به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن صافی گلپایگانی، فرزند آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی در مراسم گرامیداشت مقام مرجعیت و یادبود ۳۵ تن از اساتید مرحوم در ایام کرونا با حضور استادان سطوح عالی و خارج حوزه در مسجد امام حسن عسکری علیه السلام قم برگزار شد، اظهار داشت: خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا» همانا آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند، خدای رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب می‌ گرداند.

وی ضمن تبریک فرارسیدن ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) افزود: حادثه بسیار ناگواری اتفاق افتاده است که باید تسلیت عرض کنم و آن، جسارتی است که به آستان ملک پاسبان حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام شده است. متأسفانه افرادی به امام مهربانی ها، به امامت، به ولایت و به امام معصوم جسارت کردند که به محضر مبارک قطب دائره امکان، حضرت بقیة الله الاعظم روحی فداه تسلیت عرض می کنم.

این استاد حوزه در ادامه به بیان برخی از ویژگی های مرحوم حضرت آیت الله صافی گلپایگانی پرداخت و با اشاره به اینکه شاید برخی از این ویژگی ها برای اساتید و حوزه های علمیه تازگی داشته باشد، گفت: خدای متعال به ایشان عمر زیادی عنایت کرده است و در این عمر طولانی، به تبلیغ دین و تبلیغ تشیع و دفاع از حریم امامت و ولایت کردند؛ حتی از آن دوران نوجوانی که در گلپایگان بودند، این خصیصه در وجود ایشان بود.

حجت الاسلام والمسلمین صافی ابراز داشت: ایشان نقل می کردند در زمانی که ۱۶ سال داشتند، در تهران، مجله ای به نام «قانون» منتشر می شده که در آن، مطالب انحرافی را ارائه می کردند؛ ایشان در همان ایام ۱۶ سالگی به پاسخ آن مطالب در مجله قانون اقدام می کردند.

وی افزود: یکی از اساتید حوزه در چند ماه پیش می گفتند جوابیه ایشان را در کتابخانه ملی پیدا کردیم که ایشان در آن زمان از امامت و ولایت دفاع کرده بودند.

این استاد حوزه اظهار داشت: وقتی ایشان به نجف اشرف رفتند و تحصیلات خودشان را در آنجا شروع کردند، مدتی که در نجف اشرف بودند، در نزد علمای بزرگ، همانند مرحوم آیت الله سید جمال گلپایگانی، مرحوم آیت الله شیخ کاظم شیرازی و مرحوم آیت الله محمد تقی کاظمینی که از فحول و علمای برجسته آن زمان حوزه نجف بودند، به شاگردی پرداختند. در آن زمان هم ایشان از شاگردان برجسته حوزه نجف بودند و اساتید حوزه در آن زمان به مرحوم آیت الله صافی گلپایگانی، هم به خاطر علمیت و هم به خاطر ورع و تقوای ایشان خیلی به ایشان علاقه داشتند؛ این عالم بزرگوار مدتی که در نجف بودند به ایشان خبر رسید که والده ایشان بیمار هستند و گفته بودند اگر می خواهید که والده شما زنده بماند باید برگردید، بعضی از بزرگان می گفتند که ممکن است یکی از علت هایی که ایشان در زندگی و درس خودشان موفقیت زیادی پیدا کردند شاید به خاطر همین مطلب بود که از نجف به گلپایگان برای خدمت به والده شان آمدند. می گفتند که وقتی که بنده در نجف می خواستم روز آخر بیرون بیایم ، بعضی از اساتید کنار ماشینی که من می خواستم سوار شوم آمده بودند و یکی از اساتید گریه می کرد و التماس میکرد که از نجف بیرون نرو چون ما مثل شما به اندازه انگشتان دست، شاگرد نداریم.

حجت الاسلام والمسلمین صافی ادامه داد: ایشان بیان می کردند زمانی در نجف پولی از ایران نمی رسید و زندگی ایشان خیلی به سختی می گذشت و با مناعت طبعی که داشتند از کسی کمکی نمی گرفتند. ایشان خدمت حضرت عباس علیه السلام رسیدند و گفتند که من مشغول درس هستم و چیزی ندارم و از نظر مالی مشکل دارم و بیان کردند: همین که این را گفتم بعد از زیارت کسی آمد و کمک زیادی به من کرد که تا مدت ها مشکل مالی نداشتم.

وی افزود: وقتی ایشان به قم آمدند و درس آیت الله بروجردی را دیدند، می گفتند که من فهمیدم که دیگر لازم نیست به نجف بروم و درس آیت الله بروجردی خیلی خوب است و باید از محضر مبارک ایشان استفاده کنم؛ آیت الله بروجردی به ایشان خیلی لطف داشتند و علاقه مند بودند و ایشان از مشاوران و نزدیکان آیت الله بروجردی بودند و در هیات استفتاء ایشان شرکت می کردند و آن بزرگوار استفتائات مهم را به ایشان می دادند.

این استاد حوزه ابراز داشت: ایشان می گفتند زمانی آیت الله بروجردی ۲۰ الی ۳۰ پاکت استفتاء به من دادند تا من جواب بدهم، من شب مشغول شدم و صبح جواب ها را بردم، ایشان گفتند که به این سرعت جواب دادن بهتر است از آن هیات استفتاء. بعضی از بزرگان بعد از وفات ایشان می گفتند که ایشان ۷۰ سال جواب استفتاء می دادند که در زمان غیبت کبری کاری بی نظیر است و برای کسی اتفاق نیفتاده است؛ در زمان آیت الله بروجردی، در زمان آیت الله گلپایگانی، در زمان مرجعیت خودشان نیز سیر استفتائات از داخل و خارج به دفتر ایشان روانه بود و با این استفتائات خیلی از مشکلات را حل می کردند. اینکه یک مرجع بتواند صدها و هزاران استفتاء را جواب دهد خیلی خوب است؛ خیلی از مشکلاتی که مردم با هم داشتند وقتی حکم خداوند برای ایشان گفته میشد، این مشکلات حل می شد.

حجت الاسلام والمسلمین صافی خاطرنشان ساخت: یکی از علمای وهابیت قبل از انقلاب به ایران آمد و چیزهایی را در ایران دیده بود و کتابی با عنوان «اسمع یا ایران» نوشته بود و به مردم ایران و به تشیع توهین کرد؛ جواب این عالم وهابی کتاب «ایران، تسمع و تجی» بود. چند سال عده ای از علمای کرج خدمت ایشان آمده بودند و ۱۷۰ شبهه را آوردند و گفتند که وهابی ها در کرج این شبهه ها را پخش کرده اند و چه کسی حاضر است که اینها را جواب دهد، ایشان خیلی ناراحت شدند و خودشان با اینکه بالای ۹۰ سال داشتند، به شبهات جواب دادند که نتیجه اش شد کتاب صراط مستقیم که چند مرتبه چاپ شد و اثر زیادی داشت. کتاب منتخب الأثر فی الامام الثانی عشر(ع) ، کتاب پرتویی از معارف اسلام را در جواب شریعتی نوشتند، شریعتی در حسینیه ارشاد شبهاتی را در میان جوانان انداخته بود و ایشان حدود ۲۰۰۰ صفحه پاسخ مطالب شریعتی را دادند که جدا دایره المعارفی است و جواب های خیلی خوبی دادند.

وی با اشاره به اینکه ایشان همیشه برای دفاع از اهل بیت سلام الله علیهم آماده بودند، ادامه داد: ایشان برای دفاع از اهل بیت همیشه آماده بودند و موسسه دارالزهراء را تاسیس کردند که مرکز پاسخگویی به شبهات بوده و خواهد بود؛ تعداد زیادی از طلاب از این موسسه فارغ التحصیل شدند و اینها مبلغینی هستند که همه برای نقد فرقه های مختلف آماده اند و در نقد وهابیت و مدعیان مهدویت پاسخگوی شبهات و نقد فرقه های ضاله هستند.

این استاد حوزه بیان داشت: یکی از خصیصه های ایشان این بود که همیشه بیان می کردند مطالبی که روحانیت تبلیغ می کنند، از قرآن و احادیث باشد؛ بارها می گفتند که خواب ها و کرامت ها را برای مردم نگویید، ایشان می گفتند که کرامت، کرامت صاحب جواهر است که ۴۳ جلد کتاب فقهی نوشته است و مرحوم امام می فرماید که حوزه های ما باید فقه جواهری داشته باشد، ایشان بیان می کردند که کرامت، کرامت علامه مجلسی است که یک کتاب بحارالانوار ایشان ۱۱۰ جلد است.

حجت الاسلام والمسلمین صافی در ادامه گفت: ایشان نسبت به مسائل سیاسی هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب حساسیت های خاصی داشتند؛ در خبرگان قانون اساسی که امام از ایشان خواستند وارد خبرگان شوند، ایشان قبل از اینکه وارد خبرگان شوند پیش نویس قانون اساسی را نوشته و به محضر امام برده بودند که بسیاری از مفاد قانون اساسی امروز از همان پیش نویس قانون اساسی است.

وی یادآور شد: ایشان عضو موثری در خبرگان قانون اساسی و بعد در شورای نگهبان بودند و بیان می کردند من در هشت سالی که در شورای نگهبان بودم یک روز هم برای غیر خدا به تهران نرفتم؛ ایشان همه عمرشان برای خدا بود، ایشان برای مرجعیتشان قسم می خوردند که یک قدم هم برنداشتند و نمی خواستند اما خدا خواست و ایشان به مرجعیت رسیدند. مقام معظم رهبری در اطلاعیه ای که برای رحلت ایشان نوشتند بیان کردند که من از راهنمایی های ایشان بهره می بردم، ایشان مرجع بصیری بودند، بسیاری از مطالب را ایشان علنی نمی کردند.

این استاد حوزه بیان کرد: در زمان امام هم همین طور بود، چند روز قبل از مسافرت قذافی به ایران، او توهینی به امام امیرالمؤمنین علیه السلام کرد که نمی خواهم آن توهین را اینجا بیان کنم، ایشان از توهین قذافی به امام علی علیه السلام خیلی ناراحت شدند و به پیش امام رحمت الله علیه رفتند و جریان را گفتند و بیان کردند که می دانید که چه کسی می خواهد به ایران بیاید؟؛ این شخصی است که به امیرالمومنین علیه السلام توهین کرده است و امام خیلی ناراحت شدند و از ورود قذافی به ایران جلوگیری کردند.

حجت الاسلام والمسلمین صافی خاطرنشان ساخت: همین قذافی می خواست در تهران مدرسه ای برای دانش آموزان از کلاس اول ابتدایی تا مقاطع بالاتر بسازد؛ اما ایشان گفتند که حق ندارد این کار را بکند؛ مگر ما در آنجا مدرسه داریم که او در ایران مدرسه بسازد؟ بسیاری از مشکلات را در زمان حیات امام به ایشان ارجاع می دادند و بسیاری از مشکلات را از نظر قانونی حل کردند و جواب دادند.

وی بیان داشت: یکی از کارهایی که ایشان می کردند این بود که به رؤسای جمهوری که خدمت ایشان می رسیدند گوشزد می کردند که به یاد مردم باشید و به محرومان رسیدگی کنید و در آخر می گفتند که مواظب باشید و با رهبری کنار بیایید و طوری نشود که خدای نکرده اختلافی با مقام معظم رهبری داشته باشید. ایشان می گفتند که تضعیف نظام انجام نشود.

این استاد حوزه یادآور شد: مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی خدمت عام المنفعه زیادی داشتند و همین مسجد امام حسن عسکری علیه السلام از یادگاران بزرگ آن مرجع نورانی و مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی است و حتی یک ریال هم از دولت برای ساخت این مسجد قبول نکردند و امروز آبروی حوزه های علمیه شده است.

حجت الاسلام والمسلمین صافی اظهار داشت: ایشان در تمام مناطق محروم حضور داشتند و چند ماه قبل از فوت ایشان که عده ای از دختران شیعه را در مدرسه سید الشهدا علیه السلام شهید کردند، نماینده ایشان به افغانستان سفر کرد و از طرف ایشان به خانه تک تک شهیدان رفتند و تسلیت گفتند و مقداری پول به آنها دادند و در حوادثی که پیش می آمد ایشان اعلامیه می دادند.

وی با اشاره به توصیه های مرحوم حضرت آیت الله صافی گلپایگانی به مسئولان حوزه، ابراز داشت: حدود یک ماه قبل از رحلت ایشان، مسئولان حوزه خدمت ایشان آمدند و توصیه هایی در این جلسه بیان شد؛ از جمله اینکه حوزه های علمیه، امانت امام صادق (ع) و حضرت ولی عصر عجل الله فرجه هست و باید حفظ شود؛ محور قرار گرفتن معارف اهل بیت در حوزه های علمیه بسیار مهم و ضروری است و حفظ استقلال حوزه های علمیه خیلی حیاتی است؛ حوزه باید مستقل باشد؛ از دیگر مواردی که ایشان خیلی تاکید داشتند رسیدگی به معیشت طلاب و لزوم حفظ موقوفات حوزه و ضرورت ارتباط گیری با جهان اسلام به خصوص مراکز مهمی مانند الازهر و الزیتونیه تونس و لزوم حفظ احترام و استقلال اساتید حوزه بود.

این استاد حوزه در پایان گفت: ایشان احترام خاصی نسبت به اساتید داشتند و درب منزل حضرت آیت الله بروجردی را می بوسیدند؛ مرحوم حضرت آیت الله صافی گلپایگانی حدود صد سالشان بود ولی درب منزل استادشان را می بوسیدند، این همه احترام به اساتید خود داشتند، در حقیقت چیزی که باعث پیشرفت بزرگان شد احترام به اساتید بود.