خبرگزاری حوزه | در ایام ماه محرم و رمضان المبارک که مناسک دینی بیشتری از سوی مردم انجام می‌شود شاهد تحلیل‌های سکولار به انجام عبادات یا عزاداری با محوریت موضوعاتی چون عشق و ارادت، توبه، بخشش گناهان و قرائت های رحمانی از دین مبین هستیم.

در این میان تساهل ، نسبت به درنوردیدن حد و مرزهای شرعی بسیار پررنگ‌تر است و مسئله حجاب نیز با توجه به حضور بانوان و فصل گرما و تابستان اهمیت و ضریب خاصی می‌یابد.

در این مقام توجه به دو نکته، ضروری است؛

۱. حجاب اسلامی واجبی، فردی، اجتماعی و سیاسی است و هیأت و حسینیه مکانی مقدس است.

پر واضح است که نباید با توجیه جذب فرد یا افرادی با ورود بی ضابطه آنها به هیئات عزاداری، عده بیشتری از مؤمنین را به گناه آلوده کنیم و نشاید به عادی شدن بیش از پیش حرام الهی آن هم در مکان‌های مقدس کمک نماییم.

آغوش هیأت، مسجد، حسینیه و حرم ائمه‌ هدی و امامزادگان واجب التعظیم علیهم‌السلام برای همه مشتاقان و علاقمندان در طول تاریخ باز بوده و هست به شرط رعایت ادب و آداب‌ عزاداری! همان‌گونه که شرکت در هر جلسه،مکان و محیطی قوانین و لوازم خاص خود را می طلبد.

به نظر می رسد تذکر محترمانه و دلسوزانه همراه با مدارا و زبان نرم و لیّن نسبت به رعایت احکام شرع مقدس و قانون کشور عزیزمان، بهترین راهکار برای دوگانه سکوت یا تذکر در مواجهه با افراد بدحجاب یا مکشفه هنگام ورود به حسینیه‌ها و هیئات عزاداری است.

هدیه شال یا روسری سیاه از طرف مسؤولین مراسم و دعوت توام با احترام بر زیبایی این حرکت مشفقانه همراه با محبّت و قاطعیت می افزاید.

۲. نکته مهم دیگر رعایت حرمت عزاداری و صاحب عزاست.

گناه علنی، بی حرمتی و دهن کجی به "دستگاه سیدالشهداء" علیه السلام است. در این ایام حتی برادران زرتشتی و ارمنی و...که از ارادتمندان و عاشقان سید و سالار شهیدان و حضرت باب الحوائج ابالفضل العباس علیهما السلام هستند حرمت نگه داشته و حجاب و آداب اسلامی را رعایت می نمایند! زیبنده نیست برخی شیعه‌زادگان و محبین اهل‌بیت علیهم السلام در کشور اسلامی از این عزیزان عقب‌تر باشند!!

بدیهی است که رعایت آداب عزاداری و پاسداشت حرمت آن هم از طرف مهمان هم میزبان در حضور صاحب عزای حقیقی آن،ضروری و الزامیست.

چه زیبا سرود شادروان پروین اعتصامی که؛
پاکی آموز به چشم و دل خود، گر خواهی
که سراپای وجود تو مطهّر گردد...

هادی حمیدی