عن رسول الله (صلی الله علیه وآله): "إذا جمع الخلائق يوم القيامة نادى مناد : أين اهل الفضل ؟ فيقوم اناس وهم يسير فينطلقون سراعا إلى الجنة ، فتلقاهم الملائكة فيقولون : إنا نراكم سراعا إلى الجنة فيقولون : نحن أهل الفضل ، فيقولون ما كان فضلكم ؟ فيقولون : كنا إذا ظلمنا غفرنا وإذا أسيء إلينا عفونا وإذا جهل إلينا حلمنا ، فيقال لهم : أدخلوا الجنة فنعم أجر العاملين " . از رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) نقل شده که فرمودند :وقتی خلائق روز قیامت جمع شوند ، ندا دهنده ای ندا سر دهد : کجایند اهل فضل ؟ پس گروهی از مردم برخیزند در حالی که بسیار اندک می باشند وبا سرعت به سوی بهشت روند (بدون حساب) فرشتگان پیش آیند و گویند : شما را می بینیم که به سوی بهشت شتابانید . پاسخ دهند ماییم اهل فضل ، فرشتگان گویند : فضل شما چه بوده است ؟ پاسخ دهند هر گاه به ما
ستمی (شخصی) به ما روا می شد چشم پوشی میکردیم وهرگاه بدی به ما می شد می بخشیدیم وهرگاه برخورد جاهلانه با ما می شد حلم وبردباری می نمودیم ،پس به ایشان گفته شود وارد بهشت شوید که نیکو مزدی برای عمل کنندگان است . حقیر گوید این کمترین مقام عبد صالح الهی آیت الحق بهجت (رضوان الله علیه) است و الا آن بزرگوار فارغ از بهشت وجهنم در دنیا به مقام لقاء الله رسیده بود چه رسد به آخرت . دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی ________دیوانه تو هر دو جهان را چه کند .