به گزارش خبرگزاری حوزه، متن بیانیه مجمع جهانی شیعه‌شناسی که بمناسبت گرامیداشت دومین سالگرد رحلت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی(ره) صادر شد به این شرح است:
العلماء باقون مابقی الدهر
دومین سالگرد ارتحال حزن‌انگیز عالم ربانی و معلم ولایتمداری و اخلاق، شیخ الفقهاء والمجتهدین، مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی قدس سره را گرامی میداریم.
ارتحال آن شخصیت دینی همیشه ماندگار خسارتی جبران ناپذیر برای حوزه‌های علمیه و مکتب تشیع و جامعه علمی و دینی در دنیای اسلام بود.
شخصیت ممتاز، سلوک ویژه، تواضع کم نظیر، خلوص و پاکی عیان و شجاعت و صراحت در بیان حق، و تعمیق علمی و تفقه هشتاد ساله در حیات پر برکت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی ره موج می زد و انوار تابناک و منحصر به فردی را ایجاد کرده بود و ارتحال و عروجی متفاوت را رقم زد.
آن فقیه بزرگوار ویژگی‌های مهمی داشت که به موجب آنها، چهره ای جهانی برای دین و استوانه ای عظیم برای حوزه‌های علمیه، و سرمایه‌ای بزرگ برای امت شیعه و صاحب سلوک اجتماعی و فقاهتی خاص شده بود.
صفای روح و میل به نصح و عشق به مردم و توجه عمیق به اصول اساسی انقلاب اسلامی ، اندیشه و سلوک وی را شکل میداد.
خصالی همچون تواضع عالمانه ، فروتنی خالصانه و حب آل الله از ژرفنای وجودش پدیدار می شد و تعهدش به تحقق ارزش‌ها و حل مشکلات در جامعه، سراسر وجود خیرخواه ، پارسا ، نیک اندیش ، ناصح و امین و قوی وی را فراگرفته بود.
تشویق و ترغیب متعلمین به خوبی‌ها و گسترش زیبایی‌های اسلام و سیره پیامبر اسلام (ص) و ارادت به وجود نوری اهل بیت (ع) وجهه همتش بود و زمینه سازی برای فراهم آوردن بستر لازم برای ارتقای علمی ، فرهنگی و اخلاقی جامعه بر پایه رویکرد آگاهانه و عالمانه و مشفقانه به زیبایی های اسلام اصیل دغدغه دائم او بود.
ذات و سرشت حضرت شیخ الفقهاء از خداجویی و مردم داری و خیرخواهی مشحون بود و آن مرجع عظیم الشان با تعلق خاطر عمیق به جامعه ، مواجهه و تحلیل و نگاهش همواره در این سلوک خاص شکل می‌گرفت و پی جوی توجه و عمل به آن بود.
«جهان بینی و اسلامی اندیشی و تکریم انسان» از ویژگی‌های بارز تفقه و تعالیم ایشان بود.
شیخ الفقهاء قدس الله نفسه الزکیه همواره دو آرمان و دو خط فکری مقارن را پی می‌گرفت؛ اول ارادت و عشقی فراوان و مثال زدنی به اهل بیت (علیهم السلام) و این عشق را به سوی سیره، سلوک، فکر، ذکر و اندیشه آن ذوات مقدسه سوق میداد و از سوی دیگر آنچه را که از مکتب آیت‌الله العظمی بروجردی ره درباره وحدت آموخته است، به صورت اعتدالی و عقلایی و جدی در تعاملات و ارتباطات اسلامی تعقیب و پیگیری می نمود.
مطالبه دایمی او از حوزه علمیه و موسسات بین المللی حوزوی ، افزایش فعالیت‌های وحدت گرایانه و گسترش ارتباطات با جهان اسلامی و از دریافت خبر انجام این گونه تلاش‌ها ابراز خرسندی و خشنودی فراوانی می‌نمودند.
در دیدارهای فعالان شیعی با منش پدرانه باب بیان تجربیات ارزنده خویش را می‌گشودند و با حافظه ای قوی و اعجاب انگیز از گذشته‌ها و دوران مختلف تجارب ارزنده و روشنگر خویش را تبیین میکردند تا چراغ راه روحانیون دوره کنونی باشد.
وی تا آخرین ایام عمر شریفش، نسبت به تحولات علمی، و به ویژه مطالعات و تلاش‌های تفسیری در جهان اهل سنت، پیگیری داشته‌اند با برخی از مفسران برجسته قرآن ، در جهان اهل سنت، نامه نگاری و تبادل علم و دانش کرده بودند.
آن فقیه عالیقدر برای حوزه ها و مدیران جامعه ما، اخلاق را بستر و ضامن اجرای فقه وقانون میدانست و برای حاکمیت اسلامی مردم داری ، دردمندی ، دلسوزی و دغدغه داشتن برای زندگی و معیشت مردم را اولویت میدانست و خواهان اصلاح سیاست ها در چارچوب ظرفیت‌ها و اصالت‌های انقلاب اسلامی در تدبیر و تمهید امور داخلی و روابط خارجی بود .
با رحلت او سرمایه بزرگ دینی را از دست داده ایم ، اما آثار و گفتار و اندیشه وی سرمایه‌ای بزرگ و ماندگار در دستان ما بجا مانده است. اعلی الله درجاته فی جوار مولانا المظلوم سیدالشهداء امام حسین ابن امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیهم السلام.
دبیر کل و اعضای مجمع جهانی شیعه شناسی
