معصومه بهرامی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، به مناسبت میلاد امام صادق(ع) اظهار داشت: آن حضرت در مواقع مختلف به ترویج فرهنگ مهدوی و آماده سازی جامعه می پرداختند. روایت بسیاری در این زمینه در منابع اسلامی وجود دارد. 

وی افزود: آن حضرت درباره ارزش و اهمیت خدمت به امام زمان(عج) در جمع یاران خود ضمن بیان ویژگیهای عصر ظهور و بیان وظایف منتظران، فرمودند:« لَوْ أَدْرَکْتُهُ‏ لَخَدَمْتُهُ أَیَّامَ حَیَاتِی» اگر امام عصر(عج) را درک می‌کردم همه عمر در خدمت ایشان بودم. 

استاد جامعه الزهرا(س) ادامه داد: یکی از مهمترین درسهایی که می توان از آن امام فراگرفت همین مطلب است که یک منتظر واقعی باید همواره در خدمت امام زمان باشد و برای مقدمه‌سازی ظهور تلاش ‌کند. این مسئله آن قدر حائز اهمیت است که سالها قبل از تولد آخرین حجت خدا، فرهنگ انتظار در بین مسلمانان توسط ائمه(ع) مطرح و تبیین می شود. 

وی با تاکید بر اینکه همه امامان از نظر مقام و منزلت یکسان و «کلهم نور واحد» هستند گفت: با توجه به شرایط خاص زمانی، نحوه عملکرد آن بزرگواران متفاوت است. به این جهت مناسب است که در اعیاد و مناسبت های مختلف به بیان برخی ویژگی های حضرات پرداخته شود. 

بهرامی اضافه کرد: امام جعفر صادق (ع) در سال ۸۳ قمری در خانه امام باقر(علیه) از مادری جلیل القدر به نام ام‌فروه به دنیا آمده و ۶۵ سال عمر با برکت خود را در راه حفظ دین صرف کردند.

وی بیان داشت: نکته مهم در زندگی ایشان همزمانی مدت امامت۳۴ ساله آن حضرت با سال‌های پایانی حکومت بنی امیه و سال‌های اول حکومت بنی عباس است.

استاد جامعه الزهرا(س) با اشاره به عصر طلایی دوران امام صادق(ع) بیان داشت: «زمان شناسی» و «استفاده بهینه از فرصتها»، از همین سیره امام ناشی می شود. حکومت بنی امیه در آن سالها به شدت دچار ضعف شده و در حال سقوط بود و از طرفی حکومت بنی عباس هنوز استقرار نیافته بود. این فاصله زمانی، فرصت مناسبی را برای امام صادق (ع) پیش آورد که برای سایر ائمه (ع) پیش نیامده بود. 

وی گفت: آن حضرت از این فرصت بهترین استفاده را نمود و نهضت علمی و فرهنگی بزرگی را به وجود آورد. تا جایی که پایه های علمی مکتب شیعه را در آن دوره محکم و چهار هزار عالم و دانشمند اسلامی را در علوم و فنون بسیاری تربیت نمود. البته زندگی ایشان در هشت سال آخر تحت فشار و اختناق شدید حکومت منصور عباسی و بسیار سخت گذشت. 

این استاد حوزه، به حوادث سیاسی مهم در زمان امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: حرکتهایی از طرف شیعیان و عباسیان به وقوع پیوست که به نظر میامد امام با جنبش علویان، همراه گردد؛ اما امام با علم به کمبود یاران واقعی و مخلص صلاح ندیدند که به صورت مستقیم در قیامهای ضد حکومت شرکت کنند و عمر خود را صرف تقویت پایه های علمی مکتب شیعه کردند تا جایی که مذهب شیعه بخاطر فعالیت های علمی حضرت با نام مذهب جعفری شناخته شد. 

وی ابراز داشت: ظاهر بین نبودن، درک عمیق حوادث و تحت تاثیر جو و فضا قرار نگرفتن از عوامل مهم هدایت جامعه است که در تصمیم گیری صحیح و به حق در شرایط خاص و «بصیرت» و «دشمن شناسی» سیره آن حضرت نمایان است.

بهرامی ابراز امیدواری کرد: با تاسی از دعای شریف ندبه «و اعنّا علی تأدیه حقوقه الیه و یاری فرما ما را بر أدای حقوق حضرتش » و با این آرزو که بتوانیم با پیروی از سیره حضرات معصومین(ع) حقیقت دین و فلسفه انتظار را درک کنیم، به انتظار حکومت مهدوی می نشینیم.

۳۱۳/۶۱