معصومه ظهیری در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه، در سالروز میلاد دومین ستاره تابناک امامت اظهار داشت: باید از این امام همام مهربانی، بصیرت، شجاعت، راهبری، فهم نسبت به موقعیت، دشمن شناسی و همچنین نقش برآب کردن حیله های دشمن را بیاموزیم.
وی افزود: امام حسن(ع) اولین فرزند حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) است که نامش را خداوند حسن و به پیامبر بشارت آمدنش را داد.آنچنان وجود حضرت مسرت بخش بود که پیامبر، ایشان و برادرش امام حسین(ع) را فرزندان خود خطاب می کرد.
این استاد حوزه، با بیان اینکه امام حسن(ع) الگوی حسن تدبیر و مدیریت برای حاکمان و مومنان در رفتارهای فردی و اجتماعی و تعاملات با مردم است گفت: ایشان خصوصیات خاص و منحصر به فردی دارد که بخشی از آن به خاطر قرار گرفتن در شرایط خاص بعد از رحلت پیامبر و در زمان حکومت و حاکمیت امام علی(ع) و همراهی با حضرت و دوران کوتاه زمامداری و حاکمیت خودشان بوده است.
وی بیان داشت: از خصوصیات فردی که در القاب ایشان نیز نمود دارد حلم، بردباری، گذشت، بخشش، کرامت، حسن خلق، رافت و رئوف بودن نسبت به همگان است ایشان کریمی است که نخواسته می بخشد و اگر بخواهیم مضاعف می بخشد امیدواریم که به کرامت و لطف ایشان بهترین ها را برای جامعه اسلامی مقرر بگرداند و عیدی را کوتاه شدن زمان غیبت قرار دهد.
ظهیری خاطر نشان کرد: ایشان سفر حج را پیاده می رفتند و بعضی به خاطر کینه ای که از ایشان داشته اند، این حضرت را مورد آزارد و اذیت قرار می دادند اما در مقابل امام حسن(ع) آنان را مورد رحمت و رافت خود قرار می دادند.
وی ابراز داشت: موفق بن احمد خوارزمی روایت کرده که امام حسن(ع) گوسفندی داشت که به آن علاقه داشت، روزی مشاهده کرد که پای آن گوسفند شکسته شده، به غلامش فرمود چه کسی پای این گوسفند را شکسته؟ پاسخ داد: من! فرمود چرا؟ گفت: می خواستم شما را غمگین کنم! امام فرمود: اما من تو را خوشحال خواهم کرد و تو در راه خدا آزادی! همچنین در جای دیگری نقل شده است که حسن بن علی(ع) را دیدم که مشغول خوردن غذا بود و سگی روبروی او قرار گرفته بود، هر لقمه‌ای که می‌خورد یک لقمه هم به آن سگ می‌داد. عرض کردم: یابن رسول اللّه! این سگ را از خود دور نمی‌کنی؟ حضرت فرمود: رهایش کن زیرا من از خداوند حیا می‌کنم که جانداری به من نگاه کند و من بخورم و به او نخورانم.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه امام حسن(ع) بارها در راه خدا ثروتش را بخشید گفت: روایت شده است که حضرت ثروت خود را مکرر بخشش کردند و نسبت به جامعه اسلامی انفاق و ایثار داشته اند.
وی گفت:در کتاب های تاریخی زندگی نامه حضرت نگاشته و به تفضیل پرداخته شده است که حضرت، فردی زمان شناس، مدیری قدرتمند و مدبر بودند ضمن اینکه شرایط خاص بعد از شهادت امام علی(ع) باعث شده بود که جامعه نیاز به وحدت و شیعیان نیاز به حمایت داشتند.
ظهیری تاکید کرد: این امام همام ضمن اینکه علوم آل محمد و نقل ها را رواج می دادند، تلاش می کردند پرده از چهره نفاق بردارند این مدیریت امام و روش مقابله کردن با نفاق زمینه ساز قیام کربلا و آشکار شدن رویه کسانی بود که با اسلام و سیره پیامبر مقابله می کردند.
به گفته وی، حضرت تلاش می کردند همان روش سنت پیامبر گرامی اسلام را که حکومت امام علی(ع) برگرفته از آن بود را ادامه دهد. از این رو با کسانی که مقابله کرده بودند مقاومت کرد و تفرقه ای که در سپاه اتفاق افتاد را با حسن تدبیر یاران و اصحاب واقعی جمع کردند خواص نیز نسبت به جامعه آگاهی یافتند.
استاد حوزه و دانشگاه از حسن خلق امام حسن(ع) بیان کرد و گفت: ایشان از نظر فردی تاثیر گذار بوده است و مانند خلق عظیم و مهربانی پیامبر که در قرآن آیه ۱۵۹ سوره آل عمران آمده است عمل می کردند.
وی گفت: ایشان سعی کردند تا بین همه کسانی که غاصب جایگاه امامت بودند فاصله بیاندازد از این رو فرق جایگاه امامت و کسانی که به زور غلبه پیدا کردند را به مردم بفهماند تا اینکه با روشنگری و بصیرت افزایی و راهبری جریان حق محقق شد.
ظهیری با اشاره به رافت و مهربانی امام حسن(ع) نسبت به خانواده گفت: ایشان بسیار به برادر و خواهرش حضرت زینب(س) علاقمند بودند همه این خاندان در مسیر امامت تلاش می کردند در زمان امام علی(ع) در رکاب حضرت بوده و در مسیر هجرت از مدینه به کوفه یاری گر بودند.
وی خاطر نشان کرد: این امام بسیار شجاع بودند از کودکی در کنار امام علی(ع) که حیدر کرار و اسدالله است به تمرین و آموزش پرداختند و ماموریت های زیادی را پذیرفته و شجاعانه در میدان رزم آماده بودند.
استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: ایشان بسیار بصیر بود به گونه ای که حکومت تلاش داشت با امضای معاهده جریان امامت را به انحراف بکشد اما حضرت در مقابله با نفاق دست آنان را رو کردند و باعث شد تا در خواص ارتقای بصیرتی و وحدت رویه ایجاد شود تا مردم فهمشان نسبت به جایگاه امامت افزایش پیدا کند.
وی به بعد علمی امام حسن(ع) اشاره کرد و گفت: در همه مسائل علوم پاسخگو بودند وغلبه علمی بر همه عالمان و راوی احادیث پیامبر و مفسر قرآن کریم بودند.
استاد حوزه، ابراز کرد: به خلق نیکو همیشه ستوده شده است چهره ایشان به قدری زیبا بود که همه را مجذوب می کرد در تاریخ نقل شده است که از زیبایی چهره نورانی حضرت هر کسی رد می شد می ایستاد و محو تماشای ایشان می شد چرا که در جذابیت و خلق مانند پیامبر بود.

۳۱۳/۶۱