به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی شب گذشته در سلسله جلسات شرح صحیفه سجادیه در حرم حضرت زینب (س) خواهر امام رضا علیهما السلام در اصفهان باعنوان ویژه برنامه «شب‌های روشن» بیان کرد: امام سجاد علیه الاسلام وقتی گرفتاری شخصی را می‌دیدند ، به وجود خود مراجعه کرده و خدا را از بابت ستار العیوبی شکر میکردند، چرا که پروردگار به میزانی ستار و کریم است که با آنکه از گناه و خطاهای ما خبر دارد، پرده را کنار نمی‌زند و آبروی ما را نمی‌برد.

وی با اشاره به دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه گفت: در زمانی که که افراد گرفتار به مشکلات را در جامعه مشاهده میکنیم هرگز به ما اجازه داده نشده است که گرفتاری او را منسوب به گناهش بدانیم، گاهی افراد گناه نمی‌کنند ولی گرفتار می‌شوند.

استاد حوزه توضیح داد: کودکانی که به دست ظلم اسرائیل کشته می شوند آیا گناهی کردند؛ و یا حضرات معصومین علیهم السلام که معصوم بودند و هیچ گناهی نمی‌کردند، اما همه‌ آنها گرفتار خلفا غاصبی بودند که آنها را اذیت می‌کردند.

وی افزود: شایسته است در زمانی که شاهد گرفتاری دیگران هستیم، نگوییم اورا قضاوت نکرده و به درون وجودی خود مراجعه کنیم، چرا که به گناهان خود یقین داریم و این دلیلی است که ما را مستحق مجازات میکند، اما پروردگار مجازات نمی‌کند؛ مهلت می‌دهد و در این مهلت دادن منافعی برای ما است، گاهی توبه می کنیم و گاهی هم توبه نمی کنیم و کار به آخر عمرمان یا حتی به قیامت می‌افتد.

عضو خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: پس اگر پروردگار ستار العیوب نباشد، ما مجبور به سیر معنوی می‌شویم یعنی اگر همان لحظه که گناه می کردیم، خدا مجازاتمان می کرد و آبرویمان را می برد، ما مجبور می شدیم برای آبرویمان گناه نکنیم و این مصلحت نیست که انسان به عمل کردن و به وظیفه مجبور باشد، بلکه باید مختار باشد.

وی متذکر شد: این اختیار لوازمی دارد؛ نخست آن است که انسان گناه کرده و مهلت پیدا می کند، گاهی به اختیار خودش توبه نمی کند و گاهی هم در آینده توبه کار می شود.

آیت الله مهدوی با بیان این که ستاریت خداوند علاوه بر دو جنبه مثبت، یک جنبه منفی هم دارد، بیان کرد: اولین جنبه مثبت این است که آبروی ما نمی‌رود و جنبه دوم اختیار ماست که هنوز باقی است و می‌توانیم با اختیار خود توبه و اطاعت کرده یا گناه کنیم، اما باید مواظب جنبه منفی آن هم باشیم که مربوط به پروردگار نیست و از جانب ماست که گاهی برداشت بد می‌کنیم، مثل بچه‌ای که نزد پدرش کار خلاف می‌کند و به جای مجازات، پدر عفوش می‌کند، در اینجا فرزند باید از کار اشتباه برگردد، ولی گاهی سوء استفاده کرده و گناهش را تکرار می‌کند. این موضوع را باید مواظب باشیم؛ که بدی مربوط به فرزند است نه پدر، رابطه ما با پروردگار بدین شکل است.

امام جمعه موقت اصفهان اولین خسارتی که به انسان گنهکار وارد می شود، گرفتن حال عبادت از او دانست و خاطرنشان کرد: این زشتی ها و گناهان ما باید واعظ ما باشند، واعظ یعنی «المُذَکر بِالعَواقِب» کسی که ما را متذکر عاقبت کاری می‌کند و عاقبت کار زشت را به ما نشان می‌دهد.

آیت الله مهدوی با شرح فرازهای پایانی دعای سی و چهارم صحیفه سجادیه افزود: حضرت در این دعا از پروردگار می‌خواهند که ستاریت تو سبب باطن نیکو و حسن خلق شود؛ مانع خطا و گناه باشد؛ موجب غفلت ما نشود؛ این رحم خداوند باعث رغبت ما به خدا و عشق و علاقه ما شود.

انتهای پیام