به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت الاسلام والمسلمین سیداحمد غفاری، در گفت و گویی گفت: نگاه سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، مدنیت نوین براساس ایده‌آل های عدالت محور و معنویت خواه و عقلانی است.
وی ادامه داد: ما در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت شاهد چند رکن مهم هستیم. این سند، مبانی حاکمیتی جمهوری اسلامی را در ذیل مبانی خود تدوین کرده و افقِ مدنظر برای بازه زمانی ۵۰ ساله را مشخص کرده است. رسالتِ حاکمیت و مردم در این سند دیده شده و حدود ۶۰ تدبیر به صورت تفکیک شده در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و سیاسی به تصویب رسیده است.
عضو اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت افزود: نکته قابل توجه در این سند این است که به همگامی مردم و حاکمیت توجه شده است و سند الگو به مردم به عنوان رکن اساسی نگریسته است. بدون مشارکت مردم این سند محقق نخواهد شد؛ بنابراین باید این سند از سطح یک سند تقنینی به سطح گفتمان ملی و یک مطالبه عمومی تبدیل شود.
حجت الاسلام غفاری خاطرنشان کرد: مختصات جغرافیای ایران مانند مختصات جغرافیای سایر مناطق جهان اقتضائات خاص خود را دارد و عدم ملاحظه این مختصات باعث می‌شود راهبرد مورد نظر ناکام بماند. نمی‌توان بدون توجه به مختصات آب و هوایی ایران در مورد پیشرفت اقتصادی نظر داد. نمی‌شود برای آب و هوای نیمه خشک، پیشنهادات مناطق پر بارش را داد. نمی‌شود برای کشوری که دارای دشمن منطقه‌ای و غیرمنطقه ای است، پیشنهاداتی داد که برای کشوری که دشمن ندارد مناسب است. بنابراین پیشرفت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای چنین اقلیم و بافت فرهنگی باید براساس مختصات همین اقلیم و فرهنگ و با توجه به بازه زمانی کنونی باشد.
وی تاکید کرد: معتقدم اندیشه اسلامی، اندیشه مترقی است و باید کارآمدی خود را در اجرا نشان دهد. اندیشه اسلامی در سطح حاکمیتی باید این توفیق را پیدا کند تا در جهان اسلام و در سراسر جهان به عنوان اندیشه ایده‌آل در حوزه کارآمدی حکومت داری خودنمایی کند.
عضو اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت اظهار کرد: نخبگانی که در این زمینه فعالیت دارند با ملاحظه ایرانیت، سند پیشرفت را تهیه کرده‌اند. این سند در حالی که ملاحظه ایرانیت را دارد، اسلامیت پیشرفت را نیز لحاظ می‌کند. ما اصولاً اسلام را ایده و راهبرد صادق می‌دانیم و معتقدیم اسلام ایده برتر است. از سویی ما در جغرافیای ایران برای پیشرفت تصمیم می‌گیریم و اکثریت مردم ایران فرهنگ اسلامی دارند.
غفاری ادامه داد: به طوری کلی در میان پژوهشگران اندیشه‌ورز در مباحث انسانی شاهد برخی کج سلیقگی‌ها و افراط و تفریط‌هایی در نگاه به انسان هستیم. برخی در نگاه به انسان نگاه صرفاً مادی و دنیایی دارند و از حقیقتی به نام آخرت، غفلت می‌کنند در حالی که در اندیشه اسلامی، انسان برای ابدیت آفریده شده است. انسان در این دنیا منزلی موقت دارد و در این زندگانی دنیایی باید برای ابدیت خودش بیاندیشد.
وی گفت: از سوی دیگر، با نگاهی دیگری به اسم افراط نگری به آخرت، روبرو هستیم. این نگاه انسان را از هرگونه تمایل به مادیت پرهیز می‌دهد و نگاه به دنیا را عین شیطنت و گمراهی می‌داند که در تضاد با نگاه پیامبر و خاندان ایشان و رهبران دینی است.
عضو اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ادامه داد: در روایتی از علی (ع) آمده: در دنیا چنان زندگی کن که گویا همیشه در این دنیا خواهی ماند و طوری زندگی کن که گویا امروز آخرین روز زندگی توست. این دو نگاه توأمان، پیشنهاد رهبران الهی ما که بهتر از ما دکترین اسلام را می‌شناختند و اینگونه به ما پیشنهاد دادند. ما مشاهده می‌کنیم حضرت علی (ع) در همان زمانی که از حکومت کنار گذاشته شد، مشغول کار و کسب و زندگی معمولشان شدند و آبادانی امروز شهر مدینه ناشی از اقداماتی است که حضرت با چاه‌های آب و کشاورزی شهر مدینه تدبیر کردند. در شرایطی که ما سند الگو را برای ۵۰ سال آینده تدبیر می‌کنیم، حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای تدبیر کردند که بشر ۱۴۰۰ سال آینده هم که بتواند از آن الگو و روش بهره ببرد.
غفاری اظهار کرد: در قانون نویسی باید هر دو افق دنیا و آخرت مورد توجه باشد به نحوی که انسان هم در این دنیا احساس آرامش کند و هم در عالَم بعد.. هیچکدام نباید در تعارض با دیگری باشد و این انسان بتواند با اختیار خودش در مورد مساله پیش روی خودش که مساله زندگی است تصمیم گیری کند. تمام امکانات برای تدبیر زندگی دنیوی و اخروی خودش فراهم شود بدون اینکه او احساس الزام کند.
عضو اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت افزود: معنویت مورد پیشنهاد در الگو، معنویتی توأمان است یعنی معنویتی حاکم بر زندگی دنیوی و اخروی و مبتنی بر رشد دنیا برای تحصیل آخرت سعادتمند است؛ لذا ایده آل این سند نگاه توأمان به دنیا و آخرت است و هیچکدام را فدای دیگری نمی‌کند.
انتهای پیام /
نظر شما