حوزه/ حضرت فاطمه (س) پس از ناامیدی از فدک به قبر پیامبر اکرم (ص) می‌رود و با اشک و ناله، شکایت می‌کند. این عمل نماد تنهایی و بی‌پناهی او در جامعه‌ای است که وعده‌های پیامبر (ص) را فراموش کرده‌اند. اشک‌هایش بر تربت قبر پدر، نمایانگر فقدان شدید و اعتراض به ستم‌های امت مسلمان مدینه بود.
حوزه/استاد حوزه علمیه خواهران استان مرکزی گفت: حضرت «فاطمه زهرا (س)» وصیت کرد تا مزارش مخفی بماند،و نقشه شوم دشمنان را بر ملا کنند زیرا از منافقین داخلی و دشمنان دلگیر بودند.
حوزه/ گریه‌های حضرت فاطمه(س) مردم را به یاد وقایعی می انداخت که نسبت به آن بی تفاوت شده بودند. از جمله دلیل این گریه‌ها، بی حرمتی و بی اعتنایی به فرمایشات رسول اکرم(ص) در مورد جانشینی امام علی(ع)، هجوم و اهانت به خانه وحی، نادیده گرفتن واقعه غدیر و و در نهایت حضرت زهرا (س) به واسطه این گریه ها به نوعی درصدد اثبات حقانیت و مظلومیت امام علی(ع) بود.
