به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام سید مرتضی موسوی، کارشناس مباحث الهیاتی جمعیت به یکی از شبهات پیرامون فرزندآوری پاسخ داده است که سوال و پاسخ آن بدین شرح است:

سؤال:

برخی از والدین برای فرار از مسئولیت فرزندآوری شبهه کرده و می گویند: از کجا معلوم فرزندی که اینهمه برایش تلاش می‌کنیم، گمراه نشود و در آینده دشمن ما و بلای جان ما نشود؟

پاسخ:

از قضا قرآن هم به وجود دشمنانی از جنس فرزند معترف و نسبت به خطر آنها هشدار داده است؛«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَ أَوْلاَدِکُمْ عَدُوَّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُم»(تغابن:۱۴)
اما همین قرآن معارفی را در اختیار ما گذارده تا بدانیم که ما محکوم به دشمنی فرزند نیستیم و نیز بتوانیم از آفت‌های فرزند پیشگیری کرده و یا آن را بزداییم.

دین راه هدایت را به هر انسانی که پای به دنیا گذارده و در میدان انتخاب یکی از هدایت و ضلالت قدم برمی دارد نشان داده تا او را از گرداب ضلالت و حیرت نجات داده و به او اثبات کند که هر انسانی ذاتا این شایستگی را دارد که فرزندی صالح و پاکیزه بوده و مطلوب انبیا و نورچشم عبادالرحمن قرار گیرد. ‌

اگر اسلام به فرزندآوری توصیه کرده است، فرصت‌ها و تهدیدهای فرزندپروری را هم یادآوری کرده است. مواهبش را بشارت داده و از تهدیدهایش برحذر داشته است. اسلام به ما می‌گوید بیشتر از اینکه به فکر تأمین احتیاجات جسمی و مادی فرزندانت باشی، به فکر تأمین نیازهای معنوی و ابدی او باش تا او را از انحراف و گمراهی حفظ کنی و سعادت ابدی را به او هدیه کنی.

اسلام می‌آموزد که تولید باقیات الصالحاتی از جنس فرزند، یکی از محدود کارهایی است که می تواند تداوم بخش رشد و تعالی والدین حتی در عالم برزخ باشد. و متقابلا فرزندی که شهد معرفت و هدایت را چشیده است، می داند که رسیدن سریعتر به بی‌نهایت و سعادت از معبر خدمت و احسان به والدینش، حاصل می شود.

دست آخر اینکه اگر فرزندی به دعوت هدایتگر والدینش پشت کند و بخواهد به بلندای غرور و خودخواهی پناهنده شود و نخواهد از مرکب چموش شیطان پیاده شده و بر کشتی نجات الهی بنشیند، تنها خودش را در گرداب هلاکت غرق خواهد کرد و ملامتی بر والدینش نیست. گذشته از اینکه گاهی خداوند از تهدید و فتنه یک فرزند، زمینه و فرصتی برای والدین هدایتگرش برای رسیدن به «پاداش عظیم» فراهم می‌کند: وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلَادُکُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ.(أنفال:٢٨)