبان سخت پسند تلویزیون شکل گرفته که در سال های آینده، چنین برنامه ای به یک برند و اعتبار ویژه برای رسانه ملی تبدیل شود و البته این انتظار به حق نیز وجود دارد که مسئولان و مدیران رسانه ملی نیز حمایت شایسته ای از این قبیل برنامه ها که پشت آن ها اتاق فکر قوی و کار جدی و طاقت فرساست، انجام دهند.

سید محمد مهدی موسوی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha