معصومه ظهیری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه اظهار داشت: امام محمد باقر(ع) از فرصت جابجایی تغییر شرایط حکومت بنی امیه به بنی عباس استفاده کردند و این بنا را در تحولات علمی شیعه ایجاد کردند.
وی ادامه داد: ایشان ملقب به باقرالعلوم شکافنده علوم هستند که جریان سریر امامت که برگرفته از آبشخور وحی در جایگاه نبوت بود را به جایگاه اصیل خود بازگرداندند.
این مقام حوزوی، با اشاره به اینکه در دوران امام محمد باقر(ع) مردم فرق بین جایگاه خلافت و امامت را درک کردند گفت: مردم فرق بین جایگاه خلافت که توسط بنی امیه غصب شده بود و فرق آن را با جایگاه اصیل امامت که انتصاب آن از سوی خداوند بود را تشخیص دادند.
وی اضافه کرد: رغبت و رویکرد به جایگاه امامت در دوران امام باقر(ع) توسط خودشان بنیان گذاری شد و در زمان پسرشان امام صادق(ع) توسعه یافت.
معاون فرهنگی تبلیغی مرکزمدیریت حوزه های علمیه خواهران با اشاره به اینکه طبق منابع تاریخی، امام باقر(ع) هنگام واقعه کربلا خردسال بود و در این واقعه حضور داشت گفت: ایشان شاهد حوادث تلخی در دوران زندگی خویش بود و اسارت پدرشان امام سجاد(ع) را به چشم دیدند.
وی گفت: تلخ کامی های آن دوران باعث شد تا ایشان در مسیر پاسخگویی به سوالات امت حرکت علمی را انجام دهند که رو به رشد و توسعه یافته بود.
ظهیری با بیان اینکه امام محمد باقر(ع ) جزو چهره هایی هستند که اهل بیت را خوب معرفی کردند گفت: ایشان از جهت مادر و پدر منتصب به اهل بیت(ع) و از دو جنبه مورد توجه هستند، نسل امامت به وجود ایشان اعتلای خاصی پیدا کرد.
وی تاکید کرد: این امام همام از جهت نقل روایات و تعلیم و تربیت شاگردان در حد بسیاری تلاش کردند و سعی می کردند به طرق مختلف نام اهل بیت(ع) را ترویج دهند به گونه که روزی ایشان تب داشتند در حالی که وضو می گرفتند یا زهرا(س) می گفتند و توسل به مادرشان سبب این شد که نام اهل بیت را در بین مردم رواج یابد.
معاون فرهنگی تبلیغی مرکزمدیریت حوزه های علمیه خواهران با اشاره به اینکه امام باقر(ع) حدود ۱۹ سال امامت شیعیان (از سال ۹۵ق تا ۱۱۴ق) را برعهده داشت گفت: این امام همام با پنج تن از خلفای بنی‌امیه  ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک همزمان بود.
وی ادامه داد: فعالیت های علمی، روشنگری، وحدت بین شیعیان و اقبال شیعیان گرد محور شعاع امامت باعث شد که حکومت به این امام همام حساس شود در نتیجه این امام در ۵۷ سالگی در هفتم ذی‌الحجه سال ۱۱۴ق مسموم و به شهادت رسید که برخی هشام بن عبدالملک و بعضی ابراهیم بن ولید را عامل شهادت می دانند.
این مقام حوزوی، خاطر نشان کرد: مزار این امام بزرگوار در بقیع است که امیدواریم با وحدت جهان اسلام بتوان بارگاهی برای مزار ایشان ساخته و توفیق زیارت قسمت همه دلدادگان و محبان اهل بیت(ع) شود.
وی به روایتی از امام باقر (ع) اشاره کرد و گفت: در کتاب مشکاة‌الانوار، ج ۱، ص ۴۶ این امام بزرگوار به خیثمه فرمودند:« به شیعیان ما سلام برسان و آنها را به پروای خدای بزرگ توصیه کن، و به آنها خبر بده که ما در پیشگاه خدا برای آنها هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم مگر اینکه عمل صالح داشته باشند.و به ولایت ما دست نمی‌یابند مگر با پرهیز از گناه. و بیشترین حسرت را در روز قیامت کسی خواهد خورد که عدالتی را توصیف کند ولی خودش برخلافش عمل نماید.»

۳۱۳/۶۱