به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا کرباسی، در جلسه درس اخلاق هفتگی مدرسه علمیه جامعه علمیه امیرالمومنین علیه السلام تهران، با تفسیر آیاتی از سوره مبارکه لقمان و بیان راه های دستیابی به حکمت، اظهار داشت: حکیم در زبان فارسی به معنای فرزانگی است و حکمتی را که خداوند متعال به لقمان عطاء کرد دارای دلایلی است و اولین دلیل را باید در ویژگی شخصیتی او باید جستجو کرد.

وی در ادامه با بیان حدیث شریفی از امام صادق علیه السلام در خصوص ویژگی های حضرت لقمان، اظهار کرد: امام صادق علیه السلام در خصوص ویژگی شخصیت حضرت لقمان می فرمایند؛ لقمان حکمت را به واسطه مال و مقام و یا خانواده یا نیروی جسمی و زیبایی ظاهری به دست نیاورد، بلکه ایشان فرد بسیار باحیایی بود.

تولیت جامعه علمیه امیرالمومنین(ع) تهان ادامه داد: از ویژگی های دیگر حضرت لقمان، هرگز به چیزی بیهوده و یا زیاد نمی خندید که مبادا به گناه بیفتد. حال باید دید من و شما چه می کنیم؟ اگر کسی را دست می اندازیم تا بخندیم، وای به حالمان! خندیدن خوب است و خنده حلال ایرادی ندارد، اما تمسخر دیگران ممنوع است.

استاد حوزه با بیان ویژگی دیگری از حضرت لقمان گفت: ویژگی دیگری که ایشان داشت این بود که عصبانی نمی شد و با هیچ انسانی مزاح نمی کرد که ظاهراً معنای این عبارت این است که شوخی بدون رعایت احترام و خارج از عرف نمی‌کرد و الا مزاح فی نفسه ایرادی ندارد. مورد دیگر که باید گفته شود این است که به خاطر عطای دنیا خوشحال نمی شد و همچنین برای مال دنیا غصه نمیخورد. یعنی نه برای دنیا خوشحال می‌شد و نه برای دنیا ناراحت.

حجت الاسلام والمسلمین کرباسی در خصوص صبر و رضای الهی حضرت لقمان بیان کرد: خداوند به او فرزندان زیادی عطا کرده بود، اما اکثرشان پیش از او فوت کردند. به طور طبیعی اول پدر از دنیا می رود و بعد فرزندان. اما حضرت لقمان ابتدا فرزندانش فوت کردند و بعد خودش. لاکن برای فوت هیچ کدام گریه نکرد.

وی ادامه داد: تا انسان پدر نباشد نمی تواند درد از دست دادن فرزند را درک کند و باید گفت داغ فرزند بسیار سخت است. امام خمینی(ره) وقتی که حاج آقا مصطفی شهید شد یک جمله فرمودند: «مصطفی امید اسلام بود» همین! امام(ره) در آن موقع گریه هم نکرد.

وی با بیان ویژگی چهارم از ویژگی های رفتاری حضرت لقمان گفت: ایشان وقتی دو نفر را در حال دعوا و منازعه می دید برای صلح و آشتی آنها اقدام می کرد و تا صلح و دوستی بین دو نفر برقرار نمی شد از قضیه دست نمی کشید. الان در این شهر خودمان اگر دو نفر دعوا کنند آیا کسی می تواند با طرفین دعوا این برخورد حضرت لقمان را داشته باشد؟

استاد حوزه در پایان با توصیه بر همنشینی با علما و حکما، اظهار کرد: حضرت لقمان همواره همنشین حکما و فقها بود. حوزه علمیه فرصت همنشینی با علما و حکما است، لذا همین همنشین با علما در رفتار و کردار آدمی تاثیر بسزایی خواهد داشت و از شما طلاب نیز این خواهش را دارم وقت و عمر خود را در مسیر علم و حکمت صرف کنید تا در آینده جامعه از علم و حکمت شما نهایت بهره را ببرند.

انتهای پیام