محمد فریدونی، تهیه‌کننده مستند «عملیات دماوند» در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه در مورد حضور این اثر در جایزه شهید آوینی گفت: این مستند کاری درباره ارتش رژیم ستمشاهی است. در این کار تلاش شده بر خلاف برخی جوسازی‌ها به واقعیات اشاره شود. از جمله مسائلی که روی آن تاکید داشته‌ایم این امر بود تبلیغاتی که پیرامون قدرت ارتش شاهنشاهی مطرح می‌شود صحیح نیست.
وی افزود: خاندان پهلوی از جنگ ظفار به عنوان نقطه درخشان در کارنامه خود نام می‌برد. این درحالیست که این اتفاق، اقدامی در جهت منافع استعمار و دکترین نیکسون بوده است. برای بیان هدفمان نیز به ارزیابی شخص رجوع نکرده‌ایم بلکه با استفاده از سخنان شاهدان عینی نگاهی موشکافانه به موضوع داشته‌ایم. درباره الزاماتی مستندهای انقلابی باید تاکید کنم تکیه روی واقعیت‌نگاری مهمترین ابزار برای موفقیت کارهای این حوزه هستند.
این مستندساز درباره بخش جایزه شهید آوینی نیز چنین توضیح داد: متاسفانه این بخش چندان که باید جدی مد نظر قرار نمی‌گیرند حتی برخی مواقع آثاری که جایی برای نمایش ندارند را در این حوزه اکران می‌کنند. این اتفاقی است که به نظرم روی کیفیت این جایزه تاثیر منفی گذاشته است. نکته بعد اینکه شهید آوینی نگاهش تمام سینما را در بر می‌گرفت پس چرا باید آثاری که به نام وی مزین است تنها یک فرم خاص را داشته باشند؟
وی ادامه داد: درباره ادغام جایزه شهید آوینی با جشنواره سینما حقیقت ارزیابی من مثبت است چون زمانی که این دو بخش جدا بودند آثار این جایزه، کمتر در معرض دید قرار می‌گرفت اما از زمانی که این ادغام پیش آمده امکان دیده شدن آثار این حوزه بیشتر شده است. این اتفاق مثبتی است چون تا زمانی که سینمای مستند مخاطب عام نداشته باشد برای آن نمی‌توان دست آورد مشخصی در نظر گرفت.
فریدونی در انتهای این گزارش پیرامون مشخصه‌های مستندهای دینی گفت: تصور ما از مستند دینی صرفاً کارهایی است که در آن مناسک نشان داده می‌شود در حالیکه اینگونه نیست. مستند دینی به باور من باید متکی بر اندیشه‌های دینی بوده و از کلیشه پرهیز داشته باشد. با این توضیح هر اثری که بتواند انسان را به سمت زیست بهتر و اخلاقی‌تر هدایت کند آن اثر مستندی دینی محسوب می‌شود.
انتهای پیام
نظر شما