خبرگزاری حوزه/ از دیرباز تاکنون نخبه ترین مدیحه سرایان دینی، واعظان و بزرگان اخلاقی، ما را به انتظاری آگاهانه فرا خوانده اند.به انتظار آمدن خورشید که از مکه طلوع می کند و کعبه حاجات یاران و قبله اصحاب الفت می شود و دانسته ایم که همه جا پر از جلوه نور و حضور امامی است نهان از نظرها، امامی که در نهان بودن هویداست و با طلوع خورشید تیره روزان را منور می کند. به انتظار صاحب امری که آنچه در دایره کون و مکان بوجود آمده از حکم او بیرون نبوده است.انتظار فرج و اعتقاد به ظهور پیروزی نهایی فلسفه تاریخی بقا و در طول تاریخ اسلام بوده و یکی از رموز و نماد مقاومت در مقابل ستمگران و مخالفان اهل بیت علیه السلام بوده است.آری، شاید تنها همین بارقه امید و انتظار است که شیعیان را در میان مذاهب دیگر جهان به عنوان مذهب زنده و پویا نگاشته است.نیمه شعبان هر سال بهترین زمان برای یاد اوری فلسفه انتظار و ظهور است.
در روایاتی که از ائمه معصومین علیهم السلام بدست ما رسیده است، به این مطلب اشاره شده است که در غیبت طولانی گروهی با اخلاص، انتظار فرج را می‌برند و از مولای خود در قول و عمل دست بر نمی‌دارند و با اخلاص تسلیم پروردگار خویشند و در غیبت و ظهور نجات پیدا می‌کنند و این نکته اشاره به این مهم دارد که کسانی سعادتمند هستند که در غیبت و حضور تسلیم خدایند.عارفانه ترین عبادت‌ها و عاشقانه‌ترین نیایش‌ها را برگزیده‌اند و به انتظار نشسته‌اند تا آن وجود نورانی بیاید و سرشار از عشق و همدردی هر روز با تمامی وجود عاجزانه مولای خود را از خدا می‌خواهند تا خواسته‌هاشان اجابت شود و به این یقین رسیده‌اند که زندگی در زمان حضرت زندگی نیست که بهشت ابدی است. امام زمان علیه السلام، امامی است که از هیچ کس دوری ندارد و امام نهان شده ای است که همیشه با ماست، غایب همیشه حاضری که حضورش مایه حیات است و غایب اصلی در وجود مانهفته است . آری ولی مطلق حق دور شده ای است که به ما نزدیک و نهان بودنش تنها از دیده ها ست نه از دلها و همین علت است که چهره مبارک و نورانی اش از دیده ها و مردم پنهان می شود. اما یاد و ذکر مولا هیچگاه از دلهای مومنان غایب و پنهان نمی شود.فریاد رسی که تمام فطرت های پاک در سخت ترین دوران او را می خوانند .قائم غایب از نظر ؛ واقف اسرار دلهایی است که از هجر و فراق به اضطراب افتاده و صبر و تاب از دست داده اند و به انتظاری آگاهانه پرداخته اند با یقین به این مطلب که انتظار اقا ، سخن از جهانی شدن آیین ظهور به دست مبارک حضرت مهدی (عج) است، دست بر دعا برداشته اند و با دین نجات و رستگاری فرج و ظهور مولای خود را می خواهد و برخود واجب می دانسته با انجام تکالیف الهی در زمان غیبت، پرداخت حقوق الهی و حقوق مردم و اماده نمودن دلها و همراه شدن سعادت دیدار مولایشان را به تاخیر نیاندازند و با اخلاص و خیرخواهی و تقوی شروط یاری حضرت را فراهم کنند و به انتظار مولایی چشم دوخته اند که وعده شده دیرینه تمام ادیان الهی و جوامع انسانی است تا بیاید و کویر سینه های عطش خیز را با حضور باطراوت ترین آیت الهی سبز سبز کند و چشم های اشک آلود و دلهای پر امید، خواستار ظهور منجی موعودند و حدیث اشک و سوز دل سر می دهند تا درد جدایی و رنج تنهایی و بسر آید و که مقصود و ناخدای خون خدا بیاید و شمیم گل نرگس در گلزار جهان هویدا شود و نوگل بهار زیبایی ها شکوفا گردد. امامی که در آسمان معنویت خورشید جهان طبیعت است، هدایت شده الهی است و هدایتگر جهان انسانی و وارث خلافت الهی در زمین.
آری موعودی می آید که خداوند عزّوجل رسیدنش را به تمامی امّت ها و ملّت ها نوید داده و با حضور او جهانی کران تا کران داد و دادگری پدید می آید و بدین سان خداوند به وعده ای که به انسان داده است عمل می کند. و سرانجام زمین را، بندگان نیک خدا میراث دار و صاحب می شوند و سپاس و منتی بر تمامی ضعیفیان قرار داده می شود و دلهایی که در انتظار مولا شکسته اند و از دست دشمنان خدا سخت خسته اند به نشاط در می آیند و به شادمانی می پردازند و تابیدن آفتاب محبت از شرق را به نظاره می نشیند.
مهدی توکلیان (عکاس و روزنامه نگار)
