نویسنده کتاب «گفت‌وگوی بینادینی در ذهنیت و تجربه ایرانی»:

گفت‌وگو با دیگری نشان اصلی حضور مدنیت در جوامع است

محقق و پژوهشگر گفت: هر گفت‌وگویی واجد دو طرف است؛ «من» ‌و «دیگری». از این‌رو، مناسبات من و دیگری از پراهمیت‌ترین مناسبات انسانی در طول تاریخ تمدن بشری بوده و گفت‌وگو، نتیجه تعاملات و ارتباطات این دو است.