پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ |۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 21, 2024
حجت الاسلام مصطفی کوهی امام جمعه تکاب

حوزه/ حجت الاسلام کوهی گفت: مجاهدت خستگی ناپذیر امام باقر(ع) برای همه ما شیعیان خصوصا طلاب، الگوی بارز است که در مشکلات دست از فعالیت و جهاد بر نداریم و برای یاری انقلاب اسلامی و دین مبین اسلام مجاهدت کنیم.

حجت الاسلام مصطفی کوهی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ارومیه با تبریک حلول ماه رجب و ولادت حضرت امام باقر(ع)، اظهار داشت: دوران امامت امام باقر(ع) حدود ۱۹ سال طول کشید و در این مدت با حاکمان سفاک و طاغوت هم عصر بودند که به جرأت می‌توان حضرت را الگوی کامل تلاش و مبارزه و مجاهدت خستگی‌ناپذیر در جامعه پر از مشکلات برای اشاعه‌ دین و کلمه‌ حق و راه انداختن جریان فکری درست در دنیای آن روز دانست.

وی افزود: از مهم‌ترین و بارزترین فعالیت‌های امام باقر(ع) مبارزه‌ فکری و عقیدتی بود که شامل بیان قرآن، بیان حدیث و بیان احکام، معارف، تکالیف شرعی و اخلاقیّات می‌شود و حضرت در آن عصر ضمن تبیین اسلام حقیقی و خط فکری نبی مکرم اسلام، با تحریفاتی که بنی امیه، مروانیان و جریان منحط به وجود آورده بودند، به مبارزه برخاستند.

امام جمعه تکاب، تصریح کرد: امام باقر(ع) خط فکری و سیاسی را که همان جمع کردن مسلمانان و شیعیان بر محور قرآن و اهل بیت(ع) بود را ادامه دادند و توانستند یک جریان علمی و فرهنگی در جهان اسلام به وجود بیاورند و همین جریان در زمان امام صادق(ع) به اوج خود رسید و هزاران نفر در مکتب اهل بیت(ع) به آموختن علوم دینی و معارف حقه الهی پرداختند و تربیت شدند.

وی خاطرنشان کرد: این مجاهدت خستگی ناپذیر امام باقر(ع) برای همه ما شیعیان خصوصا طلاب، الگوی بارز است که در مشکلات دست از فعالیت و جهاد بر نداریم و برای یاری انقلاب اسلامی و دین مبین اسلام مجاهدت کنیم.

وی تصریح کرد: امروز دنیای کفر تمام قد در برابر اسلام مجاهد صف آرایی کرده و تمام ترس آن‌ها از اسلامی است که موجودیت استکبار و استعمار را تهدید می‌کند و لذا باید ضمن تبیین درست اسلام مجاهد، خود نیز بدان عامل باشیم.

حجت الاسلام کوهی ابراز کرد: امروز باید برای زنده کردن سخن حق در دنیای مادی و منحط و گمراه کننده و غرق در فساد، کاری که امام باقر(ع) یک‌تنه به کمک معدودی از اصحاب خود، در دنیای بزرگ آن روز اسلام انجام می‌دادند را انجام دهیم و از کم بودن افراد نترسیم.

وی یادآور شد: امام باقر(ع) در دوران امامت پُربار خود، دانشِ دین را گسترش دادند، حکمت و درس قرآن و احکام را به همه جا رساندند، داعیه‌ تشیّع را که داعیه‌ حکومت اسلامی و تشکیل ولایت علوی است به همه جا فرستادند و نفوذ دادند، مردم زیادی را به خود متوجّه کردند، دشمنان خودشان را سرشکسته و منکوب کردند.

وی تأکید کرد: حضرت، دوستان خودشان را متشکّل کرد و سنگ بنایی در اسلام نهادند که مبنای بسیاری از کارهای بعدی و تلاش‌ها و فعّالیّت‌ها و خدمات عظیم و گران‌بهای بعدی بر همان سنگ زاویه قرار گرفت و زمینه را برای دوران امامت امام صادق (ع) آماده کردند.

امام جمعه تکاب تصریح کرد: وصیت امام باقر(ع) مبنی بر برگزاری عزای سالگرد شهادت ایشان، به مدت ده سال در منا که محل اجتماع حجاج بیت الحرام بود، در نوع خود بی نظیر بود و حضرت با این کار می‌خواستند عالم اسلام را از یوغ کفر و تحریف نجات داده و به اسلام راستین رهنمون سازند.

وی اضافه کرد: امام باقر(ع) توانستند فرهنگ شیعه را از انزوا خارج کنند و به یک انقلاب وسیع فرهنگی دست زدند و با تشکیل حوزه علمیه و تربیت شاگردان برجسته، فقه آل محمد (ص) و خط فکری تشیع را آشکار ساختند.

حجت الاسلام کوهی بیان کرد: امام خمینی(ره) در وصیت نامه خود می‌نویسند، مفتخریم که «باقر العلوم» بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدای تعالی و رسول اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) مقام ایشان را درک نکرده و نمی‌توانند درک کنند.

وی ادامه داد: امام باقر(ع) اوصاف بهترین بندگان خدا را در چهار چیز توصیف می‌کنند و می‌فرمایند، أَلَّذِینَ إِذَا أَحسَنُوا إِستَبشَرُوا، وقتی کار نیک می‌کنند خوشحالند که کار خوب کرده‌اند، البته این خوشحالی به معنی کبر و غرور نیست بلکه خوشحالی از این بابت است که خدای متعال کار نیک را به دست او به سرانجام رسانده است.

حجت الاسلام کوهی بیان داشت: حضرت در ادامه فرمودند، وَ إِذَا أَسَاءُوا إِستَغفَرُوا وقتی کار بدی از آن ها سر می‌زند هم ناراحت می‌شوند و هم به فکر جبران آن می‌افتند و از خدای متعال هم طلب بخشش می‌کنند و وَ إِذَا أُعطُوا شَکَرُوا، وقتی خدای متعال به او چیزی می‌دهد، خدای را شکر گزاری می‌کند و بنده واقعی چنین است که خدای متعال چه به او اعطا کند یا از او باز دارد، شکرگزار نعمت و مصلحت الهی است.

امام جمعه تکاب تأکید کرد: امام باقر(ع) چهارمین خصوصیات مؤمن را صبر در برابر بلا و امتحان الهی عنوان می‌کنند و می‌فرمایند؛ وَ إِذَا ابتلوا صَبرُوا وقتی هم که یک ابتلایی در زندگی اینها پیش آمد، مشکلی برایشان پیش آمد، در آن هم صبر کنند. وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوا و وقتی از کسی ناراحت و خشمگین هستند، خشم خود را فرو می‌برند و او را می‌بخشند، البته باید توجه داشت که این مورد مربوط به غضب شخصی است که از فردی به دل داریم و در جایی که بیت المالی و یا حقوق الهی و جامعه پایمال شود ما چنین حقی را نداریم و ما وقتی یک جایی لله غضب کردیم، اینجا آن غضب را باید ادامه بدهیم و حفظ کنیم.

انتهای خبر. /

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha