به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اهواز، حجت الاسلام گلزار مدیر مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اهواز، در اختتامیه دومین المپیاد قرآنی علمی حوزه علمیه خوزستان که امروز در مسجد اعظم اهواز برگزار شد، اظهار داشت: به شما طلاب قرآنی که نوجوانی و جوانی خویش را با قرآن سپری می‌کنید تبریک می‌گویم، همگی ما باید مواظب باشیم مبادا عمرمان بگذرد و در آخر عمر بگوییم ای‌کاش برمی‌گشتیم و عمرمان را با قرآن سپری می‌کردیم.

وی افزود: بسیاری از بزرگان ما مانند مرحوم ملاصدرا که عمرشان را برای کارهای دیگری سپری می‌کردند، در آخر عمر به این نتیجه رسیدند که بیراهه رفتند و کاش عمر خود را با قرآن سپری می‌کردند.

مدیر مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اهواز، خاطرنشان کرد: علامه جوادی آملی بر این موضوع تأکید دارند که هر درسی می‌خوانیم و هر فنی که یاد می‌گیریم، باید همه را مثل ابزار به محضر قرآن ببرد و بعد به‌واسطه آن‌ها از قرآن، حقایق زندگی را استیفا کنیم.

وی در ادامه با اشاره به روایت «عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ» از پیامبر اسلام(ص)، عنوان کرد: تعجب می‌کنم چندین نفر از علمای بزرگ اهل سنت این حدیث را صحیح شمرده و تصحیح کردند، ولی متأسفانه هیچ کدام حقیقت این فرمایش نبوی را متوجه نشدند.

حجت الاسلام گلزار، یادآور شد: همه می‌دانیم معیت دو طرفی است و وقتی یک نفر با دیگری باشد، بالطبع دیگری هم با اوست، پس چرا پیامبر(ص) در این روایت این دو جمله (علی مع القرآن و القرآن مع علی) را پی در پی و پشت سر هم فرموده‌اند؟ اگر این جمله از کسی غیر پیامبر(ص) صادر می‌شد، می‌گفتیم تکرار بی‌جهت بوده اما پیغمبر(ص) کلام لغو و بیهوده بر زبان جاری نمی‌کنند و در این جا نیز تکرار بی‌جهت نبوده.

وی اظهار کرد: در جمله اول (علی مع القرآن) پیامبر(ص)، حضرت امیر(ع) را همراه با قرآن کرده، از الف لام میم تا من الجنه و الناس، بنابراین اگر قرآن لاریب فیه است پس علی(ع) هم لاریب فیه است، اگر قرآن شفا و رحمت برای مومنین است علی(ع) هم شفا و رحمت برای مومنین است، اگر قرآن مثل و مانند ندارد علی(ع) نیز مثل و مانندی ندارد و در کل هر آیه‌ای که وصف قرآن باشد، وصف امیرالمومنین(ع) است.

مدیر مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اهواز، بیان کرد: پیامبر اسلام(ص) با جمله دوم (و القرآن مع علی) غوغایی در میان فضایل بی‌شمار امیرالمومنین(ع) به راه انداختند و مقصود از آن، این است که اگر شما از جمله اول چنین برداشتی کردی که علی(ع) پیرو و تابع قرآن است و قرآن امام و پیشوای امیرالمومنین(ع)، جلو می‌رود و علی(ع) پشت سر او، بنابراین جمله دوم به تو می‌فهماند که قرآن هم در پی و تابع علی است و علی هم امام قرآن است، به عبارت دیگر این دو جمله را وقتی در کنار هم قرار می‌دهیم چاره‌ای نداریم جز اینکه بگوییم قرآن همان علی و علی همان قرآن است.

وی در ادامه با اشاره به فرازی از زیارت نامه امیرالمومنین(ع) در روز مبعث «وَمُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ، وَدَلالَةً واضِحَةً لِحُجَّتِهِ، وَحامِلاً لِرایَتِهِ، وَوِقَایَةً لِمُهْجَتِهِ، وَهادِیاً لِأُمَّتِهِ، وَیَداً لِبَأْسِهِ، وَتاجاً لِرَأْسِهِ»، گفت: شاهد این موضوع که علی(ع) همان قرآن و قرآن همان علی(ع) است، فراز «وَمُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ» از زیارت نامه امیرالمومنین(ع) در روز مبعث است که در اینجا خداوند متعال امیرالمومنین(ع) را معجزه رسالت پیغمبر قرار داده، در حالی که همه می‌دانیم معجزه رسالت پیامبر(ص) قرآن است و لذا این دو جز با وحدت قرآن و علی(ع) در عالم معنا جمع نمی‌شوند.

حجت الاسلام گلزار خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) وقتی می‌خواهند حقانیت امیرالمومنین(ع) را به دیگران نشان دهند، همراهی علی(ع) با قرآن را به نمایش می‌گذارند، از همین جا می‌توان دریافت که طلبه و حوزه علمیه زمانی شایسته و به حق می‌باشند که با قرآن باشند و به هر اندازه که با قرآن اُنس داریم، به حقانیت خود نزدیک‌تر هستیم و هر چه با قرآن غریب باشیم، از حقانیت خودمان فاصله گرفته و دچار باطل خواهیم شد.

وی افزود: اگر قرآن با علی(ع) و علی(ع) با قرآن است، چگونه شیعه امیرالمومنین(ع) می‌تواند از قرآن فاصله بگیرد؟ مگر می‌شود طلبه‌ای خود را طلبه مکتب امیرالمومنین(ع) بداند در حالی که از قرآن فاصله گرفته است؟

وی تصریح کرد: در جواب باید گفت که حقیقت قرآن با حقیقت اهل بیت(ع) جدایی ندارد و همانطور که باید به قرآن پرداخت، باید به کلمات نورانی اهل بیت که مفسران قرآن هستند نیز بپردازیم.

مدیر مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اهواز، با بیان اینکه طرح حفظ قرآن در مدارس علمیه قرآنی طرحی بسیار خوب و پربرکت است، اظهار گرد: این طرح در مدرسه علمیه امام خمینی(ره) در حال اجرا است و با برنامه‌ای که در این مدرسه در پیش گرفتیم، به راحتی می‌توان روزانه یک یا دو خط از قرآن را حفظ کرد.

وی افزود: ما در مدرسه امام خمینی(ره) روزانه یک‌ساعت از وقت طلاب را در کنار ساعات درسی به حفظ قرآن اختصاص داده‌ایم و طلاب نیز در این یک‌ساعت مباحث مربوط به تجزیه و ترکیب، تفسیر و حفظ قرآن خود را دنبال می‌کنند.

حجت الاسلام گلزار یادآور شد: امیدواریم خداوند متعال به همه ما توفیق دهد که زندگیمان قرین و همراه قرآن باشد و با قرآن و همراهی قرآن زنده باشیم و با قرآن از این دنیا برویم و با قرآن و زیرچتر قرآن در قیامت محشور شویم.

انتهای پیام. /