به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، غلامرضا رضایی، معاون سوادآموزی اداره کل آموزش و پرورش استان قم در آیین بزرگداشت مقام معلم در جمع کارکنان این معاونت اظهارداشت: معلّم به عنوان مهم ترین عامل نظام تعلیم و تربیت، از نقش و جایگاه بسزایی برخوردار است، چه او علاوه بر نقش هدایت، حمایت و تقویت، در رشد و پرورش ابعاد وجودی دانش آموزان نقش بی بدیلی ایفا می کند. به عبارت دیگرتنها تجربه ها و دیدگاه های علمی معلّم نیست که در نظام تعلیم و تربیت مؤثر واقع می شود، بلکه کلّ شخصیّت او درتغییر و تحوّل روحی و فکری دانش آموزان تأثیر می گذارد.

وی که در سالن جلسات دبیرخانه ستاد همکاری های حوزه و آموزش وپرورش سخن می گفت، افزود: تمام فعّالیت های معلم، از نحوه پوشش، گفتار و کردار او تا افکار و اندیشه هایش در فرآیند رشد کودک و نوجوان، دخالت مستقیم داشته و نسل ها را به هم پیوند می دهد و فرهنگ جامعه را حفظ و درصورت نیاز تغییر و تکامل می بخشد. آموزش وپرورش کلید فتح آینده و معلّمان، فاتحان عرصة علم و تمدن اند. از این حیث «معلّم» اساسی ترین عامل در ایجاد موقعیت مطلوب در تحقق اهداف نظام تعلیم و تربیت بوده و نقش وی در هدایت آینده سازان جامعه غیرقابل انکاراست.

عضو شورای معاونین اداره کل آموزش و پرورش استان قم ادامه داد: «معلّم» به یادگارماندنی ترین واژه ای است که همواره در کنار اهل خرد و اندیشه، در تمام دوران ها بر تارک تعلیم وتربیت می درخشد؛ همان که در قرآن جلوه ای از قدرت لایزال الهی و مختصّ ذات اقدس او معرفی شده و رسول گرامی اسلام(ص) در اهمّیّت جایگاهش می فرماید: «اِنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً» [شرح اصول کافی، ج ۲، ص ۹۵]

رضایی بیان کرد: معلّم باغبان فطرت انسان است. فطرتی که با فطرت الهی سرشته است و رسالت اش بیداری انسان ها و دمیدن روح معرفت به جان های ناآگاه و پرورش گل های فطرت و افشاندن بذر معرفت بر مزرعه جان ها و تبدیل نهال وجود آدمی به شجره طوبی و تبدیل زندگی وی به حیات طیّبه است. همان که امیرالمؤمنین(ع) در مراتب آن می فرمایند: «من عَلّمَنی حَرفاً فَقَد صَیرنی عَبداً» (هرکس چیزی به من بیاموزد، مرا غلام و بندة خویش کرده است.) هم او که مقام معظم رهبری در اهمّیّت نقش وی در رشد و بالندگی فرهنگی جامعه می فرمایند: «دست توانای معلّم است که چشم انداز آیندة ما را ترسیم می کند. معلّم هم باید علم بدهد، هم باید روش تفکّر و کار تفکّر را بیاموزد. هم رفتار و اخلاق آموزی در کار او باشد.»

معاون آموزش و پرورش استان قم گفت: آدمی فی نفسه در جستجوی قهرمان و اسوه ای است که او را سرمشق خویش قرار دهد تا به پیروی از وی به سر منزل مقصود نایل آید. مسلماً معلّم است که درجوامع مختلف، نقش این قهرمان بی بدیل را به خوبی ایفا می کند، همان که اهداف تربیتی، درگرو رفتار و منش اوست. لذا در نظام تعلیم و تربیت، همواره بر منزّه بودن معلّم و منصف بودن او به صفات اخلاقی تأکید فراوان شده است و نظریه پردازان بسیاری معلّم را به داشتن آراستگی ظاهر و باطن، عزّت نفس و دوری از اخلاق و رفتار ناپسند سفارش نموده اند و متّصف بودن وی به صفات اخلافی نیکو را از اصلی ترین ویژگی ها و صلاحیت های معلّمی بر شمرده اند. چنانچه امام علی(ع) می فرمایند: «کسی که خود را در جایگاه راهنما و معلّم دیگران قرار می دهد، باید پیش از تعلیم دیگران به تعلیم خود بپردازد و در مقام تربیت دیگران، پیش از تربیت به زبان، به تربیت با عمل همّت گمارد.»

وی اظهارکرد: اگر شخصیّت معلّم دارای صفات انسانی از قبیل: مهر ورزی، نوع دوستی، درست کاری، همکاری، خویشتن داری و ایمان باشد، طبعاً تقلید از چنین ویژگی هایی، سلامت روانی کودک و امنیت آیندة جامعه را تضمین خواهد کرد. با این توصیف، «معلّم» به عنوان یکی از مهم ترین الگوهای مورد وثوق جامعه، نقش بسیار حسّاسی در رفتار افراد جامعه، به ویژه در میان دانش آموزان داشته و آموزش و پرورش نیز بیش از هر زمان دیگری به عنوان رکن اصلی توسعه و بالندگی اجتماعی و فرهنگی جامعه قلمداد شده و به منزله قدرتمندترین ابزار شکل دهی آینده یک کشور و پایداری و تداوم تاریخ و فرهنگ یک جامعه به شمار می رود. بنابراین باید پذیرفت که کیفیّت و قابلیّت های معلّمان شاغل در نظام آموزشی، آیینه تمام نمای کیفیّت آموزش و پرورش آن جامعه اند. معلّم نه تنها از طریق آموزش، که از طریق نقش الگویی خویش، درهای معرفت و دانش را به روی انسان می گشاید و راه و رسم زندگی را برای وی ترسیم می کند و انسان را به مراحلی از کمال می رساند که قرآن از او به عنوان اسوه و الگو نام می برد.

انتهای پیام ۳۱۳/۱۷