به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله العظمی سید علی سیستانی به استفتائاتی پیرامون «غیبت» پاسخ گفتند که تقدیم حضور علاقهمندان می گردد.
* غیبت
پرسش: اگر پشت سر کسی غیبت کنیم و شرایط حلالیت طلبیدن نداشته باشیم چه باید بکنیم ؟
پاسخ: توبه کافی است .
-----------------
پرسش: غیبت کردن و افترا یا تهمت را برایم تعریف کنید . در چه صورتی چیزی غیبت محسوب میشود اگر در این مورد مثالی ارائه کنید ممنون می شوم؟
پاسخ: غیبت یعنی ذکر عیبی که مستور و پوشیده است البته در وقتی که شخص غایب است و تهمت یعنی نسبت ناروا و خلاف واقع به کسی زدن.
-----------------
پرسش: سخن با چه شرایطی غیبت است؟ آیا هر گاه که غیبتی می شود باید آن را نهی کرد و از غیبت شونده دفاع کرد؟
پاسخ: غیبت یعنی عیب مستور دیگران را باز گو کردن و باید شخص غیبت کننده را که کار حرام انجام می دهد از آن نهی کرد.
-----------------
پرسش: در مورد غیبت از فاسق لطفا فاسق را معرفی کنید به صورت کامل؟
پاسخ: فاسق کسی است که مرتکب معصیت بشود و غیبت هر فاسقی جایز نیست مگر متجاهر به فسقی باشد که در خصوص همان امر غیبت او اشکال ندارد .
----------------
پرسش: ۱ـ می خواستم بدانم اگر شخصی نظر ما را در مورد اخلاقیات و خصوصیات شخص دیگر بپرسد جواب دادن به آن غیبت محسوب می شود؟
۲ـ اگر مادرم بد برادرم را نزد من بگوید غیبت محسوب می شودیا خیر؟
پاسخ: ۱ـ اگر در مورد مشورت است برای امر مهمی مانند ازدواج یا مشارکت و امثال آنها غیبت جایزاست.
۲ـ غیبت است.
--------------------
پرسش: غیبت هایی که در دوران گذشته انجام شده است و در حال حاضر دسترسی به آن افراد نداریم چه کار باید کرد یا چه حکمی دارد؟
پاسخ: وظیفه شما توبه است و چیز دیگری لازم نیست.
---------------------
پرسش: گاهی در بین مردم یا رسانه ها مطالبی به صورت طنز در مورد اقوام، گویش ها و فرهنگ های مختلف کشورمان بیان می شود که موجب رنجش خاطر می گردد. حکم این گونه مطالب چیست؟
پاسخ: غیبت نیست ولی اگر مستلزم اهانت و انتقاص باشد از این جهت حرام می شود.
منبع: سایت رسمی دفتر حضرت آیت الله سیستانی