به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، استاد حسین انصاریان در جمع عزاداران حسینی در مسجد اعظم قم، اظهارکرد: این هشت خصلت، از سرمایه‌های بی‌نظیر انسانی و الهی است و هر کسی این خصایل را به‌دست بیاورد و به آنها عمل کند، یقیناً از گروه سعادتمندان خواهد شد. سعادتمندانی که پروردگار در سورۀ هود دربارهٔ آنها می‌فرماید: «وَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ» کسانی که سعادت به آنها عطا شده است، در بهشت هستند. لذا حضرت اول روایت می‌فرمایند: کسی که محبوب خدا بشود، «ألهَمَهُ ثَمانَ خِصالٍ». پس روش‌های به‌دست‌آوردن سعادت، عطای پروردگار است.

نویسنده کتاب ارزشمند «سیدالشهدا(ع) تجلی عبودیت» ادامه داد: نکتۀ مهم این که هیچ‌کس بی‌علت محبوب خدا نمی‌شود و شرایط و عللی دارد. اگر این شرایط در انسان جمع بشود، انسان قهراً محبوب خدا می‌شود. در این حالت، محب (پروردگار) برای محبوبش (انسان)، عنایت‌ها و افاضات می‌کند و انواری را در وجود او قرار می‌دهد که آن انسان معدن کرامت می‌شود. قرآن مجید و روایات، ما را راهنمایی کرده‌اند که چگونه می‌توان محبوب خدا شد. یک راه محبوب‌شده، نیکی‌کردن است. نیکی‌کردن در همهٔ زمینه‌ها و به همگان، انسان را طبق آیهٔ ۱۹۵ سوره بقره، محبوب خدا می‌کند: «أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ» ‌ به همگان نیکی کنید و همه نوع نیکی را به بازار زندگی‌تان بیاورید. همانا پروردگار عاشق نیکوکاران است.

استاد انصاریان افزود: روزی حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) به عیادت اسامة‌بن‌زید رفتند که سخت بیمار بود. وقتی چشم اسامه در بستر بیماری به ابی‌عبدالله(ع) افتاد، گریه کرد. امام(ع) سبب گریه‌اش را پرسیدند و او گفت: یابن‌رسول‌الله! این بیماری، مرا منتهی به مرگ می‌کند و من از این بیماری بلند نمی‌شوم. گریه‌ام برای شش‌هزار درهم بدهکاری‌ام است که نتوانسته‌ام بپردازم، نه اینکه نمی‌خواستم بپردازم.

این خطیب حوزوی اظهارکرد: شما ببینید یک مؤمن برای بدهکاری‌اش که نداشته و قصد نپرداختن هم نداشته، چه اضطراب و دغدغه‌ای دارد! همهٔ ما باید این‌گونه باشیم. پیغمبر(ص) و ائمهٔ طاهرین از آدمی که پول مردم پیش اوست، پول هم دارد که بپردازد، اما نمی‌خواهد بپردازد، به‌شدت ناراضی بودند. وقتی توانایی پرداخت پول مردم را داری، به چه علت نمی‌پردازی؟ آیا می‌دانی چه دل‌هایی را در نگهداشتن پول مردم می‌سوزانی؟ «تا توانی، دلی به‌دست آور» که دل‌شکستن واقعاً هنر نمی‌باشد! مریضی که ابی‌عبدالله(ع) از او عیادت کردند، مؤمن بود. کار او به ما درس می‌دهد که با پول و قلب مردم بازی نکنیم. ابی‌عبدالله(ع) فرمودند: نگران نباش! اگر تو شش‌هزار دینار برای پرداخت بدهی‌ات نداری، من به تو قول قطعی می‌دهم دِین تو را بپردازم. با این ضمانت ابی‌عبدالله(ع)، مرگ برای اسامة‌بن‌زید شیرین شد و از دغدغه و ناراحتی درآمد.

استاد اخلاق حوزه، افزود: این یکی از مصادیق احسان است که پروردگار می‌فرماید و خیلی جالب است که بدهی‌ افرادی را که قدرت پرداختش را ندارند، شما بپردازید. این کارتان هم خالص برای خدا باشد و توقعی نداشته باشید.

خطیب حوزوی، ادامه داد: انسان همیشه باید ایجادکنندهٔ موج محبت، آرامش و اطمینان برای همه باشد. چرا به مؤمن می‌گویند مؤمن؟ چون مؤمن از امان و ایمنی است و به همه ایمنی می‌دهد. حضرت رضا(ع) می‌فرمایند: «أَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ» از مؤمن فقط توقع خیر می‌رود. «وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ» از انسان خداپرست و باورکنندهٔ قیامت، ابداً توقع زیان‌رسانی و خسارت‌زدن نمی‌رود.

بهترین و بدترین تجارت

مفسّر قرآن کریم  تصریح کرد:احسان و نیکی آدمی را محبوب پروردگار می‌کند؛ درحالی‌که بدکاری آدم را مبغوض و منفور خدا و محبوب شیطان می‌کند. تمام مجرمان و معصیت‌کاران جهان، محبوب ابلیس هستند و با کارشان دلِ بدترین دشمن را شاد می‌کنند. همچنین غضب خدا را برای خودشان می‌خواهند؛ پروردگار می‌فرماید: «أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَیٰ فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا کَانُوا مُهْتَدِینَ» این‌گونه تجارت با شیطان، نه‌تنها سودی ندارد، بلکه ضرر دارد. شما اگر هدایت خدا را با ضلالت، نیکی‌ها و خوبی‌ها را با بدی‌ها، دنیا را با آخرت سر به سر بزنی و معامله بکنید، سود ندارد. اصلاً معصیت از زمان آدم(ع) تا حالا، نشان داده که برای معصیت‌کار، سود و منفعت نداشته است.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷