نرجس شکرزاده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با بیان این که خدای متعال در روز عرفه، به دل های آماده و حق طلب، عنایت ویژه ای دارد، اظهار داشت: عرفه، روز مغفرت و بخشش و روز گشایش درهای رحمت و فیض الهی است و کسانی در این زمینه موفق هستند که با دعا و مناجات و اشک و ناله به در خانه خدا مراجعه کرده و بهترین بندگان خدا یعنی حضرات معصومین(ع) را واسطه شفاعت قرار دهند.
وی افزود: در حدیث داریم نقل به این مضمون که انسان ها در شب و روز عرفه حتی فکر این که خدای متعال آن ها را نمی بیند را از سر خود بیرون کنند چرا که خداوند رحمان و رحیم است و به خصوص در چنین فرصت عظیمی آن هم به برکت نام و یاد سیدالشهدا(ع)، نگاه و عنایت خاصی به بندگانش دارد.
این پژوهشگر حوزوی همچنین گفت: در دعای عرفه ما پروردگار عالم را این طور خطاب قرار می دهیم که؛ "ای خداوند منانی که دعای مبغوض ترین خلقت را اجابت کردی و همان دعای ابلیس که از تو درخواست کرد تا روز قیامت به من مهلت بده و تو دعای او را اجابت کردی" و لذا ما باید آگاه باشیم خداوند بزرگی که ابلیس را نااُمید نساخته، قطعاً ما را نیز نااُمید نخواهد کرد.
وی همچنین با اشاره به این که عرفه، روز معرفت و بصیرت است، گفت: در روز عرفه همه دعوت پروردگار عالم هستند و هنگامی که سرسفره حضرت سیدالشهدا(ع) می نشینیم و از لسان ایشان دعای عرفه را زمزمه می کنیم، قطعاً زمینه ای در ما فراهم می شود که معرفت و بصیرت ما نسبت به خالق متعال ارتقا پیدا کند.
وی همچنین یادآور شد: معرفت به معنای امور دنیوی همچون خوراک و پوشاک و امرار معاش نیست بلکه والاترین اصل معرفت همان دعای معروف "اللهم عرفنی نفسک" است و ما آدمیان قبل از هر چیز دیگری باید باور داشته باشیم که خدای متعال بسیار رحمان است و حواسش به همه بندگان است چه بندگان صالح و چه بندگان گنهکار و غافل.
وی افزود: همچنین روز عرفه یکی از آن روزهای بزرگی است که انسان میتواند به ارزش درونی خود پی برده و با خودشناسی زمینه معرفت نسبت به خدا را در وجودش فراهم نماید.
شکرزاده همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که در روز عرفه، چگونگی به دست آوردن فهم و معرفت از اهمیت والایی برخوردار است، ابراز داشت: آن چه از کلام نورانی اهل بیت(ع) در می یابیم توجه به این نکته کلیدی است که برای بهره مندی از نور روز عرفه باید تواضع و فروتنی داشته باشیم و همچنین برای کسب معرفت باید به درگاه الهی التماس کنیم، کما این که امام حسین(ع) التماس کردن را در دعای عرفه به ما یاد داده و حضرت در فرازی از همین دعا می فرماید:" خداوندا تو اگر می خواهی عطا کنی کسی نمی تواند جلوی تو را بگیرد و تو اگر بخواهی یک چیزی را به عنوان حکم قطعی بگویی، کسی نمی تواند مانع شود. "
وی با اشاره به این که دعای عرفه منظومه ای از مباحث بسیار مهم در زندگی بشر همچون مباحث کلامی، اخلاقی و عرفانی و مسایلی است که به وظایف انسان در جامعه نسبت به خداوند متعال مرتبط است، گفت: به تعبیر یکی از اساتید شاخص حوزه، دعای عرفه دستورالعمل و آیین نامه سبک زندگی توحیدی و اهل بیت(ع) است، چرا که در این دعای شریف و از زبان امام حسین(ع)، جهان بینی کاملی را مشاهده می کنیم که شاید غنای آن بیش از ده ها و صدها کتاب در این باره است و آدمی به وضوح می بیند که سیدالشهدا(ع) چقدر عاشقانه و در فضایی صمیمانه با خدای رحمان و رحیم، به مناجات و صحبت پرداخته است.