ایشان بیان داشتند: ما در تظاهرات هایی که قبل از انقلاب داشتیم، مراجعه می کردیم که پیامبر و اصحاب در غزوات، کدام سوره و کدام آیه و کدام ذکر را می خواندند، ما هم به همان ها عمل کنیم! توسلات، دعاها و ذکر گفتن ها و عنایت های الهی، سهم مهم و اساسی در پیروزی ها دارند اگر نگوییم تنها و مهم همین هاست!

معظم له اظهار داشتند: یک زمانی فرعونی وجود داشت که به عظمت یاد می شد اما ذات اقدس الهی بساط او را برچید و فرمود ما کاری کردیم که به ذهن کسی نمی آید. آن زمانی که اصحاب حضرت موسی آمدند به روبروی دریا، به موسای کلیم گفتند جلو دریاست و پشت سر هم لشکر جرار فرعون! دستور رسید این عصا را بزن به دریا. این دریا و موج به اراده ما دارد حرکت می کند! ﴿فَأَوْحَیْنا إِلی‌ مُوسی‌ أَنِ اضْرِبْ بِعَصاکَ الْبَحْرَ﴾ آب های رفته رفتند و آب های نیامده نیامدند. یک جاده خشکی ایجاد شد و اینها عبور کردند. پشت سر که فرعون رسید خیال کرد برای او هم خشک است که ﴿فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ مَا غَشِیَهُمْهم﴾. این یک فرعون بود که ﴿یُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ﴾ بود. اما الان این یهودی های صهیونیسم، هم «یذبح الأبناء» هم «یذبح البنات» هم «یقتل الآباء» هم «یقتل الأمهات» هستند! و اگر موسای کلیم باشد، یا راه موسی را طی کنیم و حرف او را بزنیم نجات پیدا می کنند. لذا یک عصای موسایی می‌خواهد، یک تشفی قلب می‌خواهد، یک استشهاد و توسل و ذکر و دعا و ناله ای می خواهد. برای همین در دعاها گفته اند اگر نبود ناله سحرخیزان پیروز نمی شدی! ما می خواهیم با آهن فقط بجنگیم، این نمی شود، او آهن بیشتری دارد؛ اما اگر با آه خواستیم بجنگیم یقیناً پیروزیم، الان این آه کم است. بخش اساسی به همین آه وابسته است. که امیدوارم ذات اقدس الهی به برکت قرآن و عترت و توسل، ادعیه و اخلاص شما آقایان و سایر دوستان هرچه زودتر بساط صهیونیست ها برچیده بشود.