به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب «آداب کشت و زرع بر اساس آموزه های قرآن و اهل بیت(ع)» اثر حجت الاسلام محمدمهدی فیروز است که در پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۶۳ صفحه به چاپ رسید.

پژوهشکده مذکور تلاش کرده است با پژوهشگران فرهیخته و بهره گیری از آموزه های نورانی قرآن و اهل بیت(ع) و تدوین فرهنگنامه سبک زندگی، کاربردی ترین اطلاعات موضوعات مرتبط با حوزه‌های گوناگون فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیط زیست را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد.

در میان مدخل های این فرهنگنامه، بعضی از موضوعات از ویژگی های خاص فرهنگی برخوردار است و عموم افراد جامعه به صورت گسترده با آن سروکار دارند. از این رو، به منظور ارتقا و تقویت سبک زندگی اسلامی، شایسته است آموزه‌های دینی مربوط به این گونه موضوعات علاوه بر ارائه در فرهنگنامه، به صورت کتابچه های مستقل نیز در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.

بر همین اساس، در اثر پیش‌رو شاخصه های مربوط به آداب کشت و زرع در آموزه های قرآن و اهل بیت(ع) تهیه می شود و در اختیار علاقه مندان قرار می‌گیرد.

ساختار اثر

در این کتاب، پس از مفهوم شناسی سبک زندگی اسلامی و مبانی و گستره سبک زندگی، در مقدمه این اثر به تاریخ کشت و زرع در عصر برخی از انبیا از جمله حضرت آدم(ع)، حضرت هود(ع)، حضرت صالح(ع)، حضرت لوط(ع)، حضرت یوسف(ع) و بنی اسرائیل و سرزمین سبأ تبیین شده است.

سپس، اهمیت کشت و زرع، هدف گذاری در کشت و زرع، اعتقاد به تقدیر خدا در کشاورزی و حقوق کشاورزان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

«عوامل توسعه کشت و زرع» از دیگر مباحث این کتاب است که در این راستا دو عامل معنوی (ایمان، تقوا، استقامت، دانش، پرهیز از ستم) و مادی (آب و خاک مناسب، باد، ابزار و آلات کشاورزی، و نیروی انسانی) تشریح شده است.

در ادامه این اثر، آداب مراحل کشت و زرع در سه قسمت آداب کاشت، آداب داشت و آداب برداشت تبیین شده است.

آداب مصرف محصولات کشاورزی، آفات کشت و زرع، کشت و زرع مطلوب، و تخریب کشت و زرع از دیگر مباحث این اثر است.

«کشت و زرع در سیره معصومان(ع)» آخرین مبحث کتاب حاضر است که در این مبحث پس از بیان اهمیت کشت و زرع از منظر انبیا و معصومان(ع)، به نمونه ای از سیره ائمه اطهار(ع) پرداخته شده است.

برشی از اثر

کشت و زرع در سیره معصومان(ع)

کشت و زرع به لحاظ اهمیتی که دارد و شغل همه پیامبران بود، معصومان(ع) نیز به آن توجه ویژه داشتند و خود به کار کشت و زرع می پرداختند.

در زمان پیامبراکرم(ص) و نیز از وقتی که اداره امور مردم را در اختیار گرفت تا پایان عمر، پیوسته در حال جهاد و نبرد در راه خدا بود و در فواصل میان آن در مزرعه ها و نخلستان های خویش کار می کرد تا اینکه هزار برده، همه از دسترنج خویش آزاد کرد.

گاهی معصومان(ع) افراد را به کشت و زرع تشویق می کردند و راهکار کشت و زرع زودبازده را به آنها می آموختند. صالح بن عقبه می گوید: امام صادق(ع) به من فرمود: مشاهده کردم هنوز درختی در باغت نکاشته ای. گفتم: تصمیم داشتم از باغ های شما قلمه بگیرم. امام(ع) فرمود: آیا نمیخواهی چیزی به تو یاد دهم که برایت بهتر و سریع تر باشد؟ گفتم: آری. حضرت(ع) فرمود: هنگامی که خرما می رسد و می خواهد رطب شود، آن را بکار. همانا آن مثل آنچه کاشته ای، به تو تحویل می دهد. صالح گوید: من به دستور امام(ع) عمل کردم؛ مثل آنچه کاشته بودم، رویید.

علاقه مندان برای خرید اینترنتی این کتاب می توانند به نشانی اینترنتیhttp://shop.isca.ac.ir/ مراجعه کنند.