به گزارش خبرگزاری «حوزه»، معظم له پیش از ظهر امروز در درس خارج فقه در مسجد اعظم قم با تأکید بر شناخت زمان، اظهار داشتند: امروز در زمان خاصی قرار داریم؛ پس باید زمانه خود را شناخته و بر اساس آن گام برداریم.
ایشان ابراز داشتند: باید بدانیم که استکبار و استبداد در گذشته چه کرده اند و امروز چه فعالیت هایی انجام می دهند.
این مرجع تقلید با بیان این مطلب که امروز در زمان جنگ نرم قرار داریم، خاطرنشان ساختند: بصیرت، هوشیاری و بیداری از آلات جنگ نرم است تا بتوان با دشمنان مقابله کرد.
حضرت آیت الله نوری همدانی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع)، تصریح کردند: حضرت فرمودند: «علماء شیعتنا مرابطون بالثغر الذی یلی ابلیس و عفاریته یمنعونهم عن الخروج علی ضعفاء شیعتنا و عن ان یتسلط علیهم ابلیس و شیعته النواصب .../ دانشمندان شیعه ما، مرزبانان آن مرزهایی هستند که شیطان و فرزندانش از آنجا هجوم می آورند و علماء مانع حمله آن شیطان ها بر شیعیان ضعیف می شوند و مانع از این می شوند که ابلیس و پیروان ناصبی او بر شیعیان سلطه پیدا کنند».
این استاد درس خارج حوزه یادآور شدند: همانطور که در جنگ گرم، مرز آبی، هوایی و خاکی مورد هجوم دشمنان قرار می گیرد، در جنگ نرم نیز آنان به دنبال عرضه سیاست، فرهنگ، اقتصاد و تفکر خود بر ما هستند و علمای زمان باید با شناخت این تفکرات، با فرهنگ و سیاست آنان مقابله کنند.
معظم له با بیان این مطلب که قائل به عدم ارتباط با دنیا نیستیم، اظهار داشتند: البته ارتباط با آمریکا و صهیونیست ممنوع است و باید راه نفوذ را بر آنان بست و اجازه ورود نداد.
ایشان با اشاره به تأکیدات مقام معظم رهبری درباره نفوذ دشمنان، ابراز داشتند: ایشان بر مقابله با نفوذ دشمنان تأکید داشته و امروز این مسئله از ضروریات بوده و باید با آن مقابله کرد.
این مرجع تقلید در بخش دیگر از سخنان خود به خطبه 109 نهج البلاغه اشاره کردند و خاطرنشان ساختند: امام علی(ع) در این خطبه فرموده اند: «تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانه ربیع القلوب. قرآن را فرا بگیرید که برترین کلام است و در آن بیندیشید که بهار قلب‌هاست. بعد از شناخت جایگاه و درک فضائل قرآن لازم است که به فراگیری صحیح علوم آن بپردازیم».
حضرت آیت الله نوری همدانی همچنین با اشاره به خطبه 198 نهج البلاغه، تصریح کردند: حضرت در این خطبه فرمودند: «ثمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتَابَ نُوراً لَا تُطْفَأُ مَصَابِيحُهُ وَ سِرَاجاً لَا يَخْبُو تَوَقُّدُهُ وَ بَحْراً لَا يُدْرَكُ قَعْرُهُ وَ مِنْهَاجاً لَا يُضِلُّ نَهْجُهُ وَ شُعَاعاً لَا يُظْلِمُ ضَوْءُهُ وَ فُرْقَاناً لَا يُخْمَدُ بُرْهَانُهُ .../ سپس قرآن را بر او نازل فرمود؛ قرآن نورى است كه خاموشى ندارد، چراغى است كه درخشندگى آن زوال نپذيرد، دريايى است كه ژرفاى آن درك نشود، راهى است كه رونده آن گمراه نگردد، شعله اى است كه نور آن تاريك نشود ، جدا كننده حق و باطلى است كه درخشش برهانش خاموش نگردد و ...»
این استاد درس خارج حوزه با اشاره به توجه خاص امام خمینی(ره) به قرآن کریم، اظهار داشتند: مبنای تمام فعالیت های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، قرآن کریم بوده و در وصیت نامه خویش نیز درباره آن مباحثی را مطرح کرده است.
معظم له با اشاره به بخشی از وصیت نامه امام راحل(ره) ابراز داشتند: ایشان در ابتدای وصیت نامه خود به خدیث ثقلین اشاره داشته و در ادامه فرمودند: «اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف‌انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی (ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ای کردند برای حکومتهای ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ دریافت کرده بودند و ندای اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان در گوششان بود با بهانه‌های مختلف وتوطئه‌های از پیش تهیه شده، آنان راعقب زده و با قرآن، در حقیقت قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و برحکومت عدل الهی ـ که یکی از آرمانهای این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و انحراف از دین خدا وکتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح آن شرمسار است و هرچه این بنیان کج به جلو آمد کجیها و انحرافها افزون شد تا آنجا که قرآن کریم را که برای رشد جهانیان و نقطه جمع همه مسلمانان بلکه عائله بشری، ازمقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی (ص) تنزل کرد که بشریت را به آنچه باید برسند، برساند و این ولیده «علم الاسماء» را از شرّ شیاطین و طاغوتها رها سازد و جهان را به قسط وعدل رساند و حکومت را به دست اولیاء الله، معصومین ـ علیهم صلوات الاولین والآخرین ـ بسپارد تا آنان به هر که صلاح بشریت است بسپارند ـ چنان از صحنه خارج نمودند که گویی نقشی برای هدایت ندارد و کار به جایی رسید که نقش قرآن به دست حکومتهای جائر و آخوندهای خبیثِ بدتر از طاغوتیان وسیله‌ای برای اقامه جور و فساد و توجیه ستمگران ومعاندان حق تعالی شد. و مع‌الأسف به دست دشمنان توطئه‌گر و دوستان جاهل، قرآن این کتاب سرنوشت ساز، نقشی جز در گورستانها و مجالس مردگان نداشت و ندارد و آنکه باید وسیله جمع مسلمانان و بشریت وکتاب زندگی آنان باشد، وسیله تفرقه و اختلاف گردید و یا بکلی از صحنه خارج شد، که دیدیم اگر کسی دم از حکومت اسلامی برمی‌آورد و از سیاست، که نقش بزرگ اسلام و رسول بزرگوار ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و قرآن و سنت مشحون آن است، سخن می‌گفت گویی بزرگترین معصیت را مرتکب شده؛ و کلمه «آخوند سیاسی» موازن با آخوند بی‌دین شده بود و اکنون نیز هست».
ایشان خاطرنشان ساختند: آنچه در جریان های تاریخی بر قرآن کریم گذشته، بسیار اسف انگیز است و امروز نیز پیرو همان جریان ها فقط میلیون ها قرآن چاپ می شود؛ اما به مفاد آن عمل نمی شود.
این مرجع تقلید تصریح کردند: در کتب فقهی تعظیم و تکریم فراوانی نسبت به قرآن انجام شد.
