به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، آئین رونمایی از متن تصحیح شده کتاب ارزشمندی «مفتاح باب الابواب» نوشته محمد مهدی زعیم الدوله تبریزی با عنوان امروزی از «شیراز تا حیفا» چاپ انتشارات هلال، با حضور اسماعیل شفیعی سروستانی مدیر مسئول موسسه فرهنگی هنری موعود عصر و حمید رضا اسماعیلی پژوهشگر تاریخ معاصر در سرای خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد.
این متن درخشان نقدی عالمانه و روایتی منصفانه از چگونگی شکل گیری فرقه ی بابیه و در ادامه آن پایه گذاری فرقه بهائیه در بستر ایران عصر قاجار در نقطه مهم قرن سیزدهم هجری و قمری و سرآغاز تحولات سیاسی و اجتماعی در جهان اسلام است، استعمارگران برای ایجاد دو فرقه ی وهابیت در جزیره العرب در بین جمعیت اهل سنت و بهائیت در کانون جهان تشیع موجب بروز انشقاق و تفرق مذهبی در دو قطب مهم اهل سنت و شیعه موجب ابتلائات، جنبش ها و آشوب های گوناگون سیاسی و اجتماعی شد.
بهائیت جریانی زنده و ادامه دار است
اسماعیل شفیعی سروستانی مدیر مسئول موسسه فرهنگی موعود عصر(عج) با اشاره به فرآیند فرقه سازی در جهان اسلام اظهار داشت: موضوع فرقهسازی در جهان اسلام نقش مهمی را در تفرق امت اسلام ایفا کرده است، و در جهان اسلام سابقه ای بسیار طولانی دارد. لازم به ذکر است فرقه سازی هماره در حوزه تمدنی و دینی ما به صورت مستقیم و غیرمستقیم دخالت داشته است، و در بازه های زمانی گوناگون از صدر اسلام تا کنون با صور و دسیسه های گوناگون به ایجاد فرقه و سازمان پرداخته است و در مورد بهائیت که گمان میرفت خفته و خاموش شده است، دیگربار در حوزه تمدنی و فرهنگی ایران امروز نقشآفرینی میکند.
ابلیس برسازنده فرق غیر رحمانی
از امام صادق علیه السلام نقل است: ما امتی هستیم که همواره ابلیس افرادی را میان مسلمانان نفوذ می دهد، که از ما نیستند و پیرو دین ما نیستند، ابلیس به آنها میدان می دهد و او را شهره می گرداند، و از زبان او به بهتان و دروغی به ما می بندد، عصر آن دروغگو که به پایان می رسد، دروغگوی دیگری به شهرت می رسد و شبهاتی دیگر طرح می کند. پس کار ابلیس ایجاد تفرقه است.
فرقه به معنای جدا شدن و از دیگران جدا شدن است، و به جماعتی اطلاق می شود که بر دیگران وارد می شود و ایشان را از بدنه ی جامعه به دور می کنند. درمعنی فرقه با مفهوم کالت روبرو هستیم، تاکنون طبق دایره المعارف فرقه ها، ۲۰۰۰ فرقه هم اکنون مشغول به کار اند. حدیثی نیز منسوب به حضرت ختمی مرتبت در اشاره به ورود انشعاب بیان میکند: یهودیان به هفتاد و یک فرقه تقسیم شدند. این حدیث به حدیث افتراق معروف است. تنها یک فرقه فرقه ناجیه است. مسیحیان به هفتاد و دو فرقه تقسیم شدند و تنها یک فرقه اصیل است. مسلمانان به هفتاد و سه فرقه تقسیم میشوند که تنها یک فرقه، فرقه ناجیه است.
جریان های فرقه سازی در جهان اسلام
بنابر نظر شفیعی سروستانی سیر تطور فرقه سازی در جهان اسلام در سه بازه زمانی تعریف می شود، مرحله نخست جریانی داخلی، با رویکردی داخلی این مقطع از صدر اسلام آغاز و تا قرن ۱۲ ادامه دارد، جریان دوم جریانی داخلی با رویکردی خارجی (قرن ۱۲ و ۱۳) که در این مقطع فرقه های شیخیه، بابیت، بهائیت، وهابیت شکل می گیرد. با مراجعه به ملل و نحل شهرستانی فرقه های شکل گرفته در مرحله نخست، حاصل عدول از صراط مستقیم، غفلت از مبادی و معیارها، اختلاط آموزه ها، تعصب خودخواهی و قدرت طلبی اند. اما آنچه در بازه زمانی قرن ۱۲ و ۱۳ رخ می دهد، محصول دسیسه استعمار، غفلت از مبادی و معیارها، خودفروختگی و عناد با معارف اصیل اسلامی اند. مرحله تاریخی سومی نیز در این بازه وجود دارد، جریان خارجی با رویکردی خارجی، محصول استراتژی جدید غرب علیه اسلام و مسلمین، غفلت مسلمین و معلمان فرهنگی، و خودباختگی.
این پژوهشگر افزود: آرام آرام این فرقهها بنیاد این سرزمین را از بنیاد اصلی جدا کردند. شبهاتی را دامن زدند و ما وقتی درباره هنگامه ظهور منجی موعود میخوانیم، این پرسش مطرح میشود که آیا امام مهدی دین جدید میآورد؟ خیر، آنچه میآورد، همان سنت رسول مکرم اسلام است. اغتشاش، انشعاب و تشتت چنان وارد زندگی مسلمانان شده است که وقتی امام زمان ظهور میکند، مردم فکر میکنند دین جدیدی آورده است در حالیکه دین جدیدی نیست.
شفیعی سروستانی در ادامه گفت: گفتوگو از فرقهها مطلقا جدا از منجیگرایی نیست. منشا اصلی منبع صدور فرقهها ابلیس است. ابلیسی که قسم خورده تا انسان را گمراه کند. عمر شیطان تا زمان ظهور ولی عصر(عج) است. چون میداند که در راس دین حقیقی بر صراط مستقیم حضرات معصوم نشستهاند، به جان مسلمین افتاد تا با گروهسازی و انشقاق آنها را از هم جدا کند که همین اتفاق هم افتاد. جریانی که در جهان اسلام اتفاق افتاد، جریان داخلی با رویکرد داخلی بعد از رحلت پیامبر (ص) بود. زمانی که پیکر رسول خدا هنوز بر روی زمین قرار داشت، نطفه فرقهسازی بسته شد.
وی افزود: جریان خلافت مسلمین از امامت حقه خارج شد و بنیامیه و بنی عباس شکل گرفت. این اولین جریان در صدر اسلام محصول عدول از صراط مستقیم بود. در غدیر و روز غدیر مظهر صراط مستقیم مولا علی (ع) بود ولی در سقیفه بنا بر عدول از صراط مستقیم رویگردانی از مبادی اولیهای که خداوند، رسول خدا و سنت رسول بود بنا گذارده شد. اختلاط آموزهها را باعث شدند و قدرتطلبی باعث شد که شاهد شکلگیری اولین فرقه باشیم. تا ۲۵۵ یعنی آغاز میلاد امام عصر خلفای عباسی حاکم هستند و این منصب به سلاطین منتقل میشود. تا قرن ۱۲ در خود فرو برد. نقطه عطف فرقهسازی را از قرن ۱۲ تا ۱۳ شاهد هستیم. با جریانی که تا امروز نفس میکشد، بابیت، بهائیت و وهابیت در دو نقطه مهم از جهان اسلام یعنی عربستان سعودی و ایران شکل گرفت.
مشخصات فرقه های قرن ۱۲ و ۱۳
اسماعیل شفیعی سروستانی مشخصه های فرقه های قرن دوازدهم و سیزدهم که محصول استعمار اند بر شمرد: توجه عمده به بخشی از آموزه های اسلامی، اصرار موکد بر جدایی دین از سیاست، گرایش سیاسی به جریان های استعماری، تفرقه افکنی میان صفوف مسلمین، و شبهه افکنی در میان افکار عمومی.
جریان دوم فرقه سازی که نقطه عطف دوم در قرن دوازدهم و سیزدهم هستند، ظاهر امر آن است که این جریان داخلی است، اما نگاهش کاملا به بیرون است، و این جریان تا به امروز نفس می کشد، و حیات دارد، ما در دو جغرافیای فرهنگی، یکی در جزیره العرب کانون اهل تسنن، و دیگری در ایران کانون تشیع، شاهد شکل گیری دو جریان استعماری و معطوف به خارج با هدف ایجاد شبهه و انشقاق میان مردم امت اسلامی هستیم، جریان بابیه امری است که کانونی ترین اصل فرهنگ تشیع یعنی مهدویت را نشانه رفته است. و این امر، درست در مقطعی که استعمار دارد پوست می اندازد تبلور پیدا می کند، در نظر داشته باشید، این جریان همزمان با فروپاشی امپراطوری عثمانی رخ می دهد و هدفی جز بلعیدن جهان اسلام را ندارد.
سازمان سیاسی بهائیت در ۱۸۰ کشور جهان فعالیت دارند
حمید رضا اسماعیلی پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به گستردگی بهائیت اظهار داشت: مسئله بهائیت امری نیست که محاط به ظرف زمانی دوران قاجاریه و پهلوی باشد، در صورتی که این فرقه طی حیات ۱۵۰ ساله ی خود از قامت یک فرقه ی چند هزار نفره خارج شده است و هم اکنون در قامت یک سازمان گسترده اند که در ۱۸۰ کشور دنیا شعبه داشته و منتشر اند، پژوهشگران حوزه تاریخ معاصر و بهائی پژوهی نیز بیشتر ذهنیتی معطوف به ذکر تاریخ بهائیت دارند، سازمان سیاسی بهائیت سازمانی متصل به شبکه جهانی گلوبالیست ها که از همان ۱۵۰ سال قبل تا به امروز پیوند بسیار محکمی دارند. و در عین حال روسای فعلی بهائیت تاکید موکد دارند که ما یک سازمان ایم نه یک فرقه. یک نظم اداری محکم، قانون اساسی و انتخابات دارند.
اطلاق فرقه به بهائیت مانع از فهم درست آن می شود
اسماعیلی با اشاره به این موضوع که به کاربردن واژه فرقه در پیوند با بهائیت غلط است، افزود: به کار بردن واژه فرقه در خصوص بهائیت اشتباه است، چرا که دارای سازمان جهانی است، مرکز آن در شهر حیفا در اسرائیل است، سازمانی به این گستردگی نمی تواند محاط به واژه فرقه باقی بماند. کتاب از شیراز تا حیفا بنیاد و تاریخ فرقه بابیه و سازمان بهائیت را به خوبی شرح می دهد که برای درک وضعیت امروزین نسبت حال ما به سازمان بهایت ضروری است. همین طور مرحوم آیتی نیز متنی دارند که در بیان ظرائف مربوط به بهائیت حائز نکات بسیاری مهمی است که تاکنون بی نظیر است ولی این متن درخشان برای علاقمندان به تارخی معاصر مهجور مانده است. دیگر آثار حسن نیکو، و مهتدی حتی از نسخه خطی به نسخه ی چاپی نرسیده است.
جمعیت بهائیت درایران
طبق سرشماری که توسط خود بهائیان از این جمعیت انجام می شود، تعداد ۳۹۰۰ بهایی در ایران زندگی می کردند که بخش قابل ملاحظه ای از آنها نزدیک به ۳۷۰۰ نفر یهودی بوده اند. و این امر در شناخت این فرقه بسیار موثر است که اگر امروز پیوند بسیار عمیقی با فراماسونری و گلوبالیست ها دارند، ناشی از ماهیت یهودی شان است.
گفتنی است، کتاب «از شیراز تا حیفا» چاپ انتشارات هلال وابسته به موسسه فرهنگی هنری موعود عصر است که در پنج فصلِ «اصول ادیان دنیا هفت است»، «سرگذشت باب و بابیت»، «شریعت و احکام بابیت»، «جریانات بعد از باب تا ظهور بهاء»، «قطعاتی از گفته های بهاء(احکام و خطابه ها)» بهمن ماه امسال روانه بازار کتاب شد.
۳۱۳/۱۷
نظر شما