به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام هدایت در محفل معارفی حرم مطهر که در شبستان امام خمینی (ره) حرم برگزار شد، با طرح این سوال که اگر از عمرمان چند لحظهای بیشتر باقی نمانده باشد و فقط به ما فرصت یک زیارت داده شود، کدام زیارت که افضل زیارات است را انجام خواهیم داد؟ اظهار داشت: عبدالعظیم حسنی محضر امام جواد علیهالسلام شرفیاب شدند و از ایشان سؤال کردند؛ «قد تحیّرت بین زیارة قبر أبی عبد اللّه علیه السلام و بین زیارة قبر أبیک علیه السلام بطوس فما تری؟» (چه تفاوتی میان زیارت امام حسین علیهالسلام و امام رضا علیهالسلام است؟)، امام جواد علیهالسلام در حالی صورتشان مملو از اشک بود، پاسخ میدهند به زیارت پدرم امام رضا (ع) برو. چون پدرم را خواص از شیعیان زیارت میکنند.
سخنران حرم کریمه اهلبیت(س)، در ادامه به روایتی از نبی مکرم اسلام (ص) بر اهمیت زیارت بامعرفت اشاره کرد و ابراز داشت: ۲۳ ذیالقعده بهترین روز زیارتی امام رضا علیهالسلام و به نقلی روز شهادت ایشان است که میتواند دل انسان را به برکات زیارت رهنمون سازد.
وی در ادامه با بیان اینکه زیارت اهل بیت(ع) غم و غصه را از دل انسان می زداید، به مهمترین اثر اخروی زیارت امام هشتم(ع) اشاره کرد و اظهار داشت: «وَ لَوْ کانَ عَلَیْهِ مِثلَ وِزْرِ الثَّقَلَیْنِ اَلْجِـنُّ وَ الاِْنْسُ»، ثامنالحجج علیه السلام میفرمایند: کسی که ما شفیع او باشیم نجات پیدا خواهد کرد. گرچه بر او همانند گناهان جنّ و انس باشد.
حجتالاسلام هدایت، افزود: این زیارت و بقعه مقدس که روضة من ریاض الجنه است جنان انسان را تطهیر میکند که گناهان را از وجود انسان میشورد و از بین میبرد. عالی ترین درجه را در روز قیامت زائران قبر امام رضا علیه السلام دارند و ایشان محبوبترین افراد در ذات اقدس الهی هستند.
وی ضمن اشاره به روایاتی با تأکید بر این که امام همچون برادر و پاره تن آدمی است، به معنای زیارت در آیات الهی اشاره کرد و اظهار داشت: در آیه ۱۷ سوره کهف قرآن کریم میفرمایند، «وَتَرَی الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَتْ تَزَاوَرُ عَنْ کَهْفِهِمْ» نور خورشید متمایل میشد در غار و اصحاب کهف را زیارت میکرد، این زیارت نشان دهنده میل پیداکردن قلب نسبت به مزور است.
سخنران حرم کریمه اهلبیت(س) به دعای مستجاب حضرت ابراهیم (ع) مذکور در آیه شریفه ۳۷ سوره ابراهیم اشاره کرد و ابراز داشت: حضرت ابراهیم به خداوند متعال عرضه میدارند؛ «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ » دلهای گروهی از مردم را متوجّه آنها ساز و از ثمرات به آنها روزی ده؛ این ذکر جمع «الیهم» حضرت اسماعیل و فرزندان ایشان است؛ این آیه شریفه دعای حضرت ابراهیم برای پر کشیدن دل های مومنین به زیارت اهل بیت علیهم السلام است.
حجتالاسلام هدایت با اشاره به اینکه همه ما بهعنوان مسلمان عهدی با اهلبیت(ع) داریم، یادآور شد: امام رضا علیهالسلام میفرمایند؛ «وَ حُسْنِ اَلْأَدَاءِ زِیَارَةَ قُبُورِهِمْ فَمَنْ زَارَهُمْ رَغْبَةً فِی زِیَارَتِهِمْ » هر امامی به گردن دوستان و شیعیان خود عهدی دارد که وفای کامل به این عهد؛ بجای آوردن نیکوی زیارت قبور ایشان است.
وی زیارت اهلبیت(ع) و حاضر شدن نزد قبور ایشان و اطاعت امر الهی را از نخستین آداب زیارت نیکو توصیف کرد و گفت: خداوند متعال در آیه ۱۶ سوره کهف میفرمایند؛ «وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَی الْکَهْفِ یَنْشُرْ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَیُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرْفَقًا» اگر میخواهید از فساد و کدورتهایی که در دل به وجود میآید نجات یابید باید پناه ببرید؛ پناهگاه اصحاب پیامبر(ص) در فرازهایی از صلوات شعبانیه ذکر شده است؛ «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکهْفِ الْحَصِینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکینِ وَ مَلْجَإِ الْهَارِبِینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ». محمد(ص) و آل محمد(ع) پناهگاه امت پیغمبر هستند.
سخنران حرم کریمه اهلبیت (س)، بر چرایی اهمیت و افضلیت زیارت امام رضا علیهالسلام اشاره کرد و اظهار داشت: امام رضا علیهالسلام غدیر ثانی است و ایشان می فرمایند، هرکسی روز عید غدیر تبسمی کند و به گرسنهای غذا دهد و سفرهای پهن کند، گویا به صدها و صدها پیغمبر، شهید و صدیق را اطعام داده است.
وی، با بیان که اراده رسیدن به خدا از طریق اهلبیت علیهمالسلام میگذرد، اظهار داشت: امام رضا علیهالسلام معارف امامت را عمومی ساختند و با دشمن خاکستری مبارزه کرده اند، اگر امام رضا علیهالسلام نبودند ما امروز مأمون که یکی از بزرگترین دشمنان اهلبیت(ع) بوده است را بهعنوان قدیس میشناختیم.
حجتالاسلام هدایت، در بخش پایانی سخنان خود تربیت و توجه خاص ثامنالحجج علیهالسلام به شیعیان و پیروانشان را مورد توجه قرارداد و خاطرنشان کرد: «الإِمامُ الأَنیسُ الرَّفیقُ ، وَالوالِدُ الشَّفیقُ ، وَالأَخُ الشَّقیقُ ، وَالاُمُّ البَرَّةُ بِالوَلَدِ الصَّغیرِ »، امام، همدم و رفیق است و پدر مهربان؛ و برادرِ همسان است و مادر نیکوکار به فرزند کوچکش است.