به گزارش خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت الاسلام محمد صادقیان هرات، در نشست علمی پژوهشی «بازشناسی خطبه امام سجاد(ع) در شام » که به همت واحد پژوهش مدرسه علمیه حکیمه(س) جوین بهصورت مجازی برگزار شد، گفت: در بحث منبع شناسی باید توجه داشته باشیم که وقتی یک منبع به مکان و یا واقعهای که اتفاق افتاده نزدیکتر باشد به طبع، گزارش میتواند دقیقتر و به اصل واقعه نزدیکتر باشد.
وی بابیان اینکه یک پژوهشگر باید ابعاد پژوهش آن را مورد کنکاش قرار داده و در قدم اول بحث آن را در منابع متعدد بررسی نماید، تصریح کرد: ازجمله منابعی که به واقعه عاشورا، اسراء و اهلبیت علیهمالسلام پرداخته، مقتل ابو مخنف میباشد که گزارشهای افرادی از سخنان اوست که در کتب دیگر آمده.
استاد این نشست علمی افزود: مقتل الحسین خوارزمی و الاحتجاج طبرسی هم مطالبی را در بیان خطبه امام سجاد(ع) آوردند، با این تفاوت که در مقتل خوارزمی خطبه مفصلتر ولی در احتجاج طبرسی کوتاهتر آمده است و تفاوت دیگر در احتجاج طبرسی، سخن گفتن امام سجاد(ع) به درخواست یزید بوده ولی در مقتل خوارزمی این امر از طرف امام سجاد(ع) مطرح شده است.
وی با تأکید بر اینکه بحث منابع و بررسی سند شناسی حدیثی با سند شناسی تاریخی و همچنین مخاطبشناسی برای استفاده از منابع در پژوهش اهمیت دارد، ادامه داد: دو خطبه از امام سجاد(ع) در بحث اسارت داریم؛ خطبه اول در کوفه و خطبه دوم در شام است. عمده نقطه تمرکز امام سجاد(ع) در کوفه، بر بحث وظیفهشناسی است که اهلبیت علیهمالسلام را میشناختند ولی پایبند قول خود نبوده و خلف وعده کردند، درحالیکه در شام بر بحث معرفتشناسی و اهلبیت شناسی است.
وی ابراز داشت: مردم شام، مردمی بودند که تا آن زمان تحتفشار رومیها بوده و بعد با اسلام اموی آشنا شدند نه اسلام علوی؛ از سویی، نسبت به اهلبیت علیهمالسلام و به خصوص امیر المومنین(ع) نیز هیچ اطلاعاتی نداشته و حتی احساس کینه و بغض داشتند و مردم سب و لعن ایشان را بهعنوان ارزش اجتماعی بهحساب میآوردند. از این رو، هنگام ورود اهلبیت علیهمالسلام به شام، مردم لباس نو پوشیدند و شهر را آذین بستند.
استاد این نشست علمی با اشاره به اینکه بحث دوم منبع شناسی، ادبیات است، گفت: اگر در ادبیات متون دقت کنیم، از آن طریق میتوان به صحتوسقم مطلب پی برد.
حجتالاسلام صادقیان هرات در پایان ضمن تشریح خطبه امام سجاد(ع)، خاطرنشان کرد: هنگامیکه آن حضرت(ع) خطبه رسا را ایراد فرمودند، مردم حاضر در مسجد را سخت تحت تأثیر قرارداده و با بیدارکردن انگیزه شان، به آنان جرأت و جسارت بخشیده و در حقیقت رگ حیات بنیامیه را قطع کردند.
انتهای پیام/۳۱۳/۲۵