به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، در جوار رواق های مسجد الازهر، بین دیوارهای تاریخی آن و زیر مناره های رفیع آن، طلبه های الازهر در محافل و حلقه های منظم به تلاوت و مطالعه کتاب خدا جمع می شوند و هر یک قرآن خود را به دست می گیرند و قرآن تلاوت می کنند و ساعاتی قبل از صرف افطار، وقت خود را به یاد خدا و خواندن قرآن می گذرانند.
طلبه ای از هند: بسیاری از علمای هند از الازهر فارغ التحصیل شدند
عبدالانیس ازورامبول عبدالرحمن از هند که در سال اول دانشکده علوم اسلامی ویژه غیر بومیان دانشگاه الازهر تحصیل می کند، می گوید که او از شهر بیلیون در ایالت کرالای هند آمده است، جایی که بسیاری از علمای آن از الازهر فارغ التحصیل شدند.
او برای فراگیری فقه عمومی به الازهر آمده تا در کنار طلبه های هندی، به همراه اسلوب الازهر و دانش مفید به کشورش بازگردد و در خدمت به جامعه و نشر افکار معتدل و پیام تسامح اسلام کمک کند.
آنها هر روز به مسجد الازهر می آیند، جایی که روح و دل آرام می گیرد.
اما عبدالمغنی مختار، طلبه سال سوم دانشکده اصول دین الازهر، از شهر ماکاسار در شهر سولاوسی اندونزی، که شهر عالم بزرگوار قریشی شهاب از اعضای شورای حکمای مسلمین و از علمای فارغ التحصیل الازهر است، آمده است.
طلبه اندونزیایی می گوید که هر روز با همکلاسی هایش به مسجد می آید و نماز عصر و مغرب را می خواند و افطار می کند و سپس نماز عشاء و تراویح می خواند و در این مدت قرآن می خوانند و در کنار هم مطالعه می کنند.
مسجد الازهر برای دومین سال، افطاری دسته جمعی را به صورت روزانه برای طلاب غیر بومی، میهمانان مصر برگزار می کند که شامل ۴۰۰۰ وعده غذا و در مجموع ۱۲۰۰۰۰ وعده غذایی در طول ماه مبارک می باشد و این وعده افطاری برای طلبه های بیش از صد کشور است که در الازهر تحصیل می کنند.
یک طلبه کنیایی از صبح تا موقع نماز عشاء در مسجد الازهر حضور می یابد
احمد نورالشیخ محمد الشیخ عبد هیرسی، طلبه مؤسسه رسالت های اسلامی از ایالت کنیا، به تلاوت قرآن نشسته، درس های خود را مرور می کند و متون را می خواند.
این طلبه کنیایی می گوید برنامه ماه مبارک رمضان او بر اساس حضور در مسجد الازهر از ۹ صبح است و تا پایان نماز تراویح از آنجا خارج نمی شود، بنابراین تمام روز خود را در مسجد با حضور در درس، کسب علم و خواندن قرآن می گذراند و اینکه هدف او تحصیل اعتقادات و فلسفه است تا به عنوان فارغ التحصیل از دانشگاه الازهر به کشورش بازگردد که همیشه در کشورش از شهرت خوب بوده است.
