به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله جعفر سبحانی به مناسبت برگزاری همایش خوجه های اثنی عشری در لندن، پیامی را صادر کردند.

متن بیانیه به شرح زیر است:

گفت‌وگوی بین دو گروه، طولانی شده است، نه به این معنا که توهم در برابر حقیقت قرار دارد یا اینکه ظاهر جایگاهی در برابر واقعیت دارد، امّا هیاهو و سر و صدای طرفداران اوهام، دعوت به حق را هدف قرار می دهد و تکبر و گستاخی دلالان هوی و هوس، به شعار حق دستیازی می کند.

آری، گفت وگو میان حاملان حق و پیروان هوی و هوس، از زمانی که پدر ما آدم بر زمین فرود آمد، در جریان بود و بازار گفتگو میان دو فرقه داغ بود.

پس خداوند سبحان در هر عصر یا قرنی از انسانهای آسمانی را برای روشن کردن حقایق و مبارزه با امیال قرار داده است، اما گروهی از سربازان شیطان با تمام قدرت و سرسختی با آنها جنگیدند. با این وجود، حقایق الهی در طول قرون، از عصر پیامبر خدا حضرت نوح (ع) تا عصر حضرت ابراهیم (ع) و از عصر آن حضرت تا عصر حضرت نبی اکرم (ص) که با یک شریعت کامل و جاودانه آمد که تمام جنبه های زندگی را شامل می شود، همچون نوری درخشان باقی ماند..

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دستور داد که پس از رحلتش از ثقلین پیروی کنند و فرمود: «إنّی تارک فیکم الثقلین: کتاب الله، وعترتی أهل بیتی». اگر فرزندان امت به این دو گنج برمی گشتند، در عقیده و حکم اختلاف نمی کردند. با این وجود پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خبر دادند که این دین در هر قرنی و نسلی افراد عادلی با خود دارد که تأویلاتِ باطل گرایان و تحریفِ غلو کنندگان و دستبردِ نادانان را از آن می زدایند، چنان که کوره زنگار و ناخالصی آهن را می زداید.

آنچه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند، محقق شد، زیرا هر بار در عصر کسانی که می خواستند عقیده را به فساد و انحراف بکشانند و امت اسلامی را به تفرقه بیندازند، مردان صالح ظاهر می شدند. این مردان صالح در برابر او ایستادند و راه را بر او بسته و با کتاب خدا و سنت پیامبرش با آن مقابله کردند و با دلایل روشن با او مجادله کردند تا خارهایی که در مسیر امت اسلامی کاشته شد را کنار بزنند. یکی از مصادیق کسانی که برای تفرقه انداختن امت و اختلاف افکنی تلاش کرد، احمد بن تیمیه است.

این مرد با انکار مسائلی که همه علمای امت بر آن اتفاق نظر داشتند، در امت چند دستگی به وجود آورد. او شرعی بودن توسل به نبی اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و زیارت مرقد شریف آن حضرت را انکار کرد و بدتر از همه این ها، او در شماری از کتاب های خود خواستار تجسیم و تشبیه شد و حتی به صراحت گفت که خداوند سبحان بر عرش نشسته است و افسانه های دیگری که با عقل و نقل سازگار نیست.

پس گروهی از علمای هم عصر او و پس از آن، از بین علمای سنی و شیعه، برای پاسخگویی و ردّ نظرات گمراهانه و انحرافی او، کتاب ها و رساله هایی نوشتند، تا اینکه به زندان محکوم شد و در آن فوت کرد.

اوهام و افکار انحرافی ابن تیمیه پس از مرگش خفته و خاموش ماند و هیچ کس به آن تمایل نداشت، تا این که محمد بن عبد الوهاب در قرن دوازدهم آمد.

او آنچه که از اندیشه های ابن تیمیه ناپدید شده بود را احیا کرد و در فضایی که بی سوادی در آن حاکم بود، خواستار پیگیری و پیروی از آن افکار شد.

مقامات سعودی با پول و یورش به قبایل و غارت آنها، از عبد الوهاب در حجاز حمایت کردند. این خرافات و شبهات رواج یافت و علمای شیعه و سنّی با روشن ساختن حقایق و ردّ خرافات و شبهات به مقابله با آن پرداختند، از این رو کتاب ها و رساله های بی شماری نوشتند.

ما همچنان که برگزاری این همایش ارزشمند را به شما تبریک می گوییم، امیدواریم کتاب های کوچکی که در مورد این شبهات بحث می کند، تاریخ پیدایش و گسترش آن ها را مشخص می کند و پاسخ های روشنی برای آنها می نویسد را منتشر کنید.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: عُلَماءُ شیعَتِنا مُرابِطونَ فِی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ و عَفاریتَهُ ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلی ضُعَفاءِ شیعَتِنا ، و عَن أن یَتَسَلَّطَ عَلَیهِم إبلیسُ و شیعَتُهُ .

علمای شیعه ما، نگهبانان مرزی هستند که در آن سویش ابلیس و دیوهایش قرار دارند و [این علما ]جلوی یورش آنها به شیعیان ناتوان ما و تسلّط یافتن ابلیس و پیروان او بر ایشان را می گیرند.

در خاتمه از خداوند منان برای شما توفیق در این زمینه را خواستاریم و امیدواریم با نیت خالصانه این کار مبارک را ادامه دهیم.

و الله من وراء القصد

جعفر سبحانی

قم، موسسسه امام صادق (علیه السلام)