خبرگزاری حوزه - تهران/ حجت الاسلام و المسلمین علی شیرازی، جانشین سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع در یادداشتی نوشت: خداوند کریم در آیه ۵ سوره ابراهیم می فرماید: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ - ما موسی را با معجزه های خود فرستادیم و به او گفتیم: قومت را از تاریکی‎های اعتقادی و اخلاقی به‌سوی نور معرفت الهی خارج ساز.

در آغاز همین سوره فرمود: کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ - قرآن کتابی است که بر تو فرستاده ایم تا مردم را از تاریکی‌ها ی شرک و ظلم و جهل، به‌سوی نور ایمان و عدل و آگاهی بیرون آوری.

خدای عزیز و بزرگ همه پیامبران الهی، حضرت موسی (ع) و حضرت محمد (ص) را فرستاد، تا انسان ها را به سوی نور ببرد.

قرآن را فرستاد، تا مردم را به سوی نور ببرد. خدا نور است. هدف بردن انسان ها به سوی خداست.

در آیه ۳۵ سوره نور فرمود: اللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ - خدا نور آسمان ها و زمین است.

نُورٌ عَلی نُورٍ یَهْدِی اللهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ - نوری است بر فراز نوری؛ و خدا هرکس را بخواهد با نور خود هدایت می‌کند.

انسانی که در راه حق قدم گذاشت و به سوی خدا رفت و هدایت شد، زیر پرچم الهی قرار می گیرد و خدا سرپرست او می شود.

در آیه ۲۵۷ سوره بقره فرمود: أللهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ - خداوند، ولیّ و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ آن ها را از ظلمت‌ها خارج ساخته، به‌سوی نور می‌برد.

در ادامه می افزاید: ولی کسانی که کافر شدند، اولیای آن ها طاغوت‌ها هستند؛ ‌که آن ها را از نور خارج ساخته، به‌سوی ظلمت‌ها می‌برند.

پیامبران مامور به نفی طاغوت و ریشه کن کردن طاغوت هایند، تا مسیر رفتن به سوی نور هموار شود. مسیر بندگی و عبودیت باز شود.

در آیه ۳۶ سوره نحل فرمود: وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ - برای هر ملتی، پیامبری فرستادیم تا بگوید: خدا را بندگی کرده و از طاغوت دوری کنید.

بدون نفی طاغوت، امکان ندارد راه بندگی هموار شود. موسی (ع) را فرستاد برای اینکه مردم از طاغوت دوری کنند. برای اینکه مردم را از ظلمت به سوی نور معرفت الهی ببرد.

در آیه ۵ سوره ابراهیم فرمود: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللهِ - ما موسی را با معجزه های خود فرستادیم و به او گفتیم: قومت را از تاریکی‎های اعتقادی و اخلاقی به‌سوی نور معرفت الهی خارج ساز و ایّام اللهِ [روزهای خاصّ الهی] را به آنان یادآوری کن.

روز خروج از تاریکی و ظلمت و رفتن به سوی نور معرفت و خدا، روز الهی است. ایام الله است.

فرمود: وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللهِ - و ایّام اللهِ [روزهای خاصّ الهی] را به آنان یادآوری کن؛ تا عظمت این روز و لحظه ها همیشه در ذهن ها بماند.

ایامُ الله به‌معنای روزهای خدا، به زمان‌هایی اشاره دارد که وقایع مهمی در آن ها رخ داده و قدرت خدا بیشتر آشکار شده است.

مفسران ذیل آیاتی از قرآن که این واژه در آن ها آمده است، ایام الله را به روزهای نجات و نعمت‌دادن خدا به مؤمنان تفسیر کرده اند:

۱. روزی که پیغمبر اکرم (ص) به مدینه هجرت کردند، یوم اللَّه است؛

۲.روزی که مکه را فتح کردند، یوم اللَّه است؛

۳. روزی که امیر المؤمنین سلام اللَّه علیه شمشیر کشیدند و خوارج فاسد و این غدّه های سرطانی را درو کردند، یوم اللَّه بود؛

۴. روزهایی که خداوند برای تنبیه ملت ها، یک زلزله ای، یک سیلی، یک طوفانی وارد می کند، که شلاق بزند به این مردم که آدم بشوید، اینها هم یوم اللَّه است؛

۵. نیمه خرداد هم از ایام اللَّه بود که یک ملت در مقابل شاه ایستاد و این حرکت مبدا نهضت اسلامی ای شد که ملت ایران با الهام از انقلاب عاشورا، نهضتش را به پیروزی رساند؛

۶. نوزدهم دی ماه از ایام الله است که مردم قم با قیام خود برای رسیدن نهضت امام به پیروزی گام های بلند و موثری برداشتند؛

۷. بیست و نهم بهمن، روز استمرار نهضت ۱۹ دی از ایام الله است؛

۸. هفدهم شهریور هم، از ایام اللَّه است که یک ملت، زن و مردش، جوان و غیر جوانش، ایستادند و برای احقاق حق خون دادند؛

۹. بیست و ششم دی هم از ایام الله است که شاه خبیث از کشور ایران فرار کرد؛

۱۰. بیست و دوم بهمن از ایام الله است که ملت ایران بر کفر شاهنشاهی پیروز شد؛

۱۱. دوازدهم فروردین، روز جمهوری اسلامی از ایام الله است؛

۱۲. سوم خرداد؛ روز آزادی خرمشهر از ایام الله است؛

۱۳. روز سقوط صدام و نابودی حزب بعث عراق از ایام الله است؛

۱۴. چهاردهم خرداد از ایام الله است، روزی که عشق یک امت به امام خمینی (ره) جلوه گر شد، روزی که ولایت امام خامنه ای به منصه ظهور نشست، و روزی که هر ساله شاخص های وجودی دو امام انقلاب اسلامی تبیین می شود؛

۱۵. بیست و سوم تیر، روز شکست فتنه ۷۸ از ایام الله است؛

۱۶. نهم دی ماه، روز شکست فتنه ۸۸ از ایام الله است؛

۱۷. روز شکست داعش و نابودی تروریست ها در سوریه و عراق هم از ایام الله است؛

۱۸. روز شهادت حاج قاسم که روز تحکیم پیوند امت اسلام با آرمان های جبهه مقاومت و روز تولد مکتب شهید سلیمانی است، از ایام الله است؛

۱۹. روز شکست اسرائیل در جنگ ۳۳ روزه لبنان، یوم الله است؛

۲۰. روز شکست اسرائیل در جنگ ۲۲ روزه فلسطین، از ایام الله است؛

۲۱. روز فروپاشی شوروی سابق، از ایام الله است؛

۲۲. روز فرار امریکا از عراق، از ایام الله است.

این «ایام اللَّه» را باید یادآوری کنیم. از یاد نباید بروند، برای این که این ایام اند که آدم سازند. جامعه را به سوی نور می برند. این ایام است که جوان های ما را از عشرتکده ها بیرون می آورد و به میدان جنگ و جهاد می برد. این ایام الهی هست که ملت ما را بیدار می کند، و بیدار کرد.

خداوند حکیم امر می کند: ذَکرْهُمْ بِایامِ اللَّه؛ «ایام اللَّه» را در ذکر مردم وارد کن.

یادمان نرود این ایام بزرگی که بر ملت ما گذشت، و «ایام اللَّه» بود؛ مثل نیمه خرداد»؛ مثل ۱۷ شهریور؛ مثل ۲۲ بهمن؛ مثل ۳ خرداد؛ مثل روز شکست داعش، این روزها روز رفتن جامعه بشری به سوی نور الهی است.

نکته‌ی مهم این است که «ایام‌الله»، در دوران مبارزه و مقاومت به‌وقوع می‌پیوندد؛ نه در دوران راحتی‌ها، آسودگی‌ها و سازش‌ها.

در حقیقت باید مبارزه کرد تا «ایام‌الله»ها به‌وجود بیایند. این نکته را می‌توان از مصداق هایی که اندیشمندان و امام خمینی (ره) و امام خامنه ای برای «ایام‌الله» بیان کرده‌اند، به روشنی فهمید.

انتهای پیام/