به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، ملیحه یزدانی موحد، طلبه غیرحضوری جامعه الزهرا و معلم، در گفتوگویی خبری عنوان کرد: در دوران دانش آموزی، در مدرسه فرزانگان قم تحصیل میکردم، آن زمان اکثر رتبههای برتر دانشگاه از فرزانگان بودند و بنده هم سال ۱۳۷۷ در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه تهران قبول شدم. پس از فارغ التحصیلی، پیشنهاد کاری از شرکتهای مهندسی داشتم، اما فعالیت در عرصه آموزش و پرورش را ترجیح دادم و به عنوان معلم ریاضی مشغول به کار شدم و الان حدود ۲۰ سال است به عنوان معلم ریاضی در دوره دوم متوسطه تدریس میکنم.
وی ادامه داد: پس از فارغ التحصیلی و اشتغال در مدرسه، چالشی در زندگی من به وجود آمد، اینکه من در درسهای عربی و دینی نمرات عالی کسب میکردم و در کنکور هم این درسها را صددرصد زدم، اما وقتی قرآن کریم میخواندم، معنای آیات را نمیدانستم و نسبت به معارف دین، قرآن کریم، نهج البلاغه، خلأ و تشنگی داشتم. آن زمان در تهران زندگی میکردم و با طرح بشارت آشنا شدم و در دورههای این طرح شرکت کردم، در این طرح، قرآن کریم همانند زبان مادری آموزش داده میشد و من با ترجمه قرآن کریم و در ادامه با تفسیر آیات قرآن آشنا شدم و این دوره ها، مرا با قرآن کریم مأنوس کرد.
این طلبه افزود: وقتی دوره طرح بشارت را با موفقیت گذراندم و سی جزء قرآن کریم را به اتمام رساندم، استاد قرآن کریم پیشنهاد تدریس به من داد و آن را وظیفه ای برای من دانستند و گفتند: «اگر در این دوره شرکت کردی، بدان که فقط انگشت کوچک خود را در دریا زدی، تشنگی ات برطرف شده اما قرآن خیلی وسیع تر است». این سخن استاد، سالهای بعد بیشتر برای من نمود داشت، به طوریکه در زمان تدریس، ناخودآگاه تفسیر قرآن کریم هم میخواندم و در کنار آن در دورههای مهدویت، آشنایی با نهج البلاغه و غیره شرکت کردم.
فعالیتهای قرآنی به کلاسهایم برکت میداد
وی اظهار کرد: با فعالیت در این عرصه ها، آرامش بیشتری داشتم، کلاس هایم برکت داشت، به طوری که بودجه بندی درسها مطابق با زمان در نظر گرفته شده پیش میرفت. یعنی زمانی که صرف میکنم تا حق پرورش ادا شود، باعث میشود که زمان آموزش وسعت پیدا کند.
یزدانی موحد بیان کرد: از آنجا که معلم ریاضی بودم، بسیاری از همکاران و اطرافیان تعجب میکردند که یک معلم ریاضی به دنبال کلاسهای قرآن است و ارتباطی بین این دو عرصه نمی دیدند، اما به مرور زمان دیدم که شرکت در دورههای قرآنی، صرف پر کردن خلأ نبود، بلکه حتی به رشته من ربط داشت، وقتی در دورههای قرآنی شرکت میکردم، پرانرژیتر میشدم و این دوره ها، راه کلاس داری، راه چگونه فهماندن درس به دانش آموز و آموزش در کنار پرورش را به من نشان میداد؛ در عین حال، آرامش بیشتری در زندگی داشتم.
وی عنوان کرد: با توجه به اینکه رشتههای ریاضی و مهندسی بیشتر فکری است، در آیات قرآن کریم زیاد تفکر میکردم، ریزبین بودم و فهم بهتری از آیات داشتم، به طوریکه ارتباط آیات را با هم پیدا میکردیم که دریچههای زیادی را به سوی ما میگشود. در کلاس ریاضی، دانش آموزان را با آیه ای از کلام الله مجید و یا حدیثی از ائمه اطهار علیهمالسلام آشنا میکنم و به تبیین آن آیه میپردازم و از این طریق با دانش آموزان ارتباط برقرار میکنم.
این معلم گفت: در سال ۱۳۹۸ شرایط خانواده برای سکونت در قم فراهم شد، وقتی در قم ساکن شدیم، از کلاسهای قرآن و دورههای معارفی جدا شدم و خلأ این عرصه را در زندگی احساس کردم؛ آن زمان با تبلیغات پذیرش جامعه الزهرا سلاماللهعلیها آشنا شدم و برای آزمون ورودی ثبت نام کردم که در سال ۱۳۹۹ به صورت غیرحضوری در این مجموعه پذیرفته شدم. برخی دروس را که میخواندم، با خواندن هر مبحثی، بطنها و مفاهیم قرآن کریم را بیشتر درک میکردم و دریچه ای برای من باز میشود.
طلبه باید زی طلبگی را رعایت کند
وی اضافه کرد: هدف از تحصیل در حوزههای علمیه، ارتقای سطح دینی در جامعه است و طلبه باید زی طلبگی را رعایت کند. اولین دستاورد تحصیل در حوزه علمیه این است که با معارف دین آشنا میشویم و برای خودمان مفید است؛ علاوه بر این، مادر در خانه تأثیرگذار است و قرآن کریم و معارف اهل بیت علیهمالسلام در خانه ای که مادر با قرآن کریم مأنوس میشود، ساری و جاری است و بنده این مسئله را در زندگی احساس کردم و اگر هم جایی مشکل بود، قصور از خود ما بوده است.
وی بیان کرد: مادر میتواند با زمزمههای مادرانه و قول کریمانه و لیّن با فرزند خود ارتباط برقرار کند. من آنچه در کلاس یاد میگرفتم که جذاب بود، در خانه بازگو میکردم تا همسر و فرزندانم نیز از کلاس بهره ای ببرند. امروز ما با نسلی مواجهیم که باید پاسخگوی سؤالات و شبهات آنها باشیم، ما نمی توانیم نسل امروز را با جملاتی که ما از والدین و بزرگترها میپذیرفتیم، دیندار و یا محجبه کنیم، بلکه باید با شیوههای نوین و کاملا آماده با آنان مواجه شد.
یزدانی موحد تاکید کرد: امروز هر معلمی موظف است به پرورش دانش آموزان خود اهمیت دهد؛ قرار است که ریاضی و یا هر علمی ما را به کمال برساند، نقطه اصلی کمال است و همه باید به آن برسیم. استعدادهای هر فردی باید شناسایی شود و به واسطه استعدادها در مسیر کمال گام برداشت.
وی ادامه داد: دانش آموز باهوش منهای معنویت، هیچ ارزشی ندارد. ما امروز با نسلی مواجه هستیم که خوش فکر و باهوش هستند، اما از سوی دیگر، با شبهات زیادی در جامعه روبرو هستند که نیاز است معلمان بیش از گذشته به موضوع تربیت و پرورش دانش آموزان اهمیت دهند. ما در کشور جمهوری اسلامی زندگی میکنیم، امروز ما در برابر این نسل مسئولیم و معلمانی که در آموزش و پرورش خدمت میکنند، باید علاوه بر تدریس به پرورش و تربیت دانش آموزان هم توجه داشته باشند.
این طلبه یادآور شد: خداوند متعال در آیه ۹ سوره زمر میفرماید: «قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ؛ بگو: «آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمیدانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکّر میشوند»؛ با توجه به این آیه شریفه، ایمان و دانش دو معیار برتری انسان بر دیگران است. امروز برخی تلاش میکنند که بین علم و دین خط بکشند، علم منهای دین قطعا تهی میشود و در آن هیچ نیست. ما باید معلمانی داشته باشیم که علم خود را با دین همراه کنند.
انتهای پیام